RVUN1n4dayKuk1
Na ilustracji fortepian i pięciolinia z nutami. Po środku duży napis: Elementy dzieła muzycznego - melodia

Elementy dzieła muzycznego - melodia

Źródło: Barbara Mielcarek-Krzyżanowska.

Przejdźmy do tematu

Melodia i melodyka

Polecenie 1
R11rki5bPWSAX
Temat dzisiejszej lekcji to: „Elementy dzieła muzycznego – melodyka”. W związku z tym odpowiedz na pytanie: „Co już wiesz na ten temat?”. Jeżeli wyczerpiesz pomysły, przejdź do dalszej części lekcji i przeczytaj teksty źródłowe.

Melodia gr. melos = [pieśń], następstwo dźwięków uporządkowanych według określonych zasad tonalnych, metryczno - rytmicznych i formalnych. W melodii współdziałają ze sobą 2 czynniki: melika i rytmika; pierwszy decyduje o strukturze interwałowej melodii, drugi porządkuje przebieg dźwięków w czasie.

Źródło: red. Andrzej Chodkowski, Encyklopedia muzyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995

Melodia to szereg dźwięków, w którym dokładnie określona jest ich wysokość, czas trwania i odległości między nimi. Samo uszeregowanie dźwięków pod względem ich wysokości to melika, dopiero, kiedy jest powiązana z rytmem, staje się melodią. Melodia wiąże się również z elementami ekspresji muzycznej: dynamikąDynamikadynamikąartykulacjąArtykulacjaartykulacją. Zwykle brzmi razem z innymi dźwiękami tworząc razem harmonięHarmonikaharmonię. Pisana jest przeważnie w określonej tonacjiTonacjatonacji. Melodia jest dostosowana do zakresu i charakteru głosu lub możliwości technicznych instrumentu muzycznego, stąd wyróżniamy melodykę wokalnąMuzyka wokalnawokalną lub instrumentalnąMuzyka instrumentalnainstrumentalną.

Melodyka, jeden z głównych elementów dzieła muzycznego. Jej istotą jest horyzontalny układ pojedynczych dźwięków, w odróżnieniu od układu wertykalnego, charakterystycznego dla harmoniki. W toku rozwoju muzyki wykształciły się różne rodzaje melodyki, związane z poszczególnymi terytoriami, epokami, szkołami, gatunkami, kompozytorami, a nawet pojedynczymi dziełami.

Źródło: red. Andrzej Chodkowski, Encyklopedia muzyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995

Melodyka to zbiór cech melodii charakterystycznych dla danego stylu, epoki, grupy kompozytorów, np., melodyka barokowa, melodyka romantyczna, melodyka w utworach Fryderyka Chopina. Melodyka porządkuje następstwo dźwięków o różnych wysokościach i różnym czasie ich trwania. Melodykę dzieli się na wokalną i instrumentalną.  W melodyce wokalnej występują mniejsze odległości między poszczególnymi dźwiękami, ponieważ jest to zależne od możliwości ludzkiego głosu. W melodyce instrumentalnej występuje większa różnorodność w tym zakresie ze względu na inne możliwości techniczne różnych instrumentów muzycznych, dzięki temu odległości między dźwiękami mogą być bardzo duże. Ze względu na charakter melodii wyróżnia się: melodykę kantylenowąKantylenakantylenową, melodykę ornamentalnąOrnamentykaornamentalną, melodykę deklamacyjnąDeklamacjadeklamacyjną, melodykę figuracyjnąFiguracjafiguracyjną.

Melodia, z przypisanym do niej rytmem, oraz układ współbrzmień stanowiący wyrażenie harmonii utworu są najczęściej bardzo dokładnie dookreślane przez kompozytora i w niewielkim stopniu podlegają interpretacji artysty, tworzą spójną całość. Przy pozostałych elementach dzieła muzycznego wykonawca ma więcej swobody, ponieważ są to jednocześnie elementy ekspresji muzycznej, które każdy z odtwórców może przedstawić wg własnego odczucia, inaczej zinterpretować. Warto pamiętać również o tym, że charakter melodii zależy od bardzo wielu innych czynników, m.in.:

