Rozdzielność mnożenia względem dodawania
Rozdzielność mnożenia względem dodawania
Cele lekcji
Wiadomości
Uczeń:
zna pojęcie: rozdzielność mnożenia względem dodawania,
zna zasady stosowania prawa rozdzielności mnożenia względem dodawania,
rozumie sens i potrzebę stosowania prawa rozdzielności mnożenia względem dodawania.
Umiejętności
Uczