Grafika przedstawia partyturę utworu „Oda do radości” autorstwa Ludwiga van Beethovena. Utwór jest napisany w metrum cztery czwarte, w tonacji G‑dur. Partytura utworu ma jedną stronę, z zapisem szesnastu taktów. W partyturze znajdują się cztery partie: fletu, dzwonków chromatycznych, klawesów (drewienek) oraz marakasów. Flet oraz dzwonki chromatyczne zostały zapisane w kluczu wiolinowym, natomiast klawesy (drewienka) oraz marakasy w kluczu rytmicznym (perkusyjnym). W partii fletu w pierwszej linijce w pierwszym takcie na pierwsze dwie miary grane są dwie ćwierćnuty h, na miarę trzecią ćwierćnuta c, a na czwartą miarę ćwierćnuta d. W drugim takcie na pierwszą miarę zapisano ćwierćnutę d, na miarę drugą ćwierćnutę c, na trzecią miarę ćwierćnutę h, a na miarę czwartą ćwierćnutę a. W takcie trzecim na pierwszą oraz drugą miarę zapisano po ćwierćnucie g, na miarę trzecią ćwierćnutę a, na czwartą miarę ćwierćnutę h. W takcie czwartym na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta z kropką h, dalej ósemka a, a na miarę trzecią półnuta a. W partii dzwonków chromatycznych w pierwszej linijce w pierwszym takcie grana jest dwa razy półnuta g, na pierwszą oraz trzecią miarę, a w takcie drugim na pierwszą oraz trzecią miarę dwa razy półnuta d. W trzecim takcie na pierwszą oraz trzecią miarę zapisano po półnucie g, a w takcie czwartym grana jest wyłącznie cała nuta d. W partii klawesów (drewienek) w pierwszej linijce w pierwszych trzech taktach powtarza się ten sam schemat rytmiczny: cztery ósemki na pierwsze dwie miary oraz półnuta na miarę trzecią. W takcie czwartym na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta z kropką, następnie ósemka, a na miarę trzecią półnuta. W partii marakasów w pierwszej linijce w pierwszych trzech taktach powtarza się ten sam schemat rytmiczny: cztery ćwierćnuty w takcie, równo na każdą z miar. W takcie czwartym zapisano dwie półnuty, na pierwszą oraz trzecią miarę. W partii fletu w drugiej linijce w piątym takcie na miary pierwszą oraz trzecią grane są dwie półnuty g. W takcie szóstym zapisano dwie półnuty d, na pierwszą oraz trzecią miarę, a w takcie siódmym ponownie dwie półnuty g. W ósmym takcie na pierwszą miarę grana jest półnuta d, a na miarę trzecią półnuta g. W partii dzwonków chromatycznych w drugiej linijce w piątym takcie na pierwsze dwie miary grane są dwie ćwierćnuty h, na miarę trzecią ćwierćnuta c, a na czwartą miarę ćwierćnuta d. W szóstym takcie na pierwszą miarę zapisano ćwierćnutę d, na miarę drugą ćwierćnutę c, na trzecią miarę ćwierćnutę h, a na miarę czwartą ćwierćnutę a. W takcie siódmym na pierwszą oraz drugą miarę zapisano po ćwierćnucie g, na miarę trzecią ćwierćnutę a, na czwartą miarę ćwierćnutę h. W takcie ósmym na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta z kropką h, dalej ósemka a, a na miarę trzecią półnuta a. W partii klawesów (drewienek) w drugiej linijce w taktach od piątego do siódmego powtarza się ten sam schemat rytmiczny: cztery ósemki na pierwsze dwie miary oraz półnuta na miarę trzecią. W takcie osmym na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta z kropką, następnie ósemka, a na miarę trzecią półnuta. W partii marakasów w drugiej linijce w taktach od piątego do siódmego powtarza się ten sam schemat rytmiczny: cztery ćwierćnuty w takcie, równo na każdą z miar. W takcie ósmym zapisano dwie półnuty, na pierwszą oraz trzecią miarę. W partii fletu w trzeciej linijce w dziewiątym takcie na pierwszą miarę grana jest półnuta d, a na miarę trzecią półnuta g. Taki sam schemat powtarza się w kolejnych dwóch taktach, czyli kolejno w dziewiątym oraz dziesiątym. W dwunastym takcie na pierwsza miarę grana jest półnuta e, a na miarę trzecią półnuta d. W partii dzwonków chromatycznych w trzeciej linijce w dziewiątym takcie na pierwsze dwie miary zapisano po ćwierćnucie a, na miarę trzecią ćwierćnutę h, a na czwartą miarę ćwierćnutę g. W takcie dziesiątym na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta a, na miarę drugą zapisano ósemki h oraz c, na trzecią miarę ćwierćnutę h, a na miarę czwartą ćwierćnutę g. W jedenastym takcie na pierwszą miarę wykonywana jest ćwierćnuta a, na miarę drugą grane są ósemki h oraz c, na trzecią miarę ćwierćnuta h, a na miarę czwartą ćwierćnuta a. W takcie dwunastym na pierwszą miarę zapisano ćwierćnutę g, na miarę drugą ćwierćnutę