Żeby zrozumieć jak duży wpływ na charakter melodii ma zastosowanie w utworze odpowiedniej skali, jako przykład posłużymy się skalą, która ma tylko pięć dźwięków. W muzyce, której słuchasz lub śpiewasz używa się najczęściej skal siedmiotonowych. Taką skalą, którą doskonale znasz jest skalaSkalaskala durowaDurdurowagamaGamagama C dur, którą śpiewasz od najmłodszych lat: do – re – mi – fa – sol – la – si – do, gdzie ósmy stopień jest powtórzeniem pierwszego o oktawęOktawaoktawę wyżej. PentatonikaPentatonikaPentatonika to jedna ze starszych skal. Złożona jest z pięciu stopni, które znajdują się w obrębie oktawy. Słowo pentatonika w języku greckim oznacza 5 dźwięków (np. wszystkie kolejne dźwięki zagrane na czarnych klawiszach fortepianu). Na skali tej bazuje wiele utworów polskiej muzyki ludowej. Sztandarowym utworem jest najstarsza polska pieśń obrzędowa, której rodowód sięga czasów przed przyjęciem przez Polskę chrztu „Oj, chmielu, chmielu”. Co ciekawe, pieśń ta nadal żyje. W niektórych regionach Polski nadal jest śpiewana na weselach podczas obrzędu oczepin. Czy znasz jakiś przebój, który przetrwa na listach przebojów ponad 1000 lat?

Polecenie 2

Wysłuchaj nagrania Oj chmielu, chmielu. Zwróć uwagę na charakterystyczną melodię wykonywaną tylko na pięciostopniowej skali.

Rad9KDdcLcfIf
Nagrana melodia pieśni „Oj, chmielu, chmielu.” Melodia wykonana jest na instrumencie elektronicznym, barwa podobna jest do dzwonków. Melodia składa się z pięciu dźwięków. Nie brzmi ani durowo (wesoło), ani mollowo (smutno).
Polecenie 2
Rsb5eqIniyMHP
Napisz jak się nazywa pięciostopniowa skala, na której zbudowana jest pieśń Oj chmielu, chmielu.
R15VDtFv9qKdH
Ćwiczenie 1
Przed Tobą zapis muzyczny pieśni „Oj, chmielu, chmielu”. Dokonaj analizy tej notacji i wypisz nazwy dźwięków skali pentatonicznej, które występują w tej pieśni. Nuty zapisz od najniższej do najwyższej. Nie używaj określeń wysokościowych dotyczących oktaw, czyli zamiast np. c razkreślne, d dwukreślne, e razkreślne itd. napisz c - d - e itd.
RT37UQHVBBJLL
Ćwiczenie 1
Z ilu dźwięków składa się skala pentatoniczna? Wskaż prawidłową odpowiedź.
RLvE19TMWwzW3
Ćwiczenie 2
Wskaż skalę, na której zbudowana jest pieśń Oj, chmielu, chmielu.
Polecenie 3
Zaśpiewaj dźwięki pentatoniki
Zaśpiewaj dźwięki pentatoniki
Polecenie 3
R1BnvXqQKLv3O
Napisz definicję pentatoniki i podaj dowolny przykład tej skali. Dźwięki zapisz nazwami literowymi bez określania wysokości.

Przeskoczysz teraz w czasie o około 1000 lat, znajdziesz się w wieku XIX‑tym. Przez ten czas w muzyce zaszły bardzo duże zmiany. To RomantyzmRomantyzmRomantyzm - okres wielkich muzyków, m.in. Fryderyka Chopina [czytaj: szopena], Franza Schuberta [czytaj: franca szuberta] czy Roberta Schumanna.

Obejrzyj dokładnie zapis nutowy, zwróć uwagę na różne elementy dzieła muzycznego, które występują w tym utworze.

