Ręce, o rękach, z rękami – jak odmieniać rzeczownik "ręka"
Ręce, o rękach, z rękami – Jak odmieniać rzeczownik „ręce”?
Słowa zapisane kursywą to prawdopodobne wypowiedzi uczniów
Praca w grupach: Uczniowie oglądają obrazki (każda grupa otrzymuje te same obrazki)
Praca w grupach: uczniowie wypisują wszystkie części ciała widoczne na obrazkach. Nazwy części ciała wprowadzają w górną część kratki
 | |
 | |
 | |
 | |
 |
Praca indywidualna: z listy wypisanych części ciała zakreślają nazwy, które dotyczą każdego obrazka [ręce]
Na tablicy uczniowie wypisują kolejne nazwy przypadków w języku polskim i pytania, na jakie odpowiadają. Następnie wprowadzają w odpowiedniej formie przypadka powtarzający się rzeczownik – ręka
Lp | PRZYPADEK | PYTANIE | LICZBA POJEDYNCZA | LICZBA MNOGA |
1 | Mianownik | Kto, co | ręka | ręce |
2 | Dopełniacz | Kogo, czego | ręki | rąk |
3 | … | …. | ręce | rękom |
4 | rękę | ręce | ||
5 | ręką | rękami / rękoma | ||
6 | ręce / ręku | rękach | ||
7 | o ręko | o ręce |
Praca w grupie: uczniowie wpisują przy kolejnych obrazkach w kolumnie prawej odpowiedni przypadek nazwy ręka - w górną część kratki wpisują liczbę pojedynczą, w dolną część kratki – liczbę mnogą.
Przykładowo:
 | Ręka na ręce - miejscownik l. pojedyncza |
Złączone ręce – mianownik l. mnoga |
Praca w grupie: uczniowie mieszają obrazkowe karty. Biorą indywidualnie jedną kartę, odkrywają i tworzą zdanie, zgodnie ze skojarzeniem dotyczącym wylosowanego obrazka, kolejna osoba bierze nową karę i dodaje zdanie, łączące się tematycznie z poprzednim, itd. Tworzy się historię – zadanie twórcze, doskonalące znajomość fleksji rzeczownika ręka, składni polskiej, nawiązywanie kontaktów i pracy w grupie.