a, natomiast na miary trzecią oraz czwartą półnutę d. W partii klawesów (drewienek) w trzeciej linijce w taktach od dziewiątego do jedenastego powtarza się ten sam schemat rytmiczny: ćwierćnuta na pierwszą miarę, dwie ósemki na miarę drugą, ponownie ćwierćnuta na trzecią miarę i dwie ósemki na miarę czwartą. W takcie dwunastym schemat ulega zmianie: na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta, na miarę drugą dwie ósemki, a na miary trzecią oraz czwartą zapisano półnutę. W partii marakasów w trzeciej linijce w taktach od dziewiątego do jedenastego powtarza się ten sam schemat rytmiczny: ćwierćnuta z kropką na pierwszą miarę, dalej ósemka, następnie ćwierćnuta z kropką na miarę trzecią i ponownie ósemka. W takcie dwunastym schemat ulega zmianie: na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta z kropką, dalej ósemka, a na miary trzecią oraz czwartą zapisano półnutę. W partii fletu w czwartej linijce w trzynastym takcie na pierwsze dwie miary grane są dwie ćwierćnuty h, na miarę trzecią ćwierćnuta c, a na czwartą miarę ćwierćnuta d. W czternastym takcie na pierwszą miarę zapisano ćwierćnutę d, na miarę drugą ćwierćnutę c, na trzecią miarę ćwierćnutę h, a na miarę czwartą ćwierćnutę a. W takcie piętnastym na pierwszą oraz drugą miarę zapisano po ćwierćnucie g, na miarę trzecią ćwierćnutę a, na czwartą miarę ćwierćnutę h. W takcie szesnastym na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta z kropką h, dalej ósemka a, a na miarę trzecią półnuta a. W partii dzwonków chromatycznych w czwartej linijce w trzynastym takcie na miary pierwszą oraz trzecią grane są dwie półnuty g. W takcie czternastym zapisano dwie półnuty d, na pierwszą oraz trzecią miarę, a w takcie piętnastym ponownie dwie półnuty g. W ostatnim, szesnastym takcie zapisano wyłącznie całą nutę d. W partii klawesów (drewienek) w czwartej linijce w taktach od trzynastego do piętnastego powtarza się ten sam schemat rytmiczny: cztery ósemki na pierwsze dwie miary oraz półnuta na miarę trzecią. W ostatnim, szesnastym takcie na pierwszą miarę grana jest ćwierćnuta z kropką, następnie ósemka, a na miarę trzecią półnuta. W partii marakasów w czwartej linijce w taktach od trzynastego do piętnastego powtarza się ten sam schemat rytmiczny: cztery ćwierćnuty w takcie, równo na każdą z miar. W ostatnim, szesnastym takcie zapisano dwie półnuty, na pierwszą oraz trzecią miarę.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Oda do radości” w metrum cztery czwarte w kluczu wiolinowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej. Jest też zapisane palcowanie. Utwór rozpoczyna się od czterech ćwierćnut: na pierwszą i drugą miarę palcem środkowym grany jest dźwięk e, następnie f palcem serdecznym oraz g palcem małym. W drugim takcie również są same ćwierćnuty: na pierwszą miarę grane małym palcem g, następnie f wykonywane palcem serdecznym, później e palcem środkowym i d palcem wskazującym. Takt trzeci rozpoczyna się od dwóch ćwierćnut c granych kciukiem, następnie na trzecią miarę wykonywana jest palcem wskazującym ćwierćnuta d, na miarę czwartą ćwierćnuta e za pomocą palca środkowego. W takcie czwartym na pierwszą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta z kropką e, następnie ósemka d oraz półnuta d na trzecią miarę, obie za pomocą palca wskazującego. Takty od piątego do siódmego stanowią powtórzenie taktów od pierwszego do trzeciego. Takt piąty rozpoczyna się od czterech ćwierćnut: na pierwszą i drugą miarę palcem środkowym grany jest dźwięk e, następnie f palcem serdecznym oraz g palcem małym. W szóstym takcie również są same ćwierćnuty: na pierwszą miarę grane małym palcem g, następnie f wykonywane palcem serdecznym, później e palcem środkowym i d palcem wskazującym. Takt siódmy rozpoczyna się od dwóch ćwierćnut c granych kciukiem, następnie na trzecią miarę wykonywana jest palcem wskazującym ćwierćnuta d, na miarę czwartą ćwierćnuta e za pomocą palca środkowego. W takcie ósmym na pierwszą miarę grana jest za pomocą palca wskazującego ćwierćnuta z kropką d, następnie ósemka c oraz półnuta c na trzecią miarę, obie za pomocą kciuka. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Oda do radości” dla prawej ręki trwa 24 sekundy. Jest to prosty, krótki utwór o wesołym, nieco oficjalnym charakterze, zagrany w powolnym tempie. Dźwięki są wyraźnie oddzielone od siebie.

