Rimbaud, Aniele Stróżu mój... Twórczość francuskiego poety Artura Rimbauda w kontekście wiersza Jonasza Kofty

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń:

- zna twórczość Artura Rimbauda,

- zna treść wiersza J. Kofty,

- wie, na czym polegała wyjątkowość Rimbauda jako poety.

b) Umiejętności

Uczeń:

- zauważa w wierszu J. Kofty nawiązania do bezkompromisowej postawy Rimbauda,

- interpretuje twórczość francuskiego poety.

2. Metoda i forma pracy

-praca z tekstem

3. Środki dydaktyczne

Podręcznik (A. Nawarecki, D. Siwicka, Przeszłość to dziś)

A. Rimbaud, Wiersze. Sezon w piekle. Iluminacje. Listy

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel przedstawia uczniom w skrócie biografię Artura Rimbauda.

Poeta żył w latach 1854‑1891. W 1871 roku uciekł z domu i przeniósł się do Paryża. Już wtedy miał na swoim koncie udane wiersze. Ważnym etapem w jego życiu była przyjaźń z Paulem Verlaine'em. W 1873 roku Rimbaud stworzył Sezon w piekle, w 1974 zaś Iluminacje. Są to wizjonerskie poematy, napisane wierszem wolnym. W 1976 poeta zaciągnął się do armii holenderskiej. W 1883 roku udał się na Cypr. Osiadł w Adenie, gdzie został przedstawicielem firmy handlowej. Zmarł we Francji.

Nauczyciel czyta wiersz Jonasza Kofty. Następnie prosi uczniów, aby odpowiedzieli na pytanie: Dlaczego Rimbaud nazywany jest w wierszu „Aniołem Stróżem”?

Anioł Stróż to istota, która strzeże nas od złego. Kofta zwraca się tak do Rimbauda, gdyż chce być przez niego chroniony. Uczniowie próbują dociec, przed czym szuka ochrony polski poeta.

Jonasz Kofta prosi Rimbauda, żeby strzegł go przed pospolitością i głupotą.

Uczniowie zastanawiają się, czego zazdrości francuskiemu poecie Kofta.

Kofta zazdrości Rimbaudowi tego, że francuski poeta potrafił być wolnym artystą i nie uznawał kompromisów.

b) Faza realizacyjna

1) Analizujemy, w kontekście wiersza Kofty, utwór Artura Rimbauda Statek pijany.

Podmiot liryczny wiersza – statek – jest wolny, opuszczony, samotny, niesiony przez fale. Żeglowanie jest tutaj symbolem życia, w którym największą wartość ma wolność.

Utwór ten jest lirycznym zapisem życia poety, miotanego przez życie, gardzącego ludźmi, dążącego do coraz większego poznania i pragnącego każdego dnia poszerzać swoje horyzonty. Taka postawa powoduje zobojętnienie na miłość i ogólne znudzenie.

Mimo poczucia bezgranicznej wolności podmiot liryczny pragnie śmierci.

2) Analizujemy utwór Rimbauda Moja bohema

Jest to pis artystycznego życia, funkcjonowania bohemy. Podmiot liryczny jest biedny, lecz za to całkowicie wolny:

Szeroką dziurę miały me jedyne portki,

W drodze, pędrak - marzyciel, układałem wiersze,

Na Wielkiej Niedźwiedzicy miałem swą oberżę

Podmiot liryczny żyje w zgodzie z naturą, akceptuje świat, tworzy z natchnienia wielkich muz:

Lub gdy w krąg fantastycznych cieni rosły tłumy

Jak gdybym lirę trącał, wyciągałem gumy,

Stopę mając przy sercu, z zdartego kamasza.

5. Bibliografia

Nawarecki A., Siwicka D., Przeszłość to dziś. Podręcznik, STENTOR, Warszawa 2003.

Rimbaud A., Wiersze. Sezon w piekle. Iluminacje. Listy, przeł. J. Czechowicz, wybór, oprac.
i posłowie A. Międzyrzecki, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1993.

6. Załączniki

a) Zadanie domowe

Przeprowadź dokładną analizę i interpretację wybranego wiersza Artura Rimbauda.

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak