Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
E-materiały do kształcenia zawodowego

Roboty górnicze

Organizacja i prowadzenie eksploatacji podziemnej złóż - Technik górnictwa podziemnego

bg‑gold

Rodzaje niezbędnej dokumentacji wymaganej do rozpoczęcia i prowadzenia robót górniczych

PLANSZA INTERAKTYWNA

11

Spis treści

1

Karta otworu wiertniczego, przekrój przez szyb

1
Instrukcja zmaksymalizowania widoku dla mapy
  1. Najedź kursorem na wybrany punkt na mapie.

  2. Kliknij wybrany punkt. W dodatkowym oknie zostanie wyświetlona powiększona zawartość dokumentu, a także charakterystyka wskazanego elementu i możliwość odsłuchania ścieżki audio z taką charakterystyką.

  3. Żeby odtworzyć partię lektora, kliknij przycisk znajdujący się po lewej stronie przy linii czasowej. Jeśli chcesz wrócić do poprzedniego widoku mapy, kliknij wcześniej wybrany punkt albo w przestrzeń materiału znajdującego się poza mapą.

1
R1YeUxlSuQdlB1
Ilustracja interaktywna przedstawia kartę otworu wiertniczego w formie nieregularnej tabeli widocznej z lewej strony ekranu oraz profilu przez szyb widoczny w środkowej części rysunku oraz z prawej strony ekranu . W przypadku trzeciej części tabeli profilu otworu wiertniczego dla profilu litologicznego zostanie przedstawionych pierwsze cztery warstw wraz z dotyczącymi ich opisami. Profil litologiczny jest indywidualny dla danego otworu i w karcie otworu pokazana jest zasada jej sporządzania. Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono profile otworów wiertniczych. Dla każdego wyrobiska poszukiwawczego sporządza się profil geologiczny, czyli przekrój wyrobiska z podaniem rodzaju, grubości, głębokości zalegania i nachylenia wszystkich warstw napotkanych przez to wyrobisko. Różne rodzaje skał oznacza się na przekrojach odpowiednimi znakami lub kolorami.
Cyfrą 2 oznaczono kartę otworu wiertniczego. Sporządza się ją do celów dokumentacyjnych w formie graficzno-tabelarycznej. Zawiera informacje takie jak: numer otworu, data jego wykonania, rzędna terenu, nazwisko osoby sprawującej dozór wiercenia, profil litologiczny oraz przelot lub miąższość warstw.
Cyfrą 3 oznaczono przekrój przez szyb. Poszczególne kolory oznaczają:
  • niebieski – iły,
  • pomarańczowy - glinę,
  • żółty - piaskowce,
  • zielony - margle z gipsem,
  • czarny - węgiel.
Dodatkowo, z uwagi na głębokość zalegania oraz czas powstania poszczególnych warstw, wyróżnia się czwartorzęd, trzeciorzęd oraz karbon.
Cyfrą 4 oznaczono przekrój przez szyb. Na podanym przykładzie karbon reprezentowany jest przez pokłady węgla, iłów i piaskowców.
Cyfrą 5 oznaczono przekrój przez szyb. Na podanym przykładzie trzeciorzęd reprezentowany jest przez iły, margle z gipsem oraz piaskowce.
Cyfrą 6 oznaczono przekrój przez szyb. Na podanym przykładzie czwartorzęd reprezentowany jest przez glinę i iły.
Cyfrą 7 oznaczono tarczę szybu. Schemat poziomego przekroju szybu przedstawiający jego wymiary oraz wyposażenie. Z takiego rysunku odczytać można ilość i rodzaj zastosowanych klatek, przekroje rurociągów powietrznych, zastosowaną dla danego szybu obudowę oraz okablowanie.
Kartę otworu widzianą na ilustracji można podzielić na trzy części. W górnej części znajdują się ogólne informacje związane z otworem wiertniczym. W drugiej części widocznej w środkowej części rysunku znajdują się objaśnienia symboli wraz z miejscem w którym należy je umieścić. Trzecia największa cześć karty otworu to rysunek przedstawiający profil geologiczny otworu.
Część pierwsza tabeli składa się z trzech kolumn oraz pięciu wierszy.
W kolumnie pierwszej w wierszy pierwszym znajduje się napis informujący: Kopalni węgla kamiennego ‘Ornontowice’ w Ornontowicach.
W wierszu drugim znajduje się rubryka w której umieszczony jest szkic sytuacyjny sporządzony w skali jeden do dwudziestu pięciu tysięcy. Na szkic składa się napis Ornontowice. Napis stanowi punkt centralny. Od punktu odchodzą cztery drogi. Pionowa przechodząca przez punkt Ornontowice, która biegnie w kierunku północ-południe. Druga droga, odchodząca na prawo nad którą znajduje się napis: do Orzesza. Droga odchodząca od Ornontowic w lewo ma napis: z Rybnika.
W trzecim wierszu znajdują się następujące dane:
  • Miejscowość: Ornontowice,
  • Gromada: Ornontowice,
  • Powiat: Rybnik,
  • Województwo: Katowice.

W kolumnie drugiej w wierszu pierwszym widać napis: karta otworu wiertniczego. Otwór numer
Karta otworu wiertniczego oraz przekrój przez szyb (profil otworu wiertniczego)
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Karta otworu wiertniczego oraz profil przez szyb. Ilustracja interaktywna przedstawia kartę otworu wiertniczego w formie nieregularnej tabeli widocznej z lewej stronyekranu oraz profilu przez szyb widoczny w środkowej części rysunku oraz z prawej strony ekranu .W przypadku trzeciejczęści tabeli profilu otworu wiertniczego dla profilu litologicznego zostanie przedstawionych pierwsze cztery warstwy wraz z dotyczącymi ich opisami. Profil litologiczny jest indywidualny dla danego otworu i w karcie otworu pokazana jestzasada jej sporządzania. Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinąłopis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.

Cyfrą 1 oznaczono profile otworów wiertniczych.Dla każdego wyrobiska poszukiwawczego sporządza się profil geologiczny, czyli przekrój wyrobiska z podaniem rodzaju, grubości, głębokości zalegania i nachylenia wszystkich warstw napotkanychprzez to wyrobisko. Różne rodzaje skał oznacza się na przekrojach odpowiednimi znakami lub kolorami.

Cyfrą 2 oznaczono kartę otworu wiertniczego. Sporządza się ją do celów dokumentacyjnych w formiegraficzno‑tabelarycznej. Zawiera informacje takie jak: numer otworu, data jego wykonania, rzędna terenu, nazwisko osobysprawującej dozór wiercenia, profil litologiczny oraz przelot lub miąższość warstw.

Cyfrą 3 oznaczono przekrój przez szyb. Poszczególne kolory oznaczają: niebieski – iły, pomarańczowy -glinę, żółty - piaskowce, zielony - margle z gipsem, czarny - węgiel. Dodatkowo, z uwagi na głębokość zalegania oraz czas powstania poszczególnych warstw, wyróżnia się czwartorzęd,trzeciorzęd oraz karbon.

Cyfrą 4 oznaczono przekrój przez szyb. Na podanym przykładzie karbon reprezentowany jest przez pokłady węgla, iłów i piaskowców.

Cyfrą 5 oznaczono przekrój przez szyb. Na podanym przykładzie trzeciorzęd reprezentowany jest przez iły, margle z gipsemoraz piaskowce.

Cyfrą 6 oznaczono przekrój przez szyb. Na podanym przykładzie czwartorzęd reprezentowany jest przez glinę i iły.

Cyfrą 7 oznaczono tarczę szybu. Schemat poziomego przekroju szybu przedstawiający jego wymiary oraz wyposażenie. Ztakiego rysunku odczytać można ilość i rodzaj zastosowanych klatek, przekroje rurociągów powietrznych, zastosowaną dladanego szybu obudowę oraz okablowanie.

Kartę otworu widzianą na ilustracji można podzielić na trzy części. W górnej części znajdują się ogólne informacjezwiązane z otworem wiertniczym.W drugiej części widocznej w środkowej częścirysunku znajdują się objaśnienia symboli wraz z miejscem w którym należy jeumieścić. Trzecia największa cześć karty otworu to rysunek przedstawiający profil geologiczny otworu.

Część pierwszatabeli składa się z trzech kolumn orazpięciu wierszy.

W kolumnie pierwszej w wierszu pierwszym znajduje się napis informujący: Kopalni węgla kamiennego Ornontowice w Ornontowicach.

W wierszu drugim znajduje się rubryka w której umieszczony jest szkic sytuacyjny sporządzony w skali jeden do dwudziestupięciu tysięcy. Na szkic składa się napis Ornontowice. Napis stanowi punktcentralny. Od punktu odchodzą cztery drogi. Pionowa przechodząca przez punkt Ornontowice, która biegnie w kierunkupółnoc‑południe. Druga droga, odchodząca na prawo nad którą znajduje się napis: do Orzesza. Droga odchodząca od Ornontowic w lewo ma napis: z Rybnika.

W trzecim wierszu znajdują się następujące dane:

  • Miejscowość: Ornontowice,

  • Gromada: Ornontowice,

  • Powiat: Rybnik,

  • Województwo: Katowice.

W kolumnie drugiej w wierszu pierwszym widać napis: karta otworu wiertniczego. Otwór numer 1. W drugim wierszu znajdują się informacje do uzupełnienia związane z datą:

  • rozpoczęcia wiercenia: piętnasty czerwiec tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego trzeciego roku,

  • zakończenia wiercenia: szesnasty kwiecień tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego piątego roku,

  • pogłębienia: trzynasty luty tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego dziewiątego roku,

  • rekonstrukcji.

W trzecim wierszu wpisuje się informacje związane z: głębokością otworu wiertniczego wynoszącej 460 , 50, skali jeden do tysiąca, układzie x, y, z wraz ze współczynnikami. W trzeciej kolumnie w wierszu pierwszymwidać czarny napis: B / 3326 oznaczenie archiwalne. W prawym górnym rogu tabeli znajduje się komórka z napisem: 1 numer załącznika. Drugi wiersz podzielony jest na trzy następujące kolumny:

  • Celem wiercenia: udostępnienie złoża.

  • Systemem wiercenia (aparat): udarowo‑obrotowy KAM,

  • Miejscem przechowywania próbek: Kopalnia Knurów.

  • Zleceniodawca: Kopalnia Knurów.

  • Wykonawca: Przedsiębiorstwo Geologiczne Wrocław.

  • Kierownik otworu. Mgr inż. Leon Kowalski.

  • Nadzór geologiczny. Mgr inż. Jan Kanach.

Piąty wiersz stanowi tabelę w której sa następujące wiersze nagłówkowe: Specjalne pomiary, Wykonawca, Data.Poniżej wiersza nagłówkowego znajduje się siedem wierszy z miejscem do uzupełnienia.

Drugą część tabeli stanowią objaśnienia symboli.Na górze znajduje się wiersz biegnący przez całą szerokość tabeli. W wierszu znajduje się napis: objaśnienia cyfry zlewej strony znaków oznaczają rubryki w których należy je umieścić. Symbole umieszczonesą w sześciu kolumnach.

W kolumnie pierwszej znajdują się:

  • Trzy przerywane poziome kreski. Po lewej stronie symbolu cyfra 1 . Obok symbolu napis: zarurowanie otworu.

  • Linia łamana w kształcie litery: L będąca jej odbiciem lustrzanym. Na podstawie litery L znajduje się liczba 500 . Po lewej stronie pionowej kreski znajduje się litera R. Po lewej stronie symbolu cyfra 1

  • Linia łamana w kształcie litery:L będąca jej odbiciem lustrzanym. Na podstawie litery L znajduje się liczba 40000 . Na górze pionowej kreski dochodzącej do podstawy znajdują się dwie równoległe poziome kreski przecinające linie pionową pod kątem prostym. Poniżej poziomych linii znajduje się sześć równoległych linii przecinających pod kątem pionową linię dochodzą do podstawy litery. Po prawej stronie znajdują się napisy: u góry na wysokości linii poziomych: zamknięcie wody, poniżej na wysokości podstawy: rury wyciągnięto.

  • Linia łamana w kształcie odwróconej litery Z. Dwie poziome linie równoległe do siebie połączone ze sobą prostą. Na górnej linii znajduje się czarny trójkąt skierowany wierzchołkiem do linii. Koło niego znajduje się napis: poziom ustalony. Na dolnej linii znajduje się biały trójkąt skierowany wierzchołkiem do linii. Po lewej stronie obu symboli znajdjuje się cyfra dwa. Po prawej stronie widać napis: poziom nawiercony.

  • Pozioma prosta linia nad którą znajduje się biały trójkąt skierowany wierzchołkiem w kierunku linii. Wierzchołek trójkąta jest styczny do prostej. Obok trójkąta znajduje się napis: sol. Po prawej stronie symbolu znajduje się napis: wypływ solanki. Po lewej stronie symbolu cyfra 2

W kolumnie drugiej znajdują się następujące symbole:

  • Pozioma linia prosta nad którą znajduje się cyfra 3   m . Obok cyfry znajduje się biały trójkąt. Po lewej stronie symbolu cyfra 2 . Po prawej stronie symbolu znajduje się napis: wypływ artezyjski (poziom hydrostatyczny powyżejpowierzchni terenu).