Grafika przedstawia partyturę akompaniamentu do utworu „Oda do radości” w metrum cztery czwarte w kluczu basowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. W pierwszych siedmiu taktach wszystkie dźwięki to całe nuty. W takcie pierwszym za pomocą kciuka grany jest dźwięk c. W takcie drugim mały palec wykonuje dźwięk g. W takcie trzecim ponownie pojawia się dźwięk c, grany za pomocą kciuka. W takcie czwartym wykonywane jest g za pomocą małego palca. W takcie piątym pomocą kciuka grany jest dźwięk c. W takcie szóstym mały palec wykonuje dźwięk g. W takcie siódmym ponownie pojawia się dźwięk c, grany za pomocą kciuka. W takcie ósmym są dwie półnuty: g, grane za pomocą małego palca na pierwszą miarę, a następnie na trzecią miarę dźwięk c, wykonywany przez kciuk. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Oda do radości” dla lewej ręki trwa 24 sekundy. Jest to jedynie dziewięć dźwięków, zagranych osobno, w odstępach od siebie.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Oda do radości” z akompaniamentem w metrum cztery czwarte w kluczu wiolinowym oraz basowym. Opracowanie stanowi połączenie dwóch poprzednich partii w jednym systemie. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. Utwór w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od czterech ćwierćnut: na pierwszą i drugą miarę palcem środkowym grany jest dźwięk e, następnie f palcem serdecznym oraz g palcem małym. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest cała nuta c. W drugim takcie w kluczu wiolinowym również są same ćwierćnuty: na pierwszą miarę grane małym palcem g, następnie f wykonywane palcem serdecznym, później e palcem środkowym i d palcem wskazującym. W kluczu basowym mały palec wykonuje całą nutę g. Takt trzeci w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od dwóch ćwierćnut c granych kciukiem, następnie na trzecią miarę wykonywana jest palcem wskazującym ćwierćnuta d, na miarę czwartą ćwierćnuta e za pomocą palca środkowego. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest cała nuta c. W takcie czwartym w kluczu wiolinowym na pierwszą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta z kropką e, następnie ósemka d oraz półnuta d na trzecią miarę, obie za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym mały palec wykonuje całą nutę g. Takty od piątego do siódmego stanowią powtórzenie taktów od pierwszego do trzeciego. Takt piąty w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od czterech ćwierćnut: na pierwszą i drugą miarę palcem środkowym grany jest dźwięk e, następnie f palcem serdecznym oraz g palcem małym. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest cała nuta c. W szóstym takcie w kluczu wiolinowym również są same ćwierćnuty: na pierwszą miarę grane małym palcem g, następnie f wykonywane palcem serdecznym, później e palcem środkowym i d palcem wskazującym. W kluczu basowym mały palec wykonuje całą nutę g. Takt siódmy w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od dwóch ćwierćnut c granych kciukiem, następnie na trzecią miarę wykonywana jest palcem wskazującym ćwierćnuta d, na miarę czwartą ćwierćnuta e za pomocą palca środkowego. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest cała nuta c. W takcie ósmym w kluczu wiolinowym na pierwszą miarę grana jest za pomocą palca wskazującego ćwierćnuta z kropką d, następnie ósemka c oraz półnuta c na trzecią miarę, obie za pomocą kciuka. W kluczu basowym pojawiają się dwie półnuty: g, grane za pomocą małego palca na pierwszą miarę, a następnie na trzecią miarę dźwięk c, wykonywany przez kciuk. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Oda do radości” dla prawej i lewej ręki trwa 24 sekundy. Jest to prosty, krótki utwór o wesołym, nieco oficjalnym charakterze, zagrany w powolnym tempie.