R14QCTC93UCCA
Ilustracja przedstawia zapis nutowy „Preludium e-moll”, op. 28 nr 4, autorstwa Fryderyka Chopina. Zapis składa się z czterech systemów. Na każdy system składa się dwie pięciolinie połączone akoladą. Pierwsza pięciolinia z kluczem wiolinowym przeznaczona jest dla prawej ręki pianisty, druga z kluczem basowym dla lewej ręki. Nuty dla pierwszej ręki są pojedyncze, tworzą melodię, nad nimi znajduje się łuk świadczący o tym, że dźwięki mają zostać zagrane legato, mają stać się kantyleną. W zapisie dla lewej ręki zapisane są akordy. W każdym takcie osiem pionowych słupów dźwięków składających się z trzech dźwięków. Na ilustracji umieszczone są: kolejno ponumerowane, aktywne punkty, po wybraniu których wyświetlą się dodatkowe informacje: 1. Melodia: Istotą melodyki jest horyzontalny (poziomy) układ pojedynczych dźwięków., 2. Akord: Istotą harmoniki jest wertykalny (pionowy) układ pojedynczych dźwięków., 3. Espressivo Espressivo, czyli „z wyrazem”. Jest to dookreślenie elementu ekspresji. Ekspresja staje się w tym przypadku równie ważna, co melodia i harmonia. Dużą rolę mają odegrać emocje, 4. piano p - piano – cicho. Jest to oznaczenie dynamiki, czyli siły brzmienia dźwięku., 5. stretto Stretto – ścieśniając, termin wykonawczy odnosi się do tempa, 6. forte f – forte - głośno. Jest to oznaczenie dynamiki, czyli siły brzmienia dźwięku, 7. diminuendo diminuendo (dim., dimin.) – stopniowo przyciszając. Termin wykonawczy odnosi się do dynamiki, czyli siły brzmienia dźwięku.
Fryderyk Chopin, Preludium e‑moll, op. 28 nr 4
Źródło: zpe.gov.pl.

Za Tobą duża dawka teorii. Za chwilę wysłuchasz Preludium e‑moll, op. 28 nr 4 Fryderyka Chopina. Posiada ono dramatyczny charakter i wolne tempo. Melodia jest łagodna, bazuje na powtarzających się wartościach rytmicznych (ostinatoOstinatoostinato). Postaraj się podczas słuchania tego utworu śledzić zapis muzyczny. Zwróć uwagę na melodię i harmonię, a także na inne elementy, których główną rolą jest ekspresjaEkspresjaekspresja i emocje z nią związane. Słuchając tego utworu miej świadomość, że w preludium tym Chopin zawarł z jednej strony prostotę, z drugiej zaś niezwykłą złożoność. Prostotę, ponieważ zapis nutowy jest łatwy i zagrać go może nawet pianista, który jest na poziomie średnio zaawansowanym. Złożoność zarazem, ponieważ to emocje odgrywają w nim pierwszoplanową rolę i sztuka oddania tych emocji należy do najbardziej dojrzałych mistrzów pianistyki.

Polecenie 4

Wróć do zapisu nutowego Preludium, zawiera on ponad połowę utworu, którego wysłuchasz. Podczas słuchania staraj się śledzić melodię z zapisem muzycznym.

R1QUU7T7T6A2P
Obraz autorstwa Eugene Delacroix “Portret Fryderyka Chopina”. Na obrazie pianista ukazany jest na ciemnym tle, w ciemnym ubraniu i z zaczesanymi do tyłu bujnymi włosami. Widoczne są ślady pędzla. Twarz Chopina jest pociągła i blada. Kompozytor ma duży orli nos i wyraźnie zarysowane usta. Ukazany jest z półprofilu i patrzy w prawą stronę. Po naciśnięciu punktu interaktywnego wyświetla się napis: „Preludium e-moll op.28 nr 4 Kompozytor: Fryderyk Chopin, Wykonawca: Aldona Dvarionaite”. Wyświetla się też przycisk umożliwiający odtwarzanie muzyki. Na nagraniu krótki utwór fortepianowy. Rozpoczyna się bardzo melancholijnie. Prawa ręka gra tęskną, smutną, leniwą melodię. Lewa ręka gra akordowy akompaniament pogłębiający uczucie smutku i przygnębienia. Melodia na chwilę staje się durowa, by za chwilę znów powrócił smutek.
Eugene Delacroix, Portret Fryderyka Chopina
Źródło: zpe.gov.pl.
RumwDwADt055K
Ćwiczenie 3
Połącz w pary określenia z opisem. Podpowiedzi odnajdziesz w zapisie nutowym z wcześniejszego polecenia.