  • Pozioma linia prosta. Na lewym krańcu prostej znajduje się grot strzały skierowany w lewą stronę. Po lewejstronie symbolu cyfra 2 . Obok symbolu napis: słaby wypływ gazu.

  • Pozioma linia prosta. Na lewym krańcu prostej znajdują się dwa groty strzałek skierowane w lewą stronę. Po lewej stronie symbolu cyfra 2 . Obok symbolu napis: silny wypływ gazu.

  • Pozioma linia prosta. Na lewym krańcu prostej znajdują się trzy groty strzałek skierowane w lewą stronę. Po lewej stronie symbolu cyfra 2 . Obok symbolu napis: wybuch gazu.

  • Symbol okręgu. Po lewej stronie symbolu cyfra 2 . Obok napis ślady ropy.

  • Symbol prostokąta. Wewnątrz prostokąta znajdują się równomiernie rozłożone, równoległe linie biegnące pod kątem. Po lewej stronie symbolu cyfra 3 . Obok napis: strefa zawodniona.

  • Symbol trójlistnej koniczyny. Po lewej stronie symbolu cyfra 4 . Obok symbolu napis: flora.

W trzeciej kolumnie znajdują się następujące symbole:

  • Symbol zygzaka zbliżony kształtem do cyfry 6 . Po lewej stronie symbolu cyfra 4 . Obok symbolu napis: fauna słodkowodna.

  • Symbol zygzaka zbliżony kształtem do cyfry 9 . Po lewej stronie symbolu cyfra 4 . Obok symbolu napis: fauna morska.

  • Odwrócony daszek skierowany wierzchołkiem do dołu. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . W środku daszka zaznaczona kropka. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . Obok napis: próba punktowa.

  • Odwrócony daszek skierowany wierzchołkiem do dołu. W środku daszka litera t. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . Obok napis: próba do badań technicznych.

  • Odwrócony daszek skierowany wierzchołkiem do dołu. W środku daszka litera i. Obok napis: próba do badań inżynieryjnych.

  • Odwrócony daszek skierowany wierzchołkiem do dołu. W środku daszka litera s. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . Obok napis: próba do badań specjalnych.

  • Odwrócony daszek skierowany wierzchołkiem do dołu. W środku daszka litera w. Obok napis: próba wody.

  • Odwrócony daszek skierowany wierzchołkiem do dołu. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . W środku daszka litera g. Obok napis: próba gazu.

  • Duża litera R pisana kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . Obok napis: rdzeń.

  • Duża litera Z pisana kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . Obok napis: zasyp.

  • Duża litera N pisana kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . Obok napis: szapa, świder i tym podobne.

W czwartej kolumnie znajdują się następujące symbole:

  • Duża litera S pisana kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . Obok napis: skrobak.

  • Duża litera P pisana kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 7 . Obok napis: sito, osadnik i tym podobne.

  • Litery Sz pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: szapa.

  • Litery Sl pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: sztamówka.

  • Litery Sw pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: świder.

  • Litery Us pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: udarowo na sucho.

  • Litery Up pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: udarowo z płuczką.

  • Litery Or pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: obrotowo rybim ogonem.

  • Litery Og pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: obrotowo gryzerem.

  • Litera R pisana kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: obrotowo rdzeń pojedynczej korony.

W piątej kolumnie znajdują się następujące symbole:

  • Litery Rz pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: obrotowo z rdzeniem podwójna korona.

  • Litera Rs pisane kursywą. Po lewej stronie symbolu cyfra 13 . Obok napis: obrotowo z rdzeniem śrutem

  • Pogrubiona litera S. Po lewej stronie symbolu cyfra 14 . Obok napis: krzywi.

  • Dwa symbole w kształcie półksiężyca w odbiciu lustrzanym skierowane otwartą częścią do zewnątrz. Po lewej stronie symbolu cyfra 14 . Obok napis: ściska.

  • symbol otwartego daszka skierowanego wierzchołkiem do dołu. Po lewej stronie symbolu cyfra 14 . Obok napis: sypie.

  • Pięć pogrubionych równoległych linii narysowanych pod kątem. Po lewej stronie symbolu cyfra 14 . Obok napis: korki.

  • Daszek skierowany wierzchołkiem w prawą stronę. Po lewej stronie symbolu cyfra 14 . Obok napis: zanik płuczki.

  • Symbol w kształcie gęstej kraty. Po lewej stronie symbolu cyfra 14 . Obok napis: patronowano.

  • Dwa daszki skierowane wierzchołkami na zewnątrz Pomiędzy daszkami w osi ich symetrii znajduje się kropka. Po lewej stronie symbolu cyfra 14 . Obok napis: rozszerzono.

  • Symbol w kształcie trójkąta prostokątnego w którym kąt 90 ° znajduje się po lewej stronie. Po lewej stronie symbolu cyfra 14 . Obok napis: krzywa do głębokości.

W szóstej kolumnie znajdują się następujące symbole:

  • Symbol w kształcie trzech fal rozmieszczonych w układzie trójkąta. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra 15 . Obok napis: zaiłowano bez ubijania.

  • Symbol w kształcie trzech poziomych prostych linii rozmieszczonych w układzie trójkąta. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra 15 . Obok napis: zaiłowano z ubijaniem.

  • Symbol w kształcie trzech okręgów rozmieszczonych w układzie trójkąta. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra 15 . Obok napis: zaiłowano kulami bez ubijania.

  • Symbol w kształcie trzech okręgów rozmieszczonych w układzie trójkąta. Przez każdy z okręgów biegnie linia prosta dzieląca go na połowę. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra 15 . Obok napis: zaiłowano kulami z ubijaniem.

  • Grot strzałki skierowanej pionowo w dół. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra 15 . Obok napis: wbito pal.

  • Trzy łuki w kształcie dużej litery C rozmieszczone w układzie trójkąta. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra 15 . Obok napis: zacementowano.

  • Pięć równoległych linii skierowanych w dół pod niewielkim kątem. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra 15 . Obok napis: zalano gęstą płuczką.

W trzeciej części tabeli znajdują się informacje dotyczące profilu litologicznego. Cześć trzecia skłąda się zdwudziestu trzech kolumn posiadających następujące wiersze nagłówkowe.

  • Pierwszy. Zarurowanie i zamykanie poziomów wodnych.

  • Drugi. Woda. Poziom ustalony i nawiercony.

  • Trzeci. Woda. Strefa wodonośna.

  • Czwarty. Flora, fauna.

  • Piaty. Profil. Stratygraficzny.

  • Szósty. Profil. Litologiczny.

  • Siódmy Próby do badań.

  • Ósmy. Głębokość spągu.

  • Dziewiąty Grubość warstwy.

  • Dziesiąty. Opis warstwy według książki otworów wiertniczych numer trzy. Interpretacja geofizyczna według.

    • Kartę otworu opracował. Docent inżynier J. Piątkowski.

    • Kartę otworu kreślił. A. Broda

    • Kartę otworu sprawdził. Magister inżynier W. Panasiuk

  • Jedenaście. Procent rdzenia.

  • Dwanaście. Upad warstw.

  • Trzynaście. Sposób wiercenia i średnica.

  • Czternaście. Krzywi, ściska, sypie, tworzą się korki.

  • Pietnaście. Sposób likwidacji.

  • Szesnaście. Interpretacja geofizyczna złoża. Graficzne przedstawienie złoża.

  • Siedemnaście. Interpretacja geofizyczna złoża. Głębokość spągu.

  • Osiemnaście. Interpretacja geofizyczna złoża. Grubość.

  • Dziewietnaście. Charakterystyka złoża. Węgiel.

  • Dwadzieścia. Charakterystyka złoża. Spąg pokładu.

  • Dwadzieścia jeden. Charakterystyka złoża. Miąższość.

  • Dwadzieścia dwa. Numer pokładu.

  • Dwadzieścia trzy. Uwagi.

W kolumnie pierwszej czyli dotyczącej zarurowania i zamykania poziomów wodnych znajdują się cztery równoległelinie przerywane biegnące pionowo w dół. Pierwsze dwie linie biegną tylko do symboli znajdujących się albo u górykolumny albo na wysokości stanowiącej jedną piątą wysokości kolumny. Kolejne dwie linie biegną po całej długościkolumny. Symbol okręgu z cyfrą 457 znajdująca się pod nim zlokalizowany jest u góry kolumny. Na wysokości stanowiącej jedną piątą wysokościkolumny znajduje się symbol okręgu przeciętego prostą przechodzącą przez niego pod katem około 60 °. Pod symbolem znajduje się liczba 355   mm.

U góry kolumny numer dwa dotyczącej wody poziom ustalony i nawiercony, znajdują się symbole w kształcielitery Z. Pierwszy symbol przedstawia dwie równoległe, poziome linie połączone ze sobą prostą. Nad górną liniąznajduje się czarny trójkąt skierowany wierzchołkiem do dołu. Nad dolną linią znajduje się biały trójkąt skierowanywierzchołkiem do dołu. Koło niego znajduje się napis: poziom nawiercony. Poniżej znajduje się podobny symbol, któryprzeciągnięty jest przez połowę kolumny. U podstawy symbolu, obok białego trójkąta znajduje się napissol.

Kolumna trzecia czyli woda, strefa wodonośna jest pusta.

W połowie kolumny czwartej czyli flora i fauna,znajduje się symbol zbliżony do liczby 9.

U góry kolumny piątej jest napis: czwartorzęd.

We fragmencie kolumny szóstej, która związana jest zprofilem litologicznym znajduje się szkic otworu wiertniczego. Na profilu znajduje się pięć warstw geologicznych. Wgórnej części szkicu są trzy warstwy na których równomiernie rozmieszczone są symbole fali oraz okręgów. Dodatkowona czwartej najgrubsza warstwie znajdują się równomiernie rozmieszczone symbole fali. U dołu kolumny jest piątawarstwa geologiczna na której narysowane są symbole: pierwszy wyglądający jak ściana z cegły, drugi będącyrównomiernie rozmieszczonymi falami oraz trzeci wyglądający jak grot strzały z wierzchołkiem skierowanym w prawąstronę.

Granicy każdej z warstw przyporządkowane są liczby i opisy (jeden pod drugim) znajdujące się odpowiedniow kolumnach siódmej, ósmej, dziewiątej i dziesiątej.

  • dla granicy obszaru pierwszego i drugiego są to: głębokość spągu 7 , 20 grubość warstwy 6 , 20 oraz opis: gleba, gleba piaszczysta, gleba morenowa,

  • dla granicy obszaru drugiego i trzeciego są to: głębokość spągu 14 , 50 i grubośc warstwy 7 , 30 oraz opis ił,

  • dla granicy obszaru trzeciego i czwartego są to głębokość spągu 21 , 80 i grubość warstrwy 7 , 30 oraz opisy: glina morenowa oraz piasek,

  • dla obszaru czwartego, w połowie kolumny związanej z grubością warstwy znajduje się liczba 109 oraz opis: ił,

  • dla granicy obszaru czwartego i piątek są to liczby głębokość spągu 131 , grubość warstwy 18 (znajduje się w połowie wysokości kolumny dziewiątej) oraz opis margiel z gipsem.

W kolumnie jedenastej dotyczącej procentu rdzenia (w jej górnej, środkowej i dolnej części) znajdują sięodpowiednio liczby 70 %, 82 %, 91 %. W dolnej części kolumny związanej z upadem znajdują się liczby 20, 19, 17. W połowie kolumny trzynastej czyli sposobu wiercenia czyli krzywi, ściska, sypie, znajduje się symbol Uspisany kursywą.

W jednej trzeciej wysokości kolumny czternastej znajduje się symbol dwóch łuków (lustrzaneodbicie), których ramiona skierowane są na zewnątrz.

Na dole kolumny piętnastej czyli sposobu likwidacjiznajduje się symbol trzech okręgów przeciętych na połowę. Każdy z okręgów przecięty jest poziomom prostą. Okręgirozmieszczone są w układzie trójkątnym.

W dziewiętnastej kolumnie dotyczącej charakterystyki złoża węglowegoznajdują się cztery czarne paski o różnej grubości, które są przedzielone białymi pasami. Czarne paski oznaczająpokłady węgla. Paskom tym odpowiadają liczby zamieszczone w kolumnę dwudziestej, dwudziestej pierwszej i dwudziestejdrugiej:

  • pierwsza pokład węgla: 258 , 3 , 76 , 405 ,

  • drugi pokład węgla: 260 , 80 , 0 , 57 , 406 / 1 ,

  • trzeci pokład węgla: 262 , 28 , 1 , 24 ,

  • czwarty pokład węgla: 277 , 70 , 1 , 05 , 260 , 80 , 406 / 2 .

W prawej górnej części rysunku znajduje się cyfra 2.

W środkowej części rysunku widać dwa kolorowe przekroje otworów. U góry rysunku znajduje się napis: szyb.Poniżej skala 1:1000. Kolory są różnej grubości. Pierwsze cztery kolory w kolejności to czerwony niebieski, czerwony niebieski,zielony. W dolnej części otworu znajdują się czarne paski o różnej grubości są to pokłady węgla. Po lewej stronierysunku znajdują się okresy warstw geologicznych: czwartorzęd, trzeciorzęd, karbon, oraz rzędne terenu. Dodatkowo polewej stronie rysunku znajdują się cyfry 3,4, 5, 6.

