Za politykę lekową w szpitalu odpowiedzialny jest komitet terapeutyczny, czyli zespół pracowników szpitala, składający się z lekarzy, pielęgniarek, farmaceutów, przedstawicieli zarządu szpitala, kierowników jednostek szpitala, które bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Komitet terapeutyczny opracowuje i zatwierdza kryteria wyboru leków do receptariusza szpitalnego. Do kryteriów tych zalicza się m.in.: wskazania do stosowania leków, ich skuteczność, interakcje lekowe, identyfikację błędów medycznych i nadużyć w stosowaniu leków, zdarzenia niepożądane, docelową populację pacjentów (np. pediatria, geriatria), inne zagrożenia związane ze stosowaniem leków oraz analizę kosztów.

Receptariusz szpitalny jest stale aktualizowaną listą leków, która zawiera podstawowe informacje o czynnikach mających wpływ na bezpieczeństwo ich stosowania w danym szpitalu. Oceny takiego bezpieczeństwa dokonują farmaceuci, lekarze i inni eksperci zajmujący się diagnozowaniem, leczeniem oraz promowaniem zdrowia. Istotnym kryterium wyboru leków do receptariusza szpitalnego jest analiza stosunku korzyści do ryzyka oraz ocena ekonomiczna stosowania danego leku. Główny cel funkcjonowania receptariusza szpitalnego to wspomaganie podejmowania decyzji w zakresie wyboru leków w określonych sytuacjach klinicznych. Dlatego dostępne w szpitalu produkty lecznicze i wyroby medyczne powinny być zaklasyfikowane do odpowiedniej kategorii. Najczęściej spotykane kategorie leków w receptariuszu szpitalnym zestawiono w tabeli 1.

Tabela 1. Przykłady kategorii lekowych stosowanych w lecznictwie szpitalnym

Kategoria leku

Opis

Lek podstawowy

Dostępny w sposób ciągły w apteczce oddziałowej i aptece szpitalnej.

Lek na receptę indywidualną

Stosowany w przypadku braku skuteczności leków podstawowych lub przy przeciwwskazaniu do ich zastosowania. Zgodę na jego zastosowanie wydaje ordynator oddziału lub upoważniona przez niego osoba.

Lek rezerwowy

Lek na receptę indywidualną, wymaga zgody dyrekcji lub przewodniczącego komitetu terapeutycznego ze względu na wysoki koszt terapii.

Lek spoza receptariusza

Lek zarejestrowany w Polsce, którego nie ma w receptariuszu szpitalnym. Zgodę na jego zakup i stosowanie wydaje dyrektor szpitala lub przewodniczący komitetu terapeutycznego.

Lek badany

Lek stosowany w ramach badania klinicznego na podstawie umowy między szpitalem a sponsorem, zarejestrowany i ewidencjonowany w aptece szpitalnej lub w ośrodku głównego badacza, wydawany z apteki osobom z zespołu głównego badacza na podstawie wypełnionych formularzy, będących częścią dokumentacji badania klinicznego.

Lek darowy

Stosowany wyłącznie za zgodą dyrektora szpitala lek (a także próbki reklamowe produktów leczniczych), którego każda dostawa jest ewidencjonowana w aptece szpitalnej.

Lek niezarejestrowany w Polsce

Lek sprowadzany za zgodą dyrektora szpitala w drodze importu docelowego, zgodnie z procedurą opisaną w rozporządzeniu Ministra Zdrowia.

Lek w programie lekowym

Lek, którego stosowanie (podobnie jak kwalifikacja pacjentów do leczenia) wynika z kontraktu z NFZ, a którego zakup i stosowanie nie wymagają zgody komitetu terapeutycznego. Stosowanie tego leku w innych wskazaniach lub u pacjenta spoza programu lekowego wymaga zgody dyrekcji szpitala na zasadzie zgody na lek spoza receptariusza.

W celu pogłębienia tematu receptariusza szpitalnego można przejść do sekwencji filmowych “Dokumenty w aptece szpitalnej”, szczególnie do części “Receptariusz szpitalny”DrXU2QGmQsekwencji filmowych “Dokumenty w aptece szpitalnej”, szczególnie do części “Receptariusz szpitalny”.

Powrót do spisu treściDimNZiHj3Powrót do spisu treści