W kolejnym ćwiczeniu sprawdzisz, ile już wiesz na temat elementów dzieła muzycznego a zwłaszcza melodyki.

R1ARX5ZDBfXwl
Ćwiczenie 3
Wskaż prawdziwe zdania. Możliwe odpowiedzi: 1. Melodyka jest to zespół cech melodii charakterystycznych dla danego stylu, epoki, grupy kompozytorów, 2. Melodia i melika mają to samo znaczenie. 3. Melika to element melodii dotyczący wysokości dźwięków, oderwany od czasu ich trwania, 4. Melika i rytmika to elementy, które występując razem, tworzą melodię, 5. Melodia jest to następstwo dźwięków uporządkowanych według określonych zasad tonalnych, metryczno - rytmicznych i formalnych, 6. Istotą melodyki jest horyzontalny (poziomy) układ pojedynczych dźwięków, 7. Istotą melodyki jest wertykalny (pionowy) układ pojedynczych dźwięków, 8. Rytmika porządkuje przebieg dźwięków w czasie, 9. W toku rozwoju muzyki wykształciły się różne rodzaje melodyki, związane z poszczególnymi terytoriami, epokami, szkołami, gatunkami, kompozytorami, 10. Dynamika, artykulacja i agogika to zarówno elementy dzieła muzycznego jak i jednocześnie elementy ekspresji muzycznej.
RVvwfzuGS7OZR
Ćwiczenie 4
Rozwiąż krzyżówkę z hasłem głównym dotyczącym tematu dzisiejszej lekcji.
RSKYLCMWdevyc
Ćwiczenie 4
Melodia o lirycznym charakterze to kantylena, wygodna do wykonania ludzkim głosem. Kierując się tą wskazówką wskaż dwie cechy takiego typu melodii.
R1dNb1bXmBT80
Ćwiczenie 5
Rozwiąż rebus. Hasło nawiązuje do jednego z elementów dzieła muzycznego. Obrazy zestaw w odpowiednim porządku. Odpowiedź zapisz z małej litery.
RMN7BT9GM51Q6
Ćwiczenie 5
Wskaż odpowiedź, do której został przyporządkowany opis: to dział teorii muzyki zajmujący się kształtowaniem linii melodycznej utworu, obejmujący takie elementy jak przebieg dźwięków, ich wysokość, rytm, interwały oraz frazowanie.
Ćwiczenie 6
RlxoHM0sCOenA
Znajdź pojęcia, które pojawiły się na lekcji. Aby zakreślić słowo zaznacz (kliknij) pierwszą i ostatnią literę.
R117RZPJ39VZL
Ćwiczenie 6
Wskaż definicję melodii.

Ten temat niejedno ma imię

Język polski

Związki frazeologiczne

Melodia przyszłości

Melodia przyszłości to coś bardzo odległego w czasie, co obecnie jest nierealne, a może być stworzone, zrealizowane lub może wydarzyć się dopiero w przyszłości.

Inne warianty to pieśń przyszłości, muzyka przyszłości.

Zdawaliśmy sobie sprawę, że sztuczne serce to pieśń przyszłości - wyjaśnia Religa. - A ja natychmiast, rozpaczliwie potrzebowałem czegoś, co uratuje choć część pacjentów. Moi chłopcy zaczęli więc od sztucznych komór wspomagania serca. Droga do nich była prostsza.

źródło: NKJP: Super Express, 1998

W gminie może powstać 30‑40 elektrowni. Ale to melodia przyszłości, najwcześniej w 2013 r.

źródło: NKJP: Gazeta Pomorska, 2010‑01‑26

Ktoś ma melodię do czegoś

Ktoś ma melodię do czegoś - ktoś chętnie coś robi lub ma do czegoś skłonność.

Do zmiany zawodu Elżbieta Kowalska przygotowuje się od czterech lat, kiedy zaczęła studia w Instytucie Kultury i Sztuki w Zielonej Górze. Jak twierdzi, zawsze miała melodię do rysowania i malowania.

