Relative clauses – konstrukcje z zaimkami względnymi
Relative clauses – konstrukcje z zaimkami względnymi
Uczeń zna zasady tworzenia konstrukcji z zaimkami względnymi – poznaje tym samym nową strukturę gramatyczną.
Dziecko zna znaczenie wszystkich zaimków względnych i wie kiedy ich używać.
Uczeń zna zasady interpunkcji stosowane w przypadku użycie konkretnego zaimka (defining i non‑defining clauses).
Dziecko wie, do jakiej części zdania odnosi się dany zaimek i na tej podstawie wyróżnia sytuacje, w których konkretny zaimek można w zdaniu pominąć.
Uczeń poznaje nowe słowa pojawiające się w czytanym materiale źródłowym (między innymi słownictwo medyczne).
Uczeń ćwiczy umiejętność czytania i rozumienia tekstu czytanego.
Uczeń umie przekształcać zdania pojedyncze w złożone i wielokrotnie złożone i potrafi łączyć je za pomocą zaimków względnych.
Uczeń umie tworzyć frazy definiujące i niedefiniujące.
Metoda: czytanie tekstu, metoda podająca, przerabianie materiału źródłowego, ćwiczenia, tłumaczenie, przekształcanie zdań..
Forma pracy: praca indywidualna, praca w parach i grupowa.
W pierwszej części lekcji uczniowie pracują samodzielnie – czytają tekst i starają się go zrozumieć (ewentualnie tekst czytany jest głośno na forum klasy). Dzieci podkreślają wszystkie użyte w tekście zaimki względne (lub całe frazy) i starają się zrozumieć ich zastosowanie. Dodatkowo – wszystkie nowe słówka pojawiające się w tekście są tłumaczone i zapisywane w zeszytach.
Następnie nauczyciel stosuje metodę podającą – tłumaczy temat lekcji (strukturę, zastosowanie relative clauses) w tym celu posługuje się materiałem źródłowym lub innymi pomocami. Dodatkowo uczniowie zapoznają się ze regułami interpunkcyjnymi stosowanymi w przypadku defining i non‑defining relative clause.
Dzieci rozwiązują dodatkowe ćwiczenia z książek. W trakcie pracy mogą korzystać z pomocy materiału źródłowego.
Pod koniec lekcji każde z dzieci przekształca zdania pojedyncze (np. dyktowane przez nauczyciela) w złożone i stosują odpowiednie zaimki względne.
Materiał źródłowy ‘Relative clauses’.
Ćwiczenia dodatkowe z książek (patrz: uwagi do scenariusza).
Tekst pt. „Medicine in the past” z książki “English in mind 2”, wyd. CambridgeUniversity Press lub jakikolwiek inny, zawierający struktury strony biernej.
Krótkie omówienie zaimków względnych – relative pronouns.
Czytanie tekstu źródłowego samodzielnie przez uczniów lub głośno na forum klasy.
Tłumaczenie nieznanych słówek pojawiających się w tekście i odnotowywanie ich w zeszycie.
Krótkie streszczenie przeczytanego tekstu przez uczniów (lub jednego ucznia).
Odpowiadanie na zadawane przez nauczyciela pytania dotyczące przeczytanego tekstu.
Podkreślanie i tłumaczenie fraz i zdań z zaimkami względnymi.
Objaśnienie zasad uzycia i zastosowania zaimków względnych.
Wyróżnienie fraz definiujących (defining clause) i niedefiniujących (non‑defining clause).
Omówienie zasad interpunkcyjnych.
Omówienie sytuacji gramatycznych, w których możliwe jest opuszczenie zaimka.
Ćwiczenie tworzenia zdań z zaimkami, przekształcanie zdań prostych w złożone, rozwiązywanie ćwiczeń.
Rozwiązywanie ćwiczeń i zdań związanych z tematem lekcji.
Tłumaczenie i przekształcanie zdań.
Materiał źródłowy ‘Relative clauses’.
Zadanie domowe
Praca domową mogą być ćwiczenia do rozwiązywania z książek, przekształcanie zdań pojedynczych w złożone lub stworzenie opisu zawierającego relative clauses.
Dzieci uczą się także nowych słówek, jakie pojawiły się na lekcji.