Na rysunku z prawej strony ekranu znajduje się schemat tarczy szybu sporządzony w skali jeden dopięćdziesięciu. W centralnej części rysunku znajdują się dwa okręgi wpisane w siebie. Zewnętrzny okrąg ma opisobudowa betonowa grubości pół metra. Wewnętrzny okrąg ma opis: obudowa murowa grubości pół metra. Wewnątrzwewnętrznego okręgu na samej górze narysowane są dwa koła. Są to to rurociągi. Po prawej stronie biegnie kabel elektryczny. W centralnej części tarczy znajdują się cztery prostokąty o orientacji pionowej. Poniżej znajduje sięelement o kształcie półksiężyca którego łuk jest skierowany do dołu. Na dolnej krawędzi łuku widać sześć czarnych punktów. Cztery w górnej części łuku oraz dwa w dolnej. Są to kable elektryczne. Po lewej stronie łuku znajduje sięduży okrąg opisany jako rurociąg powietrzny o średnicy sto pięćdziesiąt milimetra. Nad nim znajdują się trzy czarnepunkty które sa opisane jako kable elektryczne. Wewnętrzna średnica okręgu wynosi sześć tysięcy.

W prawym dolnymrogu ilustracji znajduje się opis mapy. Opis brzmi: Kopalnia węgla kamiennego. Karta otworu wiertniczego szybu orazprzekrój szybu. Założono w czerwcu 1968. Mierniczy górniczy. Opis ma przyporządkowaną cyfrę 1.

RRNYplaCRcbDJ1
Ilustracja interaktywna przedstawia kartę otworu wiertniczego w formie nieregularnej tabeli. W trzeciej części tabeli w przypadku profilu litologicznego zostanie przedstawionych pierwszych osiem warstw wraz z dotyczącymi do nich opisami. Profil litologiczny jest indywidualny dla danego otworu i w karcie otworu pokazana jest zasada jej sporządzania. Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono zarurowanie. W pierwszej kolumnie karty otworu wiertniczego znajduje się informacja na temat orurowania lub wyciągnięcia rur z otworu. Poszczególne symbole umieszcza się zgodnie z postępem głębienia otworu.
Cyfrą 2 oznaczono wodę, ropę i gaz. W drugiej oraz trzeciej kolumnie otworu wiertniczego swoje miejsce mają dane o zawodnieniu oraz wypływie ropy i gazu. Oznacza się ich poziom hydrostatyczny lub miejsce wypływu.
Cyfrą 3 oznaczono ropę wodę i gaz. W przypadku ropy i gazu zaznacza się kolejno: jej ślady oraz wypływ lub wybuch gazu. Oznaczenia stosuje się zgodnie z głębokością wystąpienia.
Cyfrą 4 oznaczono faunę i florę. Z uwagi na rozległość terenów górniczych oraz górnicze wyrobiska, które często znajdują się pod miastami, lasami lub polami, istotnym jest, by podczas wierceń badawczych zdefiniować teren, z którego rozpoczyna się pracę.
Cyfrą 5 oznaczono sposób wiercenia. Korzystając z podanych skrótów należy, w zależności od głębokości, dokonać stosownego wpisu na temat zastosowanej metody wiercenia.
Cyfrą 6 oznaczono sypie, krzywi, ściska, tworzą się korki. Ponieważ górotwór skupia w sobie naprężenia, które zależne są o rodzaju skał w nim się znajdujących, podczas prac badawczych można napotkać szereg problemów takich jak: wykrzywienie orurowania, jego ściśnięcie, a nawet zakorkowanie. Każdorazowo, taką sytuację, zgodnie z podaną legendą, należy zaznaczyć w karcie otworu na głębokości, na której napotkano problem.
Cyfrą 7 oznaczono likwidację problemów powstałych w procesie wiercenia. Napotkane w procesie wiercenia problemy wynikające z materiału, w którym wykonuje się roboty, można rozwiązać na wiele sposób. W karcie otworu wiertniczego, zgodnie z głębokością zastosowania, umieszcza się odpowiedni symbol podjętych działań, których zadaniem było zniwelowanie usterek.
Kartę otworu widzianą na ilustracji można podzielić na trzy części. W górnej części znajdują się ogólne informacje związane z otworem wiertniczym. W drugiej części widocznej w środkowej części rysunku znajdują się objaśnienia symboli wraz z miejscem w którym należy je umieścić. Trzecia największa cześć karty otworu to rysunek przedstawiający profil geologiczny otworu.
Część pierwsza tabeli składa się z trzech kolumn oraz pięciu wierszy.
W pierwszej kolumnie z prawej strony tabeli znajduje się napis szkic sytuacyjny, pokład. Kolumna ta jest scalona. Poniżej jej w drugim wierszu znajdują się następujące informacje do uzupełnienia: miejscowość , gmina, powiat, województwo, liczba, parceli katastralna.
W kolumnie drugiej w pierwszej rubryce znajduje się następujące informacje do uzupełnienia: przedsiębiorca, kopalnia. W drugim wierszy należy podać datę: rozpoczęcie wiercenia, zakończenie wiercenia, pogłębiania, rekonstrukcji. W trzecim wierszu należy uzupełnić dane: zleceniodawcy, a w piątej: wykonawcy. W piątej rubryce umieszczonej nieznacznie obok należy wpisać: głębokość, wysokość nad poziomem morza, cel wiercenia, badawczy, skalę.
W trzeciej kolumnie, w pierwszej rubryce należy uzupełnić informacje o: otworze wiertniczym. Poniżej w drugim wierszu po lewej stronie należy podać: kierownika wiercenia, a po prawej: nadzór geologiczny. W trzecim wierszy po lewej stronie należy uzupełnić dane związane z: systemem wiercenia (aparat), a po prawej z: miejscem przechowywania próbek. W czwartym scalonym wierszu znajduje się miejsce do uzupełnienia związane ze specjalnymi pomiarami i ich wykonawcą. W piątym wierszu nieznacznie przesuniętym znajduje się napis: arkusz topograficzny. Po prawej stronie napisu widnieją skale: 1:25000, 1:50000, 1:100000. Pod skalą znajduje się miejsce do uzupełnienia współrzędnych X oraz Y w układzie 'Sucha Góra'.
U góry w drugiej części tabeli znajduje się wiersz rozciągnięty na całą szerokość tabeli w której znajduje się napis: objaśnienia: cyfry z lewej strony znaków oznaczają rubryki w których należy je umieścić. Pod wierszem znajduje się pięć kolumn po dwa wiersze w kolumnie za wyjątkiem czwartej kolumny w której są trzy wiersze.
W pierwszej kolumnie w pierwszym wierszu oznaczonym cyfrą 1 znajdują się dwa symbole.
Pierwszy o kształcie dwóch prawych dolnych narożników prostokąta umieszczonych jeden w drugim. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra jeden. Po prawej stronie opis: zarurowanie otworów.
Drugi. Czarny kształt przypominający prawy dorny róg prostokąta. Na prostej pionowej narysowane są dwie linie poziome, przecinające się z prosto o orientacji pionowej pod kątem prostym. Linie są równoległe względem siebie. Po lewej stronie znajduje się cyfra jeden. Po prawej opis: rury wyciągnięto.
W drugim wierszu oznaczonym cyfrą 2 znajdują się trzy symbole.
Pierwszy. Prosta o orientacji poziomej. Na środku prostej czarny trójkąt równoboczny zwrócony wierzchołkiem w dół. Po lewej stronie cyfra dwa. Po prawej opis: poziom hydrostatyczny.
Element w kształcie literki L której pionowa kreska jest odchylona od pionu. Na podstawie znajduje się trójkąt równoboczny skierowany wierzchołkiem w dół. Po lewej stronie cyfra trzy. Po prawej opis wypływ wody słodkiej.
Trzeci. Prosta na której lewym końcu znajduje się trójkąt równoboczny zwrócony wierzchołkiem w dół. Na środku prostej wartość liczbowa. Po lewej stronie cyfra trzy. Po prawej opis wypływ solanki.
W drugiej kolumnie w pierwszej rubryce oznaczonej cyfrą 3 znajduje się pięć symboli. Wszystkie symbole mają po lewej stronie cyfrę trzy.
Pierwszy symbol. Prosta o orientacji poziomej. Na lewym końcu prostej cyfra 3 metry. Na prawym końcu trójkąt równoboczny skierowany wierzchołkiem w dół. Po prawej stronie opis: wypływy artezyjskie (z podanych poziomów hydrostatycznych powyżej [powierzchni terenu).
Drugi symbol. Strzałka z grotem zwróconym w lewą stronę. Za strzałką prosta o orientacji poziomej. Po prawej opis: słaby wypływ gazu.
Trzeci symbol. Dwie strzałki znajdujące się po sobie z grotami zwróconym w lewą stronę. Za strzałką prosta o orientacji poziomej. Po prawej opis: silny wypływ gazu.
Czwarty symbol. Trzy strzałki znajdujące się po sobie z grotami zwróconym w lewą stronę. Za strzałką prosta o orientacji poziomej. Po prawej opis: wybuch gazu.
Czwarty symbol. Czarny okrąg, z białym wypełnieniem. Po prawej opis: ślady ropy.
W drugim wierszu oznaczonym cyfrą 4 znajdują się dwa symbole. Oba z przypisaną cyfrą 4 po lewej stronie
Pierwszy. Kwiatek z trzema płatkami. Po stronie prawej opis: flora.
Drugi. Głowa królika. Po prawej stronie opis: fauna.
W trzeciej kolumnie w pierwszym wierszu stanowiącym kontynuacje ostatniego wiersza z drugiej kolumny znajduje się jeden symbol z przypisaną cyfrą jedenaście z lewej strony. Czarna strzałka z grotem skierowanym w prawo. Nad strzałką wężyk z dwoma apostrofami z prawej strony. Po prawej opis: upad warstwy.
W drugim wierszu znajduje się siedem symboli. Z prawej strony wiersza widać cyfrę 5. Wszystkie symbole mają liczbę dwanaście po lewej stronie.
Pierwszy. Litery Sz pisane kursywą. Po prawej stronie opis: szapa.
Drugi. Litery Sl pisane kursywą. Obok napis: sztamówka.
Trzeci. Litery Sw pisane kursywą. Po prawej stronie opis: świder.
Czwarty. Litery Us pisane kursywą. Po prawej stronie opis: udarowo na sucho.
Piąty. Litery Up pisane kursywą. Po prawej stronie opis: udarowo z płuczką.
Szósty. Litery Or pisane kursywą. Po prawej stronie opis: obrotowo rybim ogonem.
Siódmy. Litery Og pisane kursywą. Po prawej stronie opis: obrotowo gryzerem.
W czwartej kolumnie w pierwszym wierszu, będącym kontynuacją wiersza z trzeciej kolumny znajdują się dwa symbole. Z przypisaną po lewej liczbą dwanaście. znajdują się dwa symbole. Pierwszy. Litera R pisana kursywą. Po prawej stronie opis: obrotowo rdzeń pojedynczej korony.
Drugi. Litery Rz pisane kursywą. Po prawej opis: obrotowo z rdzeniem podwójna korona.
W drugim wierszu znajduje się pięć symboli. Wszystkie symbole mają przypisaną liczbę trzynaście z lewej strony.
Pierwszy. Czarna pionowa fala. Po prawej opis: krzywi.
Drugi. Dwie czarne fale o orientacji poziomej. Fale są względem siebie równoległe. Po prawej stronie opis: ściska.
Trzeci. Dwie czarne pionowe proste. Pomiędzy nimi czarne proste układające się w literę v. Po prawej opis: sypie, tworzą się korki.
Czwarty. Czarna sześcioramienna gwiazda z białym okręgiem w środku. Po prawej stronie opis: patronowano.
Piąty. Nawiasy trójkątne skierowane wierzchołkami do zewnątrz. Po prawej stronie opis: rozszerzono.
W trzecim wierszu znajduje się jeden symbol z przypisaną liczbą czternaście z lewej strony. Symbol w kształcie trzech fal rozmieszczonych w układzie trójkąta. Po lewej stronie symbolu znajduje się cyfra piętnaście. Obok napis: zaiłowano bez ubijania. Kolumna na dole jest oznaczono cayfrą 6.
W piątej kolumnie w pierwszym wierszu znajduje się sześć symboli z przypisaną po lewej stronie cyfrą szesnaście. Wiersz jest oznaczony cyfrą 7.Pierwszy. Symbol w kształcie trzech poziomych prostych linii rozmieszczonych w układzie trójkąta. Po prawej stronie opis: zaiłowano z ubijaniem.
Drugi. Symbol w kształcie trzech okręgów rozmieszczonych w układzie trójkąta. Po prawej stronie opis: zaiłowano kulami bez ubijania.
Trzeci. Symbol w kształcie trzech okręgów rozmieszczonych w układzie trójkąta. Przez każdy z okręgów biegnie linia prosta dzieląca go na połowę. Po prawej stronie opis: zaiłowano kulami z ubijaniem.
Czwarty. Grot strzałki skierowanej pionowo w dół. Po prawej stronie opis: wbito pal.
Piaty. Trzy łuki w kształcie dużej litery C rozmieszczone w układzie trójkąta Po prawej stronie opis: zacementowano. Szósty. Pięć równoległych linii skierowanych w dół pod niewielkim kątem. Po prawej stronie opis: zalano gęstą płuczką.
W trzeciej części karty otworu widać nieregularną tabelę z następującymi wierszami nagłówkowymi.
.Pierwszy. Zarurowanie.
Drugi. Woda gazowana ropa i tym podobne. Poziom hydrostatyczny.
Trzeci. Woda gazowana ropa i tym podobne. Miejsce wypływu.
Czwarty. Profil. Flora, fauna.
Piąty. Profil stratygraficzny.
Szósty. Profil litologiczny.
Siódmy. Głębokość spągu warstwy w metrach.
Ósmy. Głębokość warstwy w metrach.
Dziewiąty. Opis warstwy. W wierszu dodatkowe pola do uzupełnienia. Opis warstwy według, interpretacja geofizyczna według, karta otworu opracował, karta otworu kreślił.
Dziesiąty. Procent rdzenia.
Jedenasty. Upad warstw.
Dwunasty. Sposób wiercenia.
Trzynasty. Sypie, krzywi, ściska, tworzą się korki i tym podobne.
Czternasty. Sposób likwidacji.
Piętnasty. Interpretacja geofizyczna pokładów węgla. Graficzne przedstawienie pokładów węgla.
Szesnasty. Interpretacja geofizyczna pokładów węgla. Głębokość spągu pokładu.
Siedemnasty. Interpretacja geofizyczna pokładów węgla. Grubość pokładu.
Osiemnasty. Ustalone zaleganie pokładu węgla. Graficzne przedstawienie pokładów węgla.
Dziewiętnasty. Ustalone zaleganie pokładu węgla. Głębokość spągu pokładu.
Dwudziesty. Ustalone zaleganie pokładu węgla. Głębokość pokładu.
Dwudziesty pierwszy. Identyfikacja pokładów węgla.
Dwudziesty drugi. Uwagi.
Pierwsze cztery wiersze są nieuzupełnione. W wierszu profil stratygraficzny znajduje się pionowy napis przez całą kolumnę: carbon-warstwy rudzkie.
W wierszach szóstym to jest :profil litologicznym (w którym znajduje się przekrój geologiczny otworu), siódmym to jest: głębokość spągu warstwy w metrach, ósmym to jest głębokość warstwy w metrach i dziewiątym to jest opis warstwy znajdują się dla poszczególnych warstw z profilu litologicznego następujące dane.
Prostokąt z równomiernie rozmieszczonymi kropkami, strop 85,0 i spąg 83,70, grubość: 1,90, opis piaskowiec drobnoziarnisty szary.
Prostokąt z równomiernie rozmieszczonymi przerywanymi liniami, strop 83,70 i spąg 83,10, grubość: 0,60, łupek ilasty szary.
Prostokąt z równomiernie rozmieszczonymi kropkami, strop 83,10 i spąg 81,0, grubość: 2,10, opis piaskowiec drobnoziarnisty szary.
Prostokąt z równomiernie rozmieszczonymi przerywanymi liniami, strop 81,0 i spąg 76,60, grubość: 4,40, opis łupek ilasty ciemnoszary.
Prostokąt z szarym wypełnieniem, strop 76,60 i spąg 75,10, grubość: 1,50, opis: węgiel kamienny.
Prostokąt z równomiernie rozmieszczonymi przerywanymi liniami, strop 75,10 i spąg 74,60, grubość: 0,50, opis łupek ilasty ciemnoszary.
Prostokąt z szarym wypełnieniem, strop 74,60 i spąg 74,50, grubość: 0,10, opis: węgiel kamienny.
Prostokąt z równomiernie rozmieszczonymi kreskami, strop 74,50 i spąg 68,20, grubość: 6,30, opis: łupek ilasty, ciemnoszary w stropie bardzo liczny detrytus roślinny.
W zależności od warunków geologicznych profil litologiczny oraz opisujące daną warstwę wartości stropu, spągu i miąższości vzyli grubości będą różne.
W kolumnie dla wiersza dziesiątego dotyczącego procent rdzenia znajduje się pionowy napis: uzysk rdzenia sto procent.
Kolumny od jedenastej do trzynastej nie są uzupełnione.
W kolumnie czternastej dotyczącej likwidacji znajduje się duży poziomy napis sporządzony drukowanymi literami brzmiący: zacementowano.
Kolumny od piętnastej do siedemnastej nie są uzupełnione.
W kolumnach dla wierszy osiemnastego czyli ustalone zaleganie pokładu węgla, graficzne przedstawienie pokładów węgla, dziewiętnastego czyli ustalone zaleganie pokładu węgla, głębokość spągu pokładu, dwudziestego, czyli ustalone zaleganie pokładu węgla, głębokość pokładu i dwudziestego pierwszego czyli identyfikacji pokładów węgla znajdują się następujące dane odczytane z profilu litologicznego czyli kolumny piątej. Symbol czarnego prostokąta, grubość spągu 75,10, grubość pokładu 1,10, identyfikacja pokładu węgla: 403 łamane na 1. Drugi czarny prostokąt, grubość spągu 74,50, grubość pokładu 0,10, identyfikacja pokładu węgla: 403 łamane na 1. Wartości te będą uzależnione od profilu litologicznego czyli geologii miejsca w którym wykonano otwór. Zasada zapisu będzie taka sama.
Kolumna dla wiersza dwudziestego drugiego czyli uwag jest pusta.
Karta otworu wiertniczego
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

