Relative clauses – konstrukcje z zaimkami względnymi

1. 1. 1. Uczeń zna zasady tworzenia konstrukcji z zaimkami względnymi – poznaje tym samym nową strukturę gramatyczną.

      2. Dziecko zna znaczenie wszystkich zaimków względnych i wie kiedy ich używać.

      3. Uczeń zna zasady interpunkcji stosowane w przypadku użycie konkretnego zaimka (defining i non‑defining clauses).

      4. Dziecko wie, do jakiej części zdania odnosi się dany zaimek i na tej podstawie wyróżnia sytuacje, w których konkretny zaimek można w zdaniu pominąć.

      5. Uczeń poznaje nowe słowa pojawiające się w czytanym materiale źródłowym (między innymi słownictwo medyczne).

   2. 6. Uczeń ćwiczy umiejętność czytania i rozumienia tekstu czytanego.

      7. Uczeń umie przekształcać zdania pojedyncze w złożone i wielokrotnie złożone i potrafi łączyć je za pomocą zaimków względnych.

      8. Uczeń umie tworzyć frazy definiujące i niedefiniujące.

Metoda: czytanie tekstu, metoda podająca, przerabianie materiału źródłowego, ćwiczenia, tłumaczenie, przekształcanie zdań..

Forma pracy: praca indywidualna, praca w parach i grupowa.

W pierwszej części lekcji uczniowie pracują samodzielnie – czytają tekst i starają się go zrozumieć (ewentualnie tekst czytany jest głośno na forum klasy). Dzieci podkreślają wszystkie użyte w tekście zaimki względne (lub całe frazy) i starają się zrozumieć ich zastosowanie. Dodatkowo – wszystkie nowe słówka pojawiające się w tekście są tłumaczone i zapisywane w zeszytach.

Następnie nauczyciel stosuje metodę podającą – tłumaczy temat lekcji (strukturę, zastosowanie relative clauses) w tym celu posługuje się materiałem źródłowym lub innymi pomocami. Dodatkowo uczniowie zapoznają się ze regułami interpunkcyjnymi stosowanymi w przypadku defining i non‑defining relative clause.

Dzieci rozwiązują dodatkowe ćwiczenia z książek. W trakcie pracy mogą korzystać z pomocy materiału źródłowego.

Pod koniec lekcji każde z dzieci przekształca zdania pojedyncze (np. dyktowane przez nauczyciela) w złożone i stosują odpowiednie zaimki względne.

3. 3. Materiał źródłowy ‘Relative clauses’.

   4. Ćwiczenia dodatkowe z książek (patrz: uwagi do scenariusza).

   5. Tekst pt. „Medicine in the past” z książki “English in mind 2”, wyd. CambridgeUniversity Press lub jakikolwiek inny, zawierający struktury strony biernej.

Krótkie omówienie zaimków względnych – relative pronouns.

7. 9. Czytanie tekstu źródłowego samodzielnie przez uczniów lub głośno na forum klasy.

   10. Tłumaczenie nieznanych słówek pojawiających się w tekście i odnotowywanie ich w zeszycie.

   11. Krótkie streszczenie przeczytanego tekstu przez uczniów (lub jednego ucznia).

   12. Odpowiadanie na zadawane przez nauczyciela pytania dotyczące przeczytanego tekstu.

   13. Podkreślanie i tłumaczenie fraz i zdań z zaimkami względnymi.

   14. Objaśnienie zasad uzycia i zastosowania zaimków względnych.

   15. Wyróżnienie fraz definiujących (defining clause) i niedefiniujących (non‑defining clause).

   16. Omówienie zasad interpunkcyjnych.

   17. Omówienie sytuacji gramatycznych, w których możliwe jest opuszczenie zaimka.

   18. Ćwiczenie tworzenia zdań z zaimkami, przekształcanie zdań prostych w złożone, rozwiązywanie ćwiczeń.

Rozwiązywanie ćwiczeń i zdań związanych z tematem lekcji.

Tłumaczenie i przekształcanie zdań.

Materiał źródłowy ‘Relative clauses’.

Zadanie domowe

Praca domową mogą być ćwiczenia do rozwiązywania z książek, przekształcanie zdań pojedynczych w złożone lub stworzenie opisu zawierającego relative clauses.

Dzieci uczą się także nowych słówek, jakie pojawiły się na lekcji.