źródło: NKJP: Marlena Mokrzanowska: Melodia do pędzla, Gazeta Wrocławska, 2003‑01‑24

Synonimy

Mieć melodię do czegoś

Najczęściej spotykane wyrazy bliskoznaczne wyrażenia mieć melodię do czegoś to m.in.: lubić, garnąć się, przepadać, czuć do kogoś miętę, uwielbiać, szaleć za czymś, przepadać za kimś, czuć do kogoś sympatię, znajdować w czymś przyjemność, być zwolennikiem czegoś, gustować w czymś, pisać się na coś, przepadać za czymś.

Tradycje miejskie - hejnał

Każdy region posiada cechy, po których możemy go rozpoznać. Charakterystyczne są np. melodie, nazywane hejnałami, które grane są w regularnych odstępach czasu z wież ratuszowych lub kościelnych w wielu miejscowościach w Polsce. Najbardziej znany jest Hejnał Mariacki grany co godzinę przez trębacza z wieży kościoła Najświętszej Marii Panny w Krakowie.

Ciekawostka

Hejnał to również głos wydawany przez żurawie. Żuraw to duży ptak o popielatoczarnym upierzeniu, długich nogach i długiej szyi. 

Ornitologia

Melodie śpiewane przez ptaki są fascynującym przykładem melodii w świecie przyrody. Ptaki wykorzystują swoje piękne i różnorodne głosy do komunikacji, nęcenia partnerów, oznaczania terytorium i wyrażania emocji. Każdy gatunek ptaków ma charakterystyczną melodię, która jest niepowtarzalna i rozpoznawalna dla swojego gatunku. Ptaki wykorzystują różne elementy, takie jak wysokość dźwięku, tempo, rytm i sekwencje, aby stworzyć swoje melodie. Często ptaki wykonują złożone i melodyjne pasaże, które potrafią zawierać imitacje innych dźwięków, włącznie z odgłosami innych ptaków czy dźwiękami otoczenia. Melodie ptasiego śpiewu mogą być inspiracją dla muzyków i artystów, którzy próbują przenieść ich naturalną harmonię i bogactwo do ludzkiej sztuki.

Francuski kompozytor Olivier Messiaen [czytaj: oliwie mesią] przez długi czas fascynował się śpiewem ptaków.  W jego twórczości znajduje się wiele dzieł inspirowanych ich głosami. W niektórych dziełach śpiew ptaków jest najważniejszym elementem utworu, np. w zbiorze 13 utworów na fortepian zatytułowanym Catalogue d’oiseaux [czytaj: katalog duazu] Katalog ptaków).

Słownik pojęć

Agogika
Agogika

z gr. agoge - prowadzenie, ruch – termin wprowadzony przez teoretyka niemieckiego, H. Riemanna (1884) na określenie wszelkich zjawisk dotyczących zmian tempa w utworze muzycznym (np. 'accellerando), obecnie oznacza tempo w ogóle i wszelkie zjawiska dotyczące tempa w utworze muzycznym.

Akord
Akord

współbrzmienie co najmniej trzech różnych dźwięków

Artykulacja
Artykulacja

sposób wydobywania dźwięków realizowany przez wykonawcę na podstawie norm przekazanych przez tradycję (muzyka dawna, lud) lub wskazówek kompozytora zawartych w partyturze, takich jak: legato, staccato, arco, pizzicato, col legno, glissando, frullato, tremolo, con sordino, itd.

Cygańska skala
Cygańska skala

siedmiostopniowa skala muzyczna występująca w dwóch odmianach: z sekundą zwiększoną (3 półtony) pomiędzy III a IV oraz VI a VII stopniem skal; z sekundą zwiększoną (3 półtony) pomiędzy II a III oraz VI a VII stopniem skali

Deklamacja
Deklamacja

muzyczna recytacja, jest zbliżona do mowy

Dorycka skala
Dorycka skala

jedna ze skal kościelnych (z finalis na d), o nazwie przejętej ze starogreckich gatunków oktawowych

Dur
Dur

[łac.], major, w systemie dur‑moll rodzaj (tryb) skali, tonacji (np. C‑dur), trójdźwięku