2

Pokładowa mapa wyrobisk górniczych

1
Instrukcja zmaksymalizowania widoku dla mapy
  1. Najedź kursorem na wybrany punkt na mapie.

  2. Kliknij wybrany punkt. W dodatkowym oknie zostanie wyświetlona powiększona zawartość dokumentu, a także charakterystyka wskazanego elementu i możliwość odsłuchania ścieżki audio z taką charakterystyką.

  3. Żeby odtworzyć partię lektora, kliknij przycisk znajdujący się po lewej stronie przy linii czasowej. Jeśli chcesz wrócić do poprzedniego widoku mapy, kliknij wcześniej wybrany punkt albo w przestrzeń materiału znajdującego się poza mapą.

RXefMgmOZwdWg1
Na ilustracji interaktywnej widać kolorową mapę wyrobisk górniczych w kopalni węgla kamiennego sporządzoną w skali 1:2000.
Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono mapy wyrobisk górniczych. Różne kolory i symbole przedstawiają sytuację wyrobisk górniczych oraz elementy geologiczne i inne elementy górnicze związane z prowadzeniem robót górniczych, a ponadto w poszczególnych przypadkach również i sytuację na powierzchni.
Cyfrą 2 oznaczono podział arkusza.
Cyfrą 3 oznaczono mapę wyrobisk górniczych. W dolnej części mapy znajduje się sieć przekopów oraz chodników, które zostały oznaczone przy użyciu koloru niebieskiego. Dodatkowo widać czarny napis szyb wentylacyjny. Po lewej i prawej stronie mapy zaznaczono przy pomocy czworoboków wyrobiska górnicze. Czerwonymi eliptycznymi liniami oznaczono w centralnej części mapy obszary chronione. Po lewym górnym rogu mapy przy użyciu znajduje się czerwony element o kształcie trapezu. Jest to pokład chroniony. Po prawej stronie mapy poprowadzono czerwone linie biegnące przez całą mapę równolegle do czarnych linii symbolizujących przekop. Na górze mapy znajduje się cyfra 1.
Pod mapą w prawym dolnym rogu ilustracji umieszczono napis: kopalnia węgla kamiennego, mapa wyrobisk górniczych, pokład 334 1:2000. Fragment ten został oznaczony cyfrą 3.
W lewym dolnym rogu mapy znajduje się podział arkusza oznaczony cyfrą 2. W podziale arkusza znajduje się tabela dzieląca mapę na sektory. Tabela składa się z pięciu kolumn i pięciu wierszy. W każdej z komórek tabeli znajduje się cyfra rzymska. Cyfry są rozmieszczone w kolejności od lewej do prawej strony z zakresu od 1 do 25.
Mapa wyrobisk górniczych (pokład)
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

3

Mapa wyrobisk górniczych z naniesieniem przewidywanych robót górniczych i planowanych strat w zasobach

Na mapie wyrobisk górniczych, na przykład w skali 1:5000 lub mniejszej, nanosi się wyrobiska przygotowawcze (chodniki i dowierzchnie) konturujące rejon zamierzonej eksploatacji, to jest chodniki przyścianowe, przecinkę rozruchową i przecinkę likwidacyjną. Odległość pomiędzy chodnikiem nadścianowym (zwanym też wentylacyjnym) a chodnikiem podścianowym (inaczej odstawczym) to długość ściany. Z kolei odległość między przecinkami to tak zwany wybieg ściany. Znając powierzchnię obszaru ograniczoną chodnikami przyścianowymi i przecinkami F oraz miąższość przewidzianego do eksploatacji pokładu węgla m, można określić zasoby przewidziane do eksploatacji Q.

,

gdzie:
Q – masa zasobów przewidzianych do eksploatacji Mg
F – powierzchnia obszaru planowanej eksploatacji m2,
m – miąższość pokładu węgla m,
– gęstość węgla; .

Planowane straty w zasobach to ta część pokładu, która nie zostanie wyeksploatowana. Są to zasoby uwięzione na przykład w filarach. Obliczenie strat przeprowadza się analogicznie, jak obliczenia zasobów przewidzianych do eksploatacji.

R1UIARUpWcqmF1
Mapa wyrobisk górniczych
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

4

Mapa wyrobisk górniczych o dużym nachyleniu

1
Instrukcja zmaksymalizowania widoku dla mapy
  1. Najedź kursorem na wybrany punkt na mapie.

  2. Kliknij wybrany punkt. W dodatkowym oknie zostanie wyświetlona powiększona zawartość dokumentu, a także charakterystyka wskazanego elementu i możliwość odsłuchania ścieżki audio z taką charakterystyką.

  3. Żeby odtworzyć partię lektora, kliknij przycisk znajdujący się po lewej stronie przy linii czasowej. Jeśli chcesz wrócić do poprzedniego widoku mapy, kliknij wcześniej wybrany punkt albo w przestrzeń materiału znajdującego się poza mapą.

R1BMslrij35rL1
Na ilustracji interaktywnej widać cztery różne kolorowe rzuty przedstawiające pokład 507 oraz przekrój wzdłuż przecznic. Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono mapę wyrobisk górniczych pokładu o dużym nachyleniu. Zawiera dwa rzuty pokładu: pionowy i poziomy oraz dwa przekroje. Różne spojrzenia na ten sam pokład mają pomóc zwizualizować duży kąt nachylenia złoża, wynoszący więcej niż 45 stopni. Przy takim nachyleniu należy pokazać sytuację i sposób zalegania warstwy złożowej.
Cyfrą 2 oznaczono rzut pionowy pokładu.
Cyfrą 3 oznaczono przekrój wzdłuż przecznic.
Cyfrą 4 oznaczono przekrój A-B.
W prawej górnej części ilustracji znajduje się rzut poziomu pokładu 507 oznaczony cyfrą 1. Na rysunku widać 3 długie chodniki w kształcie cienkich podłużnych prostokątnych kształtów które biegną od lewej do prawej krawędzi mapy. Pomiędzy górnym i środkowym chodnikiem znajduje się wyrobisko górnicze oznaczone pionowymi czarnymi prostymi. Proste są względem siebie równoległe.
Nad rysunkami widać tytuł mapy brzmiący: mapa wyrobisk górniczych pokładu o dużym nachyleniu 1:1000. Tytuł jest napisany dużymi, pogrubionymi czarnymi literami.
Górna krawędź dolnego chodnika oznaczona jest dodatkowo czerwonym kolorem, a górna krawędź górnego chodnika kolorem zielonym. Z lewej strony mapy chodniki łącza się z chodnikiem biegnącym pionowo w górę.
W jednej trzeciej długości mapy od lewej strony znajduje się czerwona przerywana linia przekrojowa. Nad końcami linii znajdują się w okręgu czerwone litery A oraz B.
Poniżej rzutu poziomego w lewym dolnym rogu ilustracji znajduje się rzut pionowy pokładu 507 oznaczony cyfrą 2. Na rysunki widać wyrobisko górnicze o kształcie równoległoboku. Wewnątrz wyrobiska naniesione są nachylone do pionu proste równoległe. Proste są równomiernie rozmieszczone w całym kształcie wyrobiska. Fragmenty wyrobiska są podzielone poziomymi prostokątnymi kształtami. Nad i pod wyrobiskiem, narysowany jest chodnik w formie podłużnego cienkiego prostokątnego kształtu. Górna krawędź chodnika jest zielona. Na dole rysunku znajduje się chodnik biegnący przez całą długość rysunku. Górna krawędź chodnika jest w kolorze czerwonym. Na dole rysunku znajduje się tytuł rzutu.
W prawym górnym rogu ilustracji znajduje się rysunek przedstawiający przekrój wzdłuż przecznic C 3, C 4, C 5 oznaczony cyfrą 3.
Na gorze rysunku znajduje się czerwona gruba linia nad którą jest opis nadkład. Od linii odchodzą nieznacznie nachylone do pionu 4 brązowe linie. Pierwsza linia od prawej jest najgrubsza. Pozostałe są cienkimi liniami. Brązowe linie przecinają trzy pary kolorowych poziomych przecznic. Przecznice są w kolorach niebiesko fioletowo czerwonych. Są zaznaczone na przecznicach odcinkami o różnej długości. Nad górną przecznica znajduje się czarny napis Przecznica C 3. W połowie wysokości rysunku znajduje się Przecznica C 4. Na dole rysunku znajduje się Przecznica C 5.
Pod rysunkiem umieszczony jest tytuł rysunku: Przekrój wzdłuż przecznic C 3, C 4, C 5.
W prawym dolnym rogu ilustracji znajduje się przekrój A-B oznaczony cyfrą 4. Na rysunku widać długi cienki prostokątny odchylony od pionu. Na kształcie znajduje się 9 białych półokręgów. Dolna polowa kształtu jest w kolorze brązowym. Po prawej stronie kształtu znajduje się napis pokład 507.
Na dole rysunku znajduje się tytuł przekrój A-B.
Mapa wyrobisk górniczych o dużym nachyleniu
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

5

Mapa sytuacyjno‑wysokościowa

1
Instrukcja zmaksymalizowania widoku dla mapy
  1. Najedź kursorem na wybrany punkt na mapie.

  2. Kliknij wybrany punkt. W dodatkowym oknie zostanie wyświetlona powiększona zawartość dokumentu, a także charakterystyka wskazanego elementu i możliwość odsłuchania ścieżki audio z taką charakterystyką.

  3. Żeby odtworzyć partię lektora, kliknij przycisk znajdujący się po lewej stronie przy linii czasowej. Jeśli chcesz wrócić do poprzedniego widoku mapy, kliknij wcześniej wybrany punkt albo w przestrzeń materiału znajdującego się poza mapą.

R3eDeRzsS5uXT1
Na ilustracji interaktywnej przedstawia mapę sytuacyjno-wysokościową kopalni węgla kamiennego. Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono mapy sytuacyjno-wysokościowe w granicach terenu prowadzenia robót górniczych. Skala mapy jest standardowo opracowywana w skali 1:5000 i, jak sama jej nazwa wskazuje, zawiera dane z pomiarów zarówno w poziomie, jak i w pionie.,
Cyfrą 2 oznaczono szyb wydobywczy. Dwuzastrzałowy szyb wydobywczy, w obecności którego znajduje się sortownia, pod którą przebiegają trasy taśmociągów.,
Cyfrą 3 oznaczono szyb wentylacyjny. Szyb służący do regulacji wymiany powietrza w kopalni. Na mapach dodatkowo opisany kotą wysokościową wylotu, czyli zrębu szybu.,
Cyfrą 4 oznaczono hałdę lub zwał. Hałda to składowisko skały płonnej, zwał natomiast -- węgla kamiennego. Do usypiska prowadzą taśmociągi z placu szybowego.,
Cyfrą 5 oznaczono układ współrzędnych 'Sucha Góra'. Mapa podstawowa prowadzona była w układzie współrzędnych 'Sucha Góra' - układ ten założony został specjalnie dla GZW. Wówczas układem państwowym był układ 1965.
Główną cześć ilustracji stanowi mapa sytuacyjno-wysokościowa oznaczona cyfrą 1 z lewej strony rysunku. Po lewej stronie mapy widać duży niebieski zbiornik wodny. W dolnej części mapy znajdują się budynki oraz infrastruktura kopalniane o kształcie czarnych prostokątów. Cyfrą 2 znajdującą się po środku, przy dolnej krawędzi mapy oznaczono szyb wydobywczy. Powyżej szybu wydobywczego znajduje się cyfra 3 oznaczająca szyb wentylacyjny.
W prawym rogu mapy widać drogę oraz znajdujące się po obu jej stronach obiekty budowlane przedstawione jako 25 prostokątnych kształtów.
W górnej części mapy widać gęstą zabudowę przedstawioną w formie nagromadzenia dużej ilości znajdujących się koło siebie prostokątnych kształtów.
W centralnej części mapy znajduje się kształt pomiędzy którego górnym i dolnym konturem biegną naprzemiennie pionowa linia łączą oba kontury oraz krótki odcinek prostej biegnący od górnej krawędzi. Jest to hałda lub zwał oznaczona cyfrą 4.
W prawym dolnym rogu mapy znajdują się informacje o mapie brzmiące: Kopalnia węgla kamiennego. Mapa sytuacyjno-wysokościowa. 1:2000. Złożono w sierpniu 1968.
W lewym dolnym rogu przedstawiono podział arkusza na sekcje. U góry znajduje się czarny napis: podział arkusza na sekcje110000 skali 1:2000. Poniżej znajduje się tabela pięć kolumn na pięć wierszy. W każdej z kolumn znajduje się cyfra rzymska z zakresu od jednego do dwudziestu pięciu. Cyfry są rozmieszczone w kolejności od lewej strony do prawej.
Mapa sytuacyjno‑wysokościowa
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

6

Mapa przekroju geologicznego

REBabq07AGRDY1
Na ilustracji interaktywnej przedstawiono kolorowy przerój geologiczny przez złoże wraz z legendą.
Na rysunku kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono przekrój geologiczny. Przekroje przedstawiają sytuację geologiczną dla potrzeb górnictwa. Prowadząc wyrobiska górnicze (udostępniające, przygotowawcze, wybierkowe) następuje ostateczne rozpoznanie złoża. Można zaobserwować wtedy rzeczywiste położenie warstw, ich cechy charakterystyczne oraz przebieg zaburzeń geologicznych. Pomiary odsłoniętych warstw dokumentuje się w formie zdjęcia geologicznego, zapisanego w Dzienniku kopalnianych zdjęć geologicznych. Na tej podstawie, możemy wykonać przekrój geologiczny przez interesujący nas fragment górotworu (złoża).
Z lewej i prawej strony rysunku znajdują się dwie pionowe czarne linie przechodzące przez całe złoże. Są to otwory geologiczne. Otwór po lewej stronie jest opisany jako GP kreska 3, 285,40. Po prawej stronie linii otworu znajdują się informacje o miąższości czyli grubości danej warstwy geologicznej. Otwór sięga do głębokości 1226,0 metrów. Otwór po prawej stronie tronie jest oznaczony jako GP kreska 1, 285,23. Po prawej stronie linii otworu znajdują się informacje o miąższości czyli grubości danej warstwy geologicznej. Otwór sięga do głębokości 1100,0 metrów.
Po lewej stronie rysunku znajduje się pionowa oś na której umieszczona jest skala z rzędnymi terenu z zakresu od 300 do -1000 metrów.
Główną cześć rysunku stanowią warstwy orzeskie (kolor jasno zielony), rudzkie (kolor jasnofioletowy) oraz siodłowe (kolor morski) pochodzące z okresu karbońskiego. Strop warstwy orzeskiej znajduje się na rzędnej 200. Spąg ulega zapadaniu co powoduje że z lewej strony rysunku znajduje się na rzędnej -450 metra, a z prawej strony rysunku na rzędnej -300.
Warstwa karbońska również ulega zapadaniu. Rzędne stropu odpowiadają rzędnym spągu warstwy orzeskiej. Spąg warstwy rudzkiej znajduje się z lewej strony rysunku na rzędnej około -880 metra, a z lewej strony na rzędnej około -720 metra.
Warstwa siodłowa podobnie jak wcześniejsze ulega zapadaniu. Rzędna stropu warstwy siodłowej odpowiada spągowi warstwy rudzkiej. Rzędne spągu warstwy siodłowej to: z lewej strony rysunku rzędna <math aria-label='minus dziewięćset pięćdziesiąt> -950 metra, a z prawej strony rysunku -780.
Od punktu znajdującego się na rzędnej 200 na otworze geologicznym po prawej stronie biegnie uskok. Uskok zaznaczony jest czerwonymi liniami w kształcie klina. Przechodzi on przez warstwy orzeskie, rudzkie oraz siodłowe. Nad liniami zaznaczone są dane: <math'aria-label=alfa równa się sześćdziesiąt pięć stopni'>α=65°, h około 20,0, na górnej linii oraz h około 16,0 na dolnej linii.
Pomiędzy rzędnymi 200 a 300 znajdują się warstwy czwartorzędowe (kolor piaskowy) na górze rysunku, trzeciorzędowe (kolor łososiowy) po prawej stronie rysunku oraz triasowe (kolor fioletowy) w centralnej części rysunku. Warstwy czwartorzędowe znajdują się nad warstwami trzeciorzędowymi oraz triasowymi. Warstwy triasowe i trzeciorzędowe znajdują się obok siebie.
Pod rysunkiem widnieje legenda.
  • piaskowy prostokąt to czwartorzęd,
  • łososiowy prostokąt to trzeciorzęd,
  • fioletowy prostokąt to trias,
  • jasno zielony prostokąt to karbon warstwy orzeskie,
  • jasno fioletowy prostokąt to karbon warstwy rudzkie,
  • morski prostokąt to karbon warstwy siodłowe,
  • czerwona linia to uskok.

  • Pod rysunkiem znajduje się cyfra 1.
Mapa przekroju geologicznego
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

7

Wycinek mapy wyrobisk górniczych z zaznaczeniem rodzaju występujących zagrożeń

R1WPzwaYEyx0z1
Na rysunku przedstawiono kolorowy wycinek mapy wyrobisk górniczych z zaznaczeniem rodzaju występujących zagrożeń. Kolejnymi cyframi na mapie zaznaczono poszczególne elementy mapie. Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy w tym przypadku są to zdjęcia poszczególnych wycinków mapy.
Cyfrą 1 oznaczono fragment mapy zawierający wyrobiska przygotowawcze wraz z częścią strefy braku okruszcowania.
Cyfrą 2 oznaczono fragment mapy zawierający granicę występujących zagrożeń naturalnych, wyrobiska eksploatacyjne, zroby, zakres eksploatacji na kolejne lata oraz strefy: szczególnego zagrożenia tąpaniami wraz z limitem zatrudnienia, braku okruszcowania, złoża pozabilansowego.
Cyfrą 3 oznaczono fragment mapy zawierający wyrobiska eksploatacyjne, zroby, zakres eksploatacji na kolejne lata, strefę szczególnego zagrożenia tąpaniami wraz z limitem zatrudnienia oraz strefę braku okruszcowania.
Cyfrą 4 oznaczono fragment mapy zawierający część wyrobisk eksploatacyjnych, zroby, strefę braku okruszcowania, strefę złoża pozabilansowego.
Cyfrą 5 oznaczono legendę.
Widoczna na rysunku mapa podzielona jest na pięć obszarów oznaczonych kolorowymi przerywanymi liniami.Pierwszy obszar oznaczony cyfrą 1 i czerwoną przerywaną linią, który znajduje się z lewej strony mapy. Obszar charakteryzuje się występowaniem długiego chodnika biegnącego od górnej krawędzi do dolnej krawędzi mapy. Od chodnika odchodzą dwa kolejne chodniki w prawą stronę i pięć kolejnych chodników w lewą stronę.
Drugi obszar oznaczony cyfrą 2 i fioletową przerywaną linią, który znajduje się w górnej części mapy. Obszar charakteryzuje się występowaniem poziomego chodnika biegnącego od lewej do prawej krawędzi mapy. Od chodnika odchodzą trzy pionowe chodniki biegnące do wyrobisk znajdującej się w dolnym fragmencie obszaru. Wyrobiska oznaczone są przy pomocy zielonych linii. W centralnej części mapy znajduje się fioletowy eliptyczny kształt wewnątrz którego widoczna jest fioletowa krata. Jest to strefa braku okruszcowania.
Trzeci obszar oznaczony cyfrą 3 i niebieską przerywaną linią, który znajduje się w środkowej części mapy przy dolnej krawędzi. Obszar charakteryzuje się brakiem okruszcowania. W prawej części obszary widoczne są dwie pionowe strefy zaznaczonych wyrobisk górniczych. Wyrobiska są zaznaczone zieloną linią i przybierają kształt zbliżony do prostokąta.
Czwarty obszar oznaczony cyfrą 4 i zieloną przerywaną linią, która znajduje się w prawej dolnej części mapy przy dolnej krawędzi. Obszar charakteryzuje się występowaniem wyrobisk eksploatacyjnych, zrobów, strefy braku okruszcowania oraz strefy złoża pozabilansowego. W górnej połowie obszaru znajdują się wyrobiska eksploatacyjne. Wyrobiska są oznaczone zieloną linią. Wyrobiska tworzą siedem pionowych kolumn. Każde z wyrobisk jest zbliżone kształtem do pionowego lub poziomego kwadratu.
Piaty obszar oznaczony cyfrą 5 i pomarańczową przerywaną linią, który znajduje się w prawej dolnej części mapy. Jest to legenda mapy. Na górze znajduje się napis legenda. Poniżej umieszczone jest jedenaście symboli wraz z opisami. Przykładowe widoczne symbole to: szara strzałka skierowana do góry oznacza główny kierunek eksploatacji, fioletowa kratowa linia oznaczająca strefę braku okruszcowania, fioletowe równoległe linie odchylone względem pionu oznaczające strefę złoża pozabilansowego, fioletowe przerywane linie proste pomiędzy którymi znajdują się dwie fioletowe kropki oznaczają granicę pola, brązowa przerywana linia oznaczająca strefę szczególnego zagrożenia tąpaniami.
Pod oznaczeniami znajduje się informacja: Wycinek mapy wyrobisk górniczych Pola B, Bloki B kreska trzy, B kreska cztery, A kreska trzy. Trzeci stopień zagrożenia tąpaniami. Klasa stropu: trzecia. Klasa spągu: pierwsza. Skala: jeden do dwóch tysięcy.
Wycinek mapy wyrobisk górniczych z zaznaczeniem rodzaju występujących zagrożeń
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