Ekspresja
Ekspresja

pozadźwiękowy element dzieła muzycznego, odpowiedzialny za wywołanie emocji u słuchacza

Figuracja
Figuracja

[łac.], kształtowanie linii melodycznej (melodia), wykorzystujące dźwięki gamy diatonicznej lub chromatycznej (diatonika, chromatyka), a także dźwięki tzw. akordów rozłożonych (czyli akordów rozłożonych na składniki), prowadzonych zazwyczaj w drobnych i równych wartościach rytmicznych

Gama
Gama

następstwo dźwięków uporządkowanych wg stosunków interwałowych właściwych dla określonej skali w systemie dur‑moll

Frygijska skala
Frygijska skala

jedna ze skal kościelnych (z finalis na e), o nazwie przejętej ze starogreckich gatunków oktawowych

Góralska skala
Góralska skala

siedmiostopniowa skala z półtonami między stopniami IV‒V i VI‒VII

Harmonika
Harmonika

muzyczny całokształt problemów związanych z konstrukcją współbrzmień (harmonią) w utworach danej epoki, danego kompozytora itp.

Kantylena
Kantylena

z łac. canlilena - piosenka – melodia zasadniczo wokalna, raczej o lirycznym charakterze

Melika
Melika

element melodii dotyczący doboru wysokości dźwięków

Melodia
Melodia

ciąg następujących po sobie dźwięków, uporządkowanych według zasad tonalnych, rytmicznych i formalnych, tworzących pewną całość

Melodia figuracyjna
Melodia figuracyjna

wprowadzenie do kompozycji rozdrobnionych wartości rytmicznych urozmaicających melodię

Melodyka
Melodyka

sposób tworzenia i rozwijania melodii, charakterystyczny dla jakiegoś utworu, stylu, kompozytora lub epoki

Moll
Moll

minor, w systemie dur‑moll rodzaj (tryb) skali, tonacji (np. a‑moll), trójdźwięku.

Muzyka wokalna
Muzyka wokalna

przeznaczona do wykonania przez głosy ludzkie: solo lub w zespole (ansambl, chór)

Muzyka instrumentalna
Muzyka instrumentalna

przeznaczona do wykonywania na instrumentach; zespołowa (kameralna, orkiestrowa), solowa (fortepianowa, skrzypcowa itd.)

Oktawa
Oktawa

podstawowy interwał, odległość 8 stopni skali diatonicznej

Ornamentyka
Ornamentyka

z łac. ornamenlum - ozdoba – 1. nauka o ozdobnikach. 2. stosowanie ozdobników w utworze, stąd np. pojęcie ornamentalnej melodii; ozdobniki nie wpływają zasadniczo na przebieg linii melodycznej; do współcześnie używanych ozdobników zalicza się: mordent, obiegnik, tryl, czy inne

Pentatonika
Pentatonika

[gr.], skala muzyczna złożona z 5 dźwięków w oktawie, charakterystyczna zwłaszcza dla muzyki azjatyckiej

Romantyzm
Romantyzm

europejski prąd ideowy, literacki i artystyczny z początku XIX w., odwołujący się do idealizmu, natury, uczucia, wprowadzający motywy ludowe, elementy fantastyki oraz idee patriotyczne

Rytm
Rytm

czynnik regulujący czas trwania dźwięków w utworze muzycznym i wyznaczający ich następstwo w czasie

Rytmika
Rytmika

ogół zjawisk związanych z rytmem w muzyce lub literaturze

Skala
Skala

zbiór co najmniej 2 dźwięków, tworzących w ramach każdej oktawy stały układ stosunków interwałowych (interwał), np. pentatonika, 6‑stopniowa skala całotonowa, heptatonika (którą tworzą głównie skale diatoniczne, m.in. durowa i molowa), 12‑stopniowa skala chromatyczna, 24‑stopniowa skala ćwierćtonowa i inne skale mikrofonowe

Tonacja
Tonacja

podstawa melodyczno‑harmoniczna utworu w systemie dur‑moll, wyznaczona przez związki funkcyjne między dźwiękami i akordami danej gamy durowej lub molowej

Tryb
Tryb

w systemie dur‑moll jedna z 2 odmian: skali, gamy, tonacji, także trójdźwięku