8

Znaki umowne stosowane na mapach górniczych

RGADr80dz5xfs1
Na ilustracji interaktywnej widać listę znaków umownych stosowanych na mapach górniczych.
Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono symbole na mapach górniczych. Znaki umowne na mapach górniczych. Grafika przedstawia symbole stosowane w mapach górniczych dotyczące granic zagrożeń naturalnych, wypływów wody, wyrzutów gazów i skał, granic eksploatacji oraz obszaru górniczego, otworów badawczych oraz filarów granicznych.
Symbole przedstawione są w formie listy w dwóch kolumnach. W pierwszej kolumnie widać następujące oznaczenia:
  • cienka przerywana niebieska linia o orientacji poziomej. Pomiędzy kreskami znajdują się niebieskie kropki. Nad linią znajduje się niebieski napis ZW dwa. Pod linia znajduje się ZW jeden. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: granica zagrożenia wodnego,
  • cienka przerywana fioletowa linia o orientacji poziomej. Pomiędzy kreskami znajdują się fioletowe kropki. Nad linią znajduje się fioletowy napis ZM trzy. Pod linia znajduje się ZM cztery. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: granica pola metanowego,
  • cienka przerywana fioletowa linia o orientacji poziomej. Pomiędzy kreskami znajdują się dwie fioletowe kropki. Nad linią znajduje się fioletowy napis ZP kreska KL kropka B. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: granica zagrożenia wybuchem pyłu węglowego,
  • cienka przerywana fioletowa linia o orientacji poziomej. Pomiędzy kreskami znajdują się trzy fioletowe kropki. Nad linią znajduje się fioletowy napis ZS kreska cztery. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: granica zagrożeni wyrzutami gazów i skał,
  • cienka przerywana żółta linia o orientacji poziomej. Pomiędzy kreskami znajdują się żółta kropka. Nad linią znajduje się żółty napis ZT kreska jeden. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: granica pola zagrożonego tąpaniami,
  • cienka niebieska strzałka. Grot strzałki skierowany jest w prawą stronę. Przed strzałką z lewej strony znajduje się napis ClO. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: wpływ wody zmienralizowanej,
  • żółty okrąg z wpisanym żółtym symbolem: x. Nad symbolem żółty napis: 15.12.86. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: miejsce tąpnięcia,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Na górnej linii znajduje się fioletowy okrąg. Na górze okręgu umieszczona jest fioletowa strzałka z grotem skierowanym do góry. Obok strzałki widać fioletową literkę S oraz fioletowy napis CO2. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: miejsce jednorazowego wyrzutu gazu i skał,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Na górnej linii znajduje się fioletowy okrąg narysowany pogrubioną linią. Na górze okręgu umieszczona jest fioletowa pogrubiona strzałka z grotem skierowanym do góry. Obok strzałki widać fioletową literkę S oraz fioletowy napis CO2. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: miejsce kilkukrotnego wyrzutu gazu i skał,
  • fioletowy okrąg pusty w środku. Na górze okręgu znajduje się fioletowa strzałka z grotem skierowanym w górę. Po lewej stronie okręgu widać fioletowy napis: CH4. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: miejsce wypływu metanu,
  • fioletowy okrąg z fioletowym wypełnieniem w środku. Na górze okręgu znajduje się fioletowa strzałka z grotem skierowanym w górę. Po lewej stronie okręgu widać fioletowy napis: CH4. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: miejsce wybuchu lub zapalenia metanu,
  • fioletowy okrąg z fioletowym wypełnieniem w środku. Na górze okręgu znajduje się fioletowa strzałka z grotem skierowanym w górę. Po lewej stronie okręgu widać fioletowa literka: P. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: miejsce wybuchu pyłu węglowego,
  • czerwona grubsza linia pionowa i pozioma która tworzy kształt narożnika. W wierzchołku narożnika znajduje się czerwony okrąg. Nad okręgiem umieszczona jest cyfra 8173. Poniżej czerwonych linii znajdują się równoległe grube jasnoczerwone linie. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: granica obszaru górniczego,
  • czerwona grubsza przerywana linia pionowa i pozioma która tworzy kształt narożnika. W wierzchołku narożnika znajduje się czerwony okrąg. Nad okręgiem umieszczona jest cyfra 8173. Poniżej czerwonych linii znajdują się równoległe grube jasnoczerwone linie przerywane. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: granica eksploatacyjna,
  • cienka czerwona przerywana linia pozioma. Pod linią umieszczona jest równolegle gruba jasnoczerwona linia. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: filar graniczny lub ochronny.
W drugiej kolumnie znajdują się następujące symbole:
  • cienka zielona przerywana linia pozioma. Pod linią umieszczona jest równolegle gruba jasnozielona linia. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: filar oporowy.
  • czarny okrąg podzielony na dwie części górną czarną oraz dolną białą. Po prawej stronie symbolu znajduje się cienka czarna linia o orientacji poziomej. Nad linią umieszczone jest czarne oznaczenie Sz łamane na W Jas cztery. Pod linią znajduje się oznaczenie: K kropka w kolorze czarnym oraz +45,48 w kolorze niebieskim. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: filar oporowy. Pod górnym symbolem znajdują się dwie czarne przecinające się linie tworzące znak plus. W każdym z naroży umieszczone są wartości. W lewym górnym narożu znajdują się niebieskie wartości: +243,48
    . W lewym dolnym narożu znajdują się niebieskie wartości: -599,25
    . W prawym górnym narożu znajdują się niebieskie wartości: -593,00
    . W prawym dolnym narożu znajdują się czarne wartości: 0,95w,
  • czarny okrąg podzielony na dwie części górną czarną oraz dolną białą. Po prawej stronie symbolu znajduje się cienka czarna linia o orientacji poziomej. Nad linią umieszczone jest czarne oznaczenie Sz łamane na M kreska P Jas trzy. Pod linią znajduje się oznaczenie: K kropka w kolorze czarnym oraz +97,70 w kolorze niebieskim. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: filar oporowy. Pod górnym symbolem znajdują się dwie czarne przecinające się linie tworzące znak plus. W każdym narożu umieszczone są wartości liczbowe. W lewym górnym narożu znajdują się niebieskie wartości: +245,70
    . W lewym dolnym narożu znajdują się czarna wartości: 508,00
    . W prawym górnym narożu znajdują się niebieskie wartości: -593,00
    . W prawym dolnym narożu znajdują się czarne wartości: 0,07w. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny napis: Zlik kropka Dyr. Kropka OUG R kreska k z dnia 31.12.1998 roku. Poniżej napisu L kropka dz kropka X kreska 0234 łamane 31.12.62 łamane na 31.12.98,
  • czarny okrąg o białym środku. Za okręgiem po prawej stronie czarna prosta nad którą znajduje się czarny napis B kropka J kropka 25 1961. Poniżej prostej znajduje się czarna literka K kropka oraz niebieskie wartości -105,95. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: otwór badawczy pionowy wiercony z powierzchni.
    Pod górnym symbolem znajdują się dwie czarne przecinające się linie tworzące znak plus. W każdym narożu umieszczone są wartości liczbowe. W lewym górnym narożu znajdują się niebieskie wartości: +234,96
    . W lewym dolnym narożu znajdują się czarna wartości: 768,80
    . W prawym górnym narożu znajdują się niebieskie wartości: -65,94
    . W prawym dolnym narożu znajdują się czarne wartości: 1,00w. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: otwór badawczy pionowy wiercony z powierzchni,
  • czarny okrąg o białym środku. Na dole okręgu znajduje się krótka prosta o orientacji pionowej. Za okręgiem po prawej stronie czarna prosta nad którą znajduje się czarny napis G kropka 34 łamane na 85. Poniżej prostej znajduje się niebieskie wartości -389,00.Poniżej znajduje się czarna wartość -6,5. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: otwór geologiczny poszukiwawczy pionowy wiercony z wyrobiska górniczego w dół,
  • po lewej stronie symbolu znajduje się czarny okrąg. Do okręgu z prawej jego strony znajduje się krótka linia prosta odchylona od pionu. Nad prosta znajduje się czarna wartość +20°. Na końcu prostej znajduje się wartość: 18,0. Pod prostą znajduje się czarna prosta o orientacji poziomej. Nad nią znajduje się czarny napis H kropka 63 łamane na 85. Poniżej prostej znajduje się niebieski napis: +16,7. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: otwór wiertniczy pochyły hydrogeologiczny,
  • dwie czarne przerywane proste o orientacji poziomej. Proste są równoległe względem siebie. Na lewym końcu prostych znajdują się krótkie cienkie linie proste o orientacji poziomej. W przypadku górnej linii przerywanej prosta pionowa biegnie pionowo w górę. W przypadku linii przerywanej dolnej prosta pionowa biegnie pionowo w dół. Nad górną przerywaną linią znajduje się czarna strzałka. Grot strzałki skierowany jest w prawo. Nad strzałką znajduje się wartość: 24°. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: przekop po upadzie,
  • dwie czarne proste o orientacji poziomej. Proste są równoległe względem siebie. Na lewym końcu prostych znajdują się krótkie cienkie linie proste o orientacji poziomej. W przypadku górnej linii prostej prosta pionowa biegnie pionowo w górę. W przypadku linii prostej dolnej, prosta pionowa biegnie pionowo w dół. Nad górną prostą linią o orientacji poziomej znajduje się czarna strzałka. Grot strzałki skierowany jest w prawo. Nad strzałką znajduje się wartość: 24°. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: pochylenia w złożu,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami znajduje się niebieski znak: x. Nad górną linią umieszczony jest niebieski napis: -122,4 sp kropka ch kropka. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: rzędna wysokościowa spągu chodnika,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami znajduje się niebieski znak: x. Nad górną linią umieszczony jest niebieski napis: -221,6 sp kropka. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: rzędna wysokościowa pokładu,
  • czerwony okrąg z kropką w środku. Nad okręgiem wartość: 1145. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: punkt poligonowy osnowy podstawowej,
  • niebieski okrąg z kropką w środku. Nad okręgiem wartość: 2248. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: punkt poligonowy osnowy szczegółowej,
  • czarny okrąg z kropką w środku. Nad okręgiem wartość: 3216. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: punkt poligonowy osnowy pomiarowej,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. W punkcie stanowiącym połowę długości linii narysowana jest cienka czarna linia biegnąca pionowo w górę. Nad pionową linią znajduje się czarny napis t kropka 4,80. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: cecha odbioru robót przygotowawczych,
  • czarna linia. Nad linią dwójka rzymska. Pod linią wartość 80. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: cecha odbioru robót eksploatacyjnych.

Pomiędzy kolumnami znajduje się cyfra 1
Znaki umowne stosowane na mapach górniczych cz.1
Źródło: GroMar Sp.z o.o., licencja: CC BY 3.0.
RfDsKV0cWtr5v1
Na ilustracji interaktywnej widać listę znaków umownych stosowanych na mapach.
Kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono symbole na mapach górniczych. Znaki umowne stosowane na mapach górniczych część 2. Grafika dotyczy symboli stosowanych do oznaczania eksploatacji na zawał, z podsadzką hydrauliczną, podsadzką utwardzaną oraz pneumatyczną. Zawiera również informacje na temat oznaczania grubości złoża, jego przerostów oraz krawędzi eksploatacyjnych.
Symbole przedstawione są w formie listy w dwóch kolumnach. W pierwszej kolumnie widać następujące oznaczenia:
  • w czarnym prostokącie zielone linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są nachylone względem pionu. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: eksploatacja złoża na zawał w jednej warstwie,
  • w czarnym prostokącie zielone linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są odchylone względem pionu. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: eksploatacja złoża na zawał w drugiej warstwie,
  • w czarnym prostokącie zielone pionowe linie równoległe równomiernie rozmieszczone. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: eksploatacja złoża na zawał w trzeciej warstwie,
  • w czarnym prostokącie pomarańczowe przerywane linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są nachylone względem pionu. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: eksploatacja złoża z podsadzką hydrauliczną w jednej warstwie,
  • w czarnym prostokącie pomarańczowe przerywane linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są odchylone względem pionu. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: eksploatacja złoża z podsadzką hydrauliczną w drugiej warstwie,
  • w czarnym prostokącie pomarańczowe przerywane pionowe linie równoległe równomiernie rozmieszczone. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: eksploatacja z podsadzką hydrauliczną w trzeciej warstwie,
  • w czarnym prostokącie pomarańczowe przerywane linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są nachylone względem pionu. Linie są poprzecinane krótkimi równoległymi pomarańczowymi przerywanymi prostymi odchylonymi od pionu. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: podsadzka utwardzana, cała grubość pokładu, w jednej warstwie,
  • w czarnym prostokącie pomarańczowe przerywane linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są odchylone względem pionu. Linie są poprzecinane krótkimi równoległymi pomarańczowymi przerywanymi prostymi odchylonymi od pionu. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: podsadzka utwardzana, cała grubość pokładu w drugiej warstwie,
  • w czarnym prostokącie pomarańczowe pionowe linie równoległe równomiernie rozmieszczone. Linie są poprzecinane krótkimi równoległymi pomarańczowymi przerywanymi poziomymi prostymi. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: podsadzka utwardzana, cała grubość pokładu trzeciej warstwie,
  • w czarnym prostokącie niebieskie przerywane linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są nachylone względem pionu. Pomiędzy liniami znajdują się niebieskie kropki. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: podsadzka sucha pneumatyczna w jednej warstwie,
  • w czarnym prostokącie niebieskie przerywane linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są odchylone względem pionu. Pomiędzy liniami znajdują się niebieskie kropki. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: podsadzka sucha pneumatyczna w drugiej warstwie,
  • w czarnym prostokącie niebieskie przerywane pionowe linie równoległe równomiernie rozmieszczone. Pomiędzy liniami znajdują się niebieskie kropki. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: podsadzka sucha pneumatyczna w trzeciej warstwie,
  • w czarnym prostokącie niebieskie ciągłe grubsze linie równoległe równomiernie rozmieszczone, które są nachylone względem pionu. Linie są poprzecinane krótkimi przerywanymi niebieskimi liniami poziomymi które są względem siebie równoległe. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: podsadzka sucha ręczna.
W drugiej kolumnie znajdują się następujące symbole:
  • prostokąt z wartością 2,80. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: grubość złoża bez przerostów stwierdzona w wyrobisku badawczym,
  • prostokąt podzielony na trzy pionowe prostokątne elementy. W pierwszym znajduje się wartość 2,95. W drugim znajdują się trzy równoległe czarne poziome linie. Po prawej stronie prostokąta znajduje się wartość znajduje się wartość 0,25 ł. W trzecim znajduje się wartość 0,80. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: grubość złoża z przerostem łupku stwierdzona w wyrobisku badawczym,
  • prostokąt podzielony na dwa pionowe prostokątne elementy. Pierwszy ma wypełnienie w kolorze czarnym. Po prawej stronie znajduje się wartość 1,50 w kropka w kropka. W drugim prostokącie widać wartość 3,50. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: grubość złoża stwierdzona w wyrobisku badawczym z pozostawieniem w stropie 1,50 metra węgla zbadanego otworem,
  • okrąg z narysowanymi wewnątrz cienkimi czarnymi równoległymi liniami nachylonymi do pionu oraz wartością 2,45. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: grubość złoża wybranego na całą grubość pokładu,
  • prostokąt o zaokrąglonych wierzchołkach podzielony na dwie części. W górnej części widać cienkie czarne równoległe linie nachylone do pionu oraz wartość 1,50. W dolnej widać cienkie czarne równoległe linie nachylone do pionu oraz wartość 2,50. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: grubość złoża wybranego na dwie warstwy,
  • okrąg z czarną górą oraz z narysowanymi wewnątrz cienkimi czarnymi równoległymi liniami nachylonymi do pionu oraz wartością 2,50. Po prawej stronie obok czarnej góry wartość math>1,5 w kropka w kropka. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: grubość złoża wybranego na wysokości 2,5o metra z pozostawieniem w stropie 1,50 metra węgla w stropie (wg wiercenia),
  • prostokąt z zaokrąglonymi wierzchołkami podzielony na pięć pionowych elementów. W pierwszym znajdują się trzy czarne poziome równoległe względem siebie linie. Po prawej stronie widać wartość 0,15 ł. W drugim znajdują się cienkie czarne proste nachylone do pionu oraz wartość 0,60. W trzecim znajdują się trzy czarne poziome równoległe względem siebie linie. Po prawej stronie widać wartość 0,05 ł. W czwartym znajdują się cienkie czarne proste nachylone do pionu oraz wartość 2,20.W piątym znajdują się trzy czarne poziome równoległe względem siebie linie. Po prawej stronie widać wartość 0,30 łw. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: grubość złoża wraz z przerostami wybranego na jedną warstwę,
  • prostokąt z zaokrąglonymi wierzchołkami podzielony na cztery pionowe elementy. W pierwszym znajdują się trzy czarne poziome równoległe względem siebie linie. Po prawej stronie widać wartość 0,20 ł. W drugim znajdują się cienkie czarne proste nachylone do pionu oraz wartość 0,50. W trzecim znajdują się czarne wypełnienie. Po prawej stronie widać wartość 0,40 ł. W czwartym znajdują się cienkie czarne proste nachylone do pionu oraz wartość 2,20. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: grubość złoża wybranego na dwie warstwy z pozostawieniem łaty węgla 0,4 metra,
  • przerywana brązowa linia o orientacji poziomej. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: krawędź eksploatacji w pokładzie wyżej leżącym,
  • zielona brązowa linia o orientacji poziomej. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: krawędź eksploatacji w pokładzie niżej leżącym,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami na początku elementu czarny łuk skierowany wybrzuszeniem do środka symbolu. Wybrzuszenie jest styczne do grubszej pionowej zielonej linii. Na górze symbolu czarny napis: K 192. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: korek podsadzkowy jednostronnie otamowany,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami w środkowej części elementu znajdują się dwa groty strzałek skierowane wierzchołkami do wnętrza. Pomiędzy grotami widać zielony prostokąt. Na górze symbolu czarny napis: K 234. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: korek podsadzkowy dwustronnie otamowany,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Na czarnych prostych znajdują się fioletowe elementy w kształcie litery T, których daszki znajdują się po zewnętrznej stronie symbolu. Na górze symbolu czarny napis: TB kropka 1273. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama bezpieczeństwa z dwuskrzydłowymi drzwiami pojedyncza, otwarta,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Na czarnych prostych znajdują się fioletowe proste elementy o orientacji pionowej. Przestrzeń pomiędzy fioletowymi liniami jest pusta. Na górze symbolu czarny napis: TB kropka 1273. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: odrzwia ogniotrwałe tamy bezpieczeństwa,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Przez czarne proste przebiega fioletowa prosta o orientacji pionowej. Na górze symbolu czarny napis: TB kropka 1735. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama izolacyjna.

  • Pomiędzy dwoma kolumnami znajduje się cyfra 1.
Znaki umowne stosowane na mapach górniczych cz.2
Źródło: licencja: CC BY 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

9

Znaki umowne wentylacyjne stosowane na mapach górniczych

RKr9hn42f5kbA1
Na ilustracji interaktywnej widać spis znaków umownych wentylacyjnych stosowanych na mapach, które zostały przedstawione w formie dwóch rzędów. Pod drugim rzędem znaków, w prawym dolnym rogu ilustracji widać przykładową mapę górniczą wraz z naniesionymi niektórymi symbolami.
Na rysunku kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono symbole wentylacyjne na mapach górniczych. Znaki umowne wentylacyjne stosowane na mapach górniczych. Grafika dotyczy symboli stosowanych na mapach górniczych do zaznaczania świeżego i zużytego prądu powietrza, tam ogniotrwałych, deskowych, płóciennych oraz powietrznych. Ukazuje również oznakowanie szybów wdechowych oraz wydechowych.
W pierwszej kolumnie po lewej stronie widać następujące symbole:
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowana jest czerwona strzałka z grotem skierowanym w prawą stronę. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: prąd powietrza świeżego poziomy lub wznoszący się,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowana jest niebieska strzałka z grotem skierowanym w prawą stronę. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: prąd powietrza zużytego poziomy lub wznoszący się,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowana jest niebieska strzałka z grotem skierowanym w prawą stronę. Podstawa strzałki jest o kształcie wężyka. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: prąd powietrza zużytego schodzący,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowany jest czarny okrąg. Do okręgu z prawej strony przyległy jest trapez którego węższa postawa jest od strony okręgu. Przez środek trapezu biegnie czerwona pionowa grubsza linia. Przed i za kształtem narysowana jest czerwona strzałka z grotem skierowanym w prawą stronę. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: wentylator główny lub pomocniczy zabudowany w tamie ogniotrwałej pełnej,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowane są dwie następujące po sobie niebieskie strzałki z grotem skierowanym w lewą stronę. Pod dolną linią narysowana jest czarna prosta pozioma. Na środku prostej znajdują się dwie równoległe krótkie linie proste o orientacji pionowej. Linie są ułożone w sposób prostopadły do prostej. Na końcu prostej z lewej strony znajduje się okrąg do którego przyłączony jest element o kształcie trapezu. Element przyłączony jest węższą podstawą do okręgu. Przed i za czarnymi prostymi pionowymi na czarnej długiej linii znajduje się czerwony trójkąt równoboczny, którego wierzchołek skierowany jest w prawą stronę. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: lutniociąg wykonany z lutni elastycznych z wentylatorem tłoczącym powietrze świeże,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowane są dwie następujące po sobie czerwone strzałki z grotem skierowanym w lewą stronę. Pod dolną linią narysowana jest czarna prosta pozioma. Na środku prostej narysowany jest niebieski trójkąt równoboczny o wierzchołku skierowanym w prawą stronę. Przed i za trójkątem znajdują się dwie równoległe krótkie linie proste o orientacji pionowej. Linie są ułożone w sposób prostopadły do prostej. Na końcu prostej z prawej strony znajduje się okrąg do którego przyłączony jest element o kształcie trapezu. Element przyłączony jest węższą podstawą do okręgu. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: lutniociąg wykonany z lutni blaszanych z wentylatorem ssącym powietrze zużyte,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowane są dwie następujące po sobie czerwone strzałki z grotem skierowanym w prawą stronę. Pod dolną linią narysowana jest czarna prosta pozioma. W jednej trzeciej odległości na prostej narysowane są trzy niebieskie trójkąty równoramienne o wierzchołkach skierowanych w lewą stronę. Po lewej stronie każdego z trójkątów znajdują się dwie równoległe krótkie linie proste o orientacji pionowej. Linie są ułożone w sposób prostopadły do prostej. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: lutniociąg wykonany z lutni blaszanych z dyszą ssącą powietrze zużyte,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowane są dwie następujące po sobie czerwone strzałki z grotem skierowanym w prawą stronę. Pomiędzy strzałkami w połowie symbolu znajdują się dwa czerwone trójkąty równoboczne skierowane wierzchołkami do wewnątrz. Z punktu w którym spotykają się wierzchołki wychodzi krótka czarna pionowa linia prosta. Na końcu prostej narysowany jest niewielki czerwony trójkąt równoboczny skierowany wierzchołkiem w prawo. Element wygląda jak flaga. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: stacja pomiarowa powietrza w prądzie powietrza świeżego,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowane są dwie następujące po sobie niebieskie strzałki z grotem skierowanym w prawą stronę. Pomiędzy strzałkami w połowie symbolu znajdują się dwa niebieskie trójkąty równoboczne skierowane wierzchołkami do wewnątrz. Z punktu w którym spotykają się wierzchołki wychodzi krótka czarna pionowa linia prosta. Na końcu prostej narysowany jest niewielki niebieski trójkąt równoboczny skierowany wierzchołkiem w prawo. Element wygląda jak flaga. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: stacja pomiarowa powietrza w prądzie powietrza zużytego,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości czarnych linii znajduje się różowy pionowy wężyk przecinający dwie czarne linie. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama ogniotrwała pełna, lekka,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości czarnych linii znajduje się krótka różowa prosta przecinająca dwie czarne linie. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama ogniotrwała pełna, ciężka,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości czarnych linii znajduje się cienki szary prostokąt przecinający dwie czarne linie. Prostokąt ma szare wypełnienie. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama ogniotrwała pełna,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości czarnych linii znajduje się trzy połączone ze sobą czarne okręgi zorientowane w pionie. Okręgi przecinają dwie czarne linie. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama słupowa niepełna,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości czarnych linii znajduje się cienki szary prostokąt przecinający dwie czarne linie. Prostokąt ma białe wypełnienie i tylko szare krawędzie. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama deskowawa pełna,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości czarnych linii znajduje się czarny pionowy wężyk przecinający dwie czarne linie. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama płócienna,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości na dolnej prostej narysowany jest niewielki półokrąg. Z półokręgu biegnie pod kątem odchylona od pionu czerwona prosta która łączy się z górną czarną prostą. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: zasłona powietrza w prądzie powietrza świeżego
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości narysowany jest element w kształcie obróconej do góry nogami litery T. . Podstawa literki jest w kolorze czerwonym a daszek literki w kolorze niebieskim. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama ogniotrwała pojedyncza z jednoskrzydłowymi drzwiami metalowymi, zamknięta.
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości narysowane są na górnej i dolnej prostej elementy w kształcie litery T, których daszki znajdują się po zewnętrznej stronie symbolu. Podstawa literki jest w kolorze czerwonym a daszek literki w kolorze niebieskim. Przestrzeń pomiędzy elementami w kształcie litery T jest pusta. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama ogniotrwała pojedyncza z dwuskrzydłowymi drzwiami metalowymi, otwarta.
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości narysowane są na górnej i dolnej prostej czarne elementy w kształcie litery T, których daszki znajdują się po zewnętrznej stronie symbolu. Daszek literki na dolnej prostej jest prosty. Daszek literki na górnej prostej jest pofalowany. Pomiędzy nóżkami obu literek, to jest na środku pomiędzy czarnymi liniami prostymi znajduje się czerwona strzałka. Grot strzałki skierowany jest w prawo. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: tama drewniana z drzwiami, z oknem regulacyjnym.
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości narysowane są na górnej i dolnej prostej krótkie czerwone proste o orientacji pionowej. W przestrzeni wolnej pomiędzy czerwonymi liniami, to jest na środku pomiędzy czarnymi liniami prostymi o orientacji poziomej znajduje się czerwona strzałka. Grot strzałki skierowany jest w prawo. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: odrzwia ogniotrwałe bez drzwi.

W drugiej kolumnie po prawej stronie rysunku widać następujące symbole:
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami narysowany jest czarny wężyk. W lewym górnym rogu pod czarną prostą narysowana jest równolegle do niej czerwona linia. Czerwona linia ma długość wynoszącą około jednej czwartej długości czarnej linii. W prawym dolnym rogu nad czarną prostą narysowana jest niebieska prosta. Prosta jest równoległa do czarnej linii. Długość niebieskiej linii wynosi około jednej czwartej długości czarnej prostej. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: przepierzenie płócienne,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. W punkcie stanowiącym połowę długości czarnych linii znajdują się dwie czerwone proste o orientacji pionowej. Proste przecinają pod kątem prostym czarne linie. Na środku przez czerwone proste przechodzi czerwona strzałka. Strzałka ma grot skierowany w prawą stronę. Pomiędzy czerwonymi prostymi widać cienką niebieską równoległą do nich linię. U góry prawej czerwonej linii znajduje się element w kształcie obróconej o dziewięćdziesiąt stopni w prawo litery T. Daszek litery jest w kolorze niebieskim. Podstawa w kolorze czerwonym. Podstawa jest styczna do czerwonej linii. Na górze i dole czerwonej linii po lewej stronie widać małe czerwone kwadraty. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: most wentylacyjny ogniotrwały pojedynczy z pojedynczymi drzwiami metalowymi, zabudowanym iż jednej jego strony,
  • Czarne linie przedstawiające znak plus. Pomiędzy prostymi zorientowanymi pionowo znajduje się niebieska strzałka. Grot strzałki skierowany jest w górę. Pomiędzy liniami zorientowanymi poziomu znajduje się czarna prosta równoległa względem nich. Na początku prostej oraz za liniami pionowymi znajdują się na czarnej prostej dwie krótkie linie równoległe, pionowe. Za pierwszą parą linii na czarnej prostej widać czerwony trójkąt, którego wierzchołek skierowany jest w prawo. Za nim widać dwie czerwone proste równoległe które przecinają wszystkie czarne linie o orientacji poziomej. Czerwone linie połączone są u góry niebieską prostą. Podobny symbol znajduje się za drugą parą czarnych pionowych linii. Na końcu prostej o orientacji poziomej narysowana jest czerwona strzałka o grocie skierowanym w prawą stronę. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: most wentylacyjny z ludni blaszanej z dwiema tamami ogniotrwałymi podwójnymi z jednoskrzydłowymi drzwiami metalowymi,
  • dwie czarne linie o orientacji poziomej. Linie są względem siebie równoległe. Pomiędzy liniami znajduje się niebieska strzałka. Grot strzałki skierowany jest w lewo. Pod dolną czarną linią widać czarną prostą równoległą do górnej linii. W połowie długości prostej narysowany jest element prostokątny, który po do lewej podstawy ma dołączony trójkąt równoboczny. W środku całego elementu od krawędzi boku do drugiej krawędzi boku biegnie wężyk. Na początku prostej znajduje się czarna krótka linia o orientacji pionowej. Za nią stycznie do wierzchołka trójkąta znajduje się trójkąt równoboczny o wierzchołku skierowanym w prawo. Za Prostokątem znajdują się dwie czarne krótkie proste o orientacji pionowej. Pomiędzy nimi widać czerwony trójkąt o wierzchołku skierowanym w prawo. Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: ziębiarka górnicza zainstalowana w lutniociągu wykonanym z lutni elastycznych,
  • czerwony okrąg z białym środkiem. Na górze i dole okręgu znajdują się czerwone strzałki których groty skierowane są do wewnątrz symbolu. Podstawa strzałek jest w kształcie łuku Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: prąd powietrza świeżego wchodzącego do szybu o przekroju kołowym,
  • niebieski okrąg z białym środkiem. Na górze i dole okręgu znajdują się niebieskie strzałki których groty skierowane są do wewnątrz symbolu. Podstawa strzałek jest w kształcie łuku Po prawej stronie symbolu znajduje się czarny opis: prąd powietrza zużytego wychodzącego z szybu o przekroju kołowym.
Pod listą symboli znajduje się mapa z narysowanymi znakami wentylacyjnymi. Widoczny na mapie chodnik układa się w kształt okręgu. W części chodnika po lewej stronie narysowane są niebieskie strzałki o grocie skierowanym w lewą stronę. Strzałki pokazują kierunek ruchu powietrza zużytego. W prawej części chodnika widać czerwone strzałki z grotem skierowanym w lewą stronę. Jest to kierunek powietrza świeżego.
W chodniku po prawej stronie ekranu widoczny jest symbol czarnego okręgu podzielonego na dwie części: górną czarną, dolną białą. Wokół okręgu narysowana jest czerwona obwoluta. Jest to szyb wdechowy.
W chodniku w lewym dolnym rogu ekranu narysowany jest symbol czarnego okręgu podzielonego na dwie części: górną czarną, dolną białą. Wokół okręgu narysowana jest niebieska obwoluta. Jest to szyb wydechowy. Przy szybie wdechowym w miejscu połączenia korytarzy oraz przy połączeniu wytycznej północnej drugiego poziomu minus dwieście czterdzieści z chodnikiem W dwa poziomu minus dwieście czterdzieści znajdują się symbole tamy pojedyncza ogniotrwała z dwuskrzydłowymi drzwiami metalowymi otwartymi. Przy szybie wydechowym widać symbole tamy pojedynczej ogniotrwałej pojedynczej z jednoskrzydłowymi drzwiami metalowymi, zamkniętymi.
Widoczne wyrobiska: w środkowej części mapy oraz w lewym górnym rogu mapy są eksploatowane na zawał w jednej warstwie. Oznaczone są jako zielone równoległe linie odchylone nachylone do pionu.
W chodniku znajdującym się u góry mapy widać symbol przepierzenia płóciennego.
Po lewej stronie mapy widać cyfrę 1.
Znaki umowne wentylacyjne stosowane na mapach górniczych
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

10

Znaki nienormowane stosowane na mapach górniczych

RxdPzivBqqirN1
Na ilustracji interaktywnej przedstawiono znaki nienormowane stosowane na mapach górniczych w formie legendy widocznej z lewej strony ilustracji oraz mapy z naniesionymi symbolami z prawej strony grafiki.
Na rysunku kolejnymi cyframi oznaczono poszczególne elementy ilustracji, które po naciśnięciu rozwinął opis szczegółowy. Opis szczegółowy jest tożsamy zamieszczonemu nagraniu audio.
Cyfrą 1 oznaczono symbole nienormatywne stosowane na mapach górniczych. Znaki nienormowane stosowne na mapach górniczych. Grafika przedstawia symbole, które ustalane są wewnętrznie przez każdą z kopalń. W przypadku tej mapy, piaskowiec oznaczany jest kolorem żółtym, łupek piaszczysty różowym, a łupek ilasty niebieskim. Elementem wspólnym dla wszystkich map nienormowanych jest oznaczanie węgla kolorem czarnym.
Po lewej stronie widać znajdujące się pod sobą następujące symbole:
  • żółty trapez prostokątny zorientowany w sposób, że kąt prosty jest prawym górnym wierzchołkiem. Po prawej czarny opis: piaskowiec,
  • różowy trapez prostokątny zorientowany w sposób, że kąt prosty jest lewym dolnym wierzchołkiem. Po prawej czarny opis: łupek piaszczysty,
  • niebieski równoległobok o krawędziach bocznych od pionu w lewą stronę. Po prawej czarny opis: łupek ilasty,
  • niebieski równoległobok o krawędziach bocznych odchylonych od pionu w lewą stronę. Po prawej czarny opis: łupek ilasty,
  • szary równoległobok o krawędziach bocznych nachylonych do pionu. Po prawej czarny opis: węgiel,
  • przerywana linia prosta. W niewielkich przerwach mały znak w kształcie: v o wierzchołku skierowanym w dół. Po prawej czarny opis: zanik pokładu,
  • eliptyczny kształt w środku którego znajdują się żółte znaczki o kształcie: x. Kontur elipsy narysowany jest linią przerywaną. Nad konturem żółty skrót obwału oraz cyfry informujące o jego wielkości. Po prawej czarny opis obwał,
  • żółty krzyżyk. Po prawej czarny opis: obwał,
  • dwie czarne proste linie pomiędzy którymi znajdują się równomiernie rozmieszczone na całej długości czarne odchylone od pionu w lewo oraz dwie kropki rozmieszczone co pewną odległość. Górna linia jest ciągła. Dolna linia jest przerywana. Dwie czarne kropki rozmieszczone są po środku dwóch linii w układzie liniowym poziomym. Po prawej czarny opis: kaszt drewniany,
  • czarna pozioma linia prosta pod którą znajdują się odchylone od pionu w lewą stronę niebieskie krótkie linie proste. Po prawej czarny opis: pas podsadzkowy,
  • fioletowa nierówność matematyczna, stanowiąca symbol chemiczny metanu (CH4) z przypisanym do niego strumieniem w metrach sześciennych na minutę. Po prawej czarny opis: średnia kwartalna metanowość,
  • czarne skróty lok kropka p kropka d kropka znak plus o kropka f kropka trójka rzymska łamane na dwanaście do czwórki rzymskiej łamane na dwanaście 9038 +18910 m3 204 m3. Po prawej czarny opis: doszczelnienie zrobów, chodnika, opis,
  • dwie czarne równoległe proste pomiędzy którymi znajdują się cztery czerwone równomiernie rozłożone na całej długości symbole o kształcie: x. Po prawej czarny opis: samolikwidacja,
  • czerwona przerywana linia w orientacji pionowej. W dwóch przerwach znaczek kropki. Na końcu przerywanej prostej, odpowiednio po lewej i prawej stronie czerwony okrąg z wpisaną rzymską cyfrą dwa. Po prawej czarny opis: linia przekrojowa,
  • zielony trójkąt równoboczny. Pod trójkątem czarny napis TKV 387 kg. Po prawej czarny opis: lokowanie substancji chemicznych.
Po prawej stronie rysunku widać mapę górniczą. W centralnej części mapy znajdują się dwa równoległe chodniki podścianowe o kształcie podłużnych cienkich, podłużnych prostokątów. Chodnik po lewej stronie oznaczony jest przy pomocy czarnego napisu: chodnik 19C3podścianowy znajdującego się na wysokości odpowiadającej połowie długości chodnika. Drugi równoległy chodnik ma opis: chodnik 18C3podścianowy. Złoże eksploatowane pomiędzy chodnikami jest przy użyciu eksploatacji na zawał co zaznaczone jest przy pomocy zielonych prostych nachylonych do pionu. Linie są względem siebie równoległe i równomiernie rozmieszczone.
Z prawej strony rysunki widać chodnik badawczy W2. Obszar o kształcie kwadratu zawarty pomiędzy chodnikiem W2 a 18C3 jest eksploatowany z posadzką hydrauliczną w jednej warstwie. Obszar ten jest zaznaczony przy pomocy pomarańczowych przerywanych linii nachylonych do pionu. Linie są względem siebie równoległe i równomiernie rozmieszczone.
Złoże o kształcie zbliżonym do trapezu widoczne w prawym dolnym rogu oznaczone jest za pomocą niebieskich przerywanych linii nachylonych do pionu pomiędzy którymi znajduje się niebieska kropla. Linie są względem siebie równoległe i równomiernie rozmieszczone. Oznacza to, że złoże jest eksploatowane z podsadzką suchą pneumatyczną w jednej warstwie.
Z lewej strony mapy przy użyciu grubej czerwonej kreski po której zewnętrznej stronie znajduje się przerywana czerwona linia oraz cyfry na przykład: 8178, 8177, 8176 zaznaczono granicę obszaru górniczego. Po stronie wewnętrznej czerwonej linii znajduje się cienka przerywana jasno fioletowa linia. W przerwach znajdują się kropki. Jest to oznaczenie filara ochronnego.
W prawym górnym rogu rysunku oraz w lewym dolnym rogu mapy widać czerwone przerywane linie w orientacji pionowej. W przerwach pomiędzy liniami znajduje się znaczek kropki. Na końcu przerywanej prostej, odpowiednio po lewej i prawej stronie widać czerwony okrąg z wpisaną rzymską cyfrą dwa. Jest to linia przekrojowa mapy.
W prawym górnym narożu mapy obok chodnika widać oznaczenie otworu geologiczno-poszukiwawczego pionowego wierconego z wyrobiska górniczego w dół. Przykładowe oznaczenie to czarny napis: G kropka 145 łamane na 87 znajdujący się nad czarną prostą. Pod prostą widać niebieską liczbę -233,4.
Po lewej stronie mapy widać cyfrę 1
Znaki nienormowane stosowane na mapach górniczych
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Powiązane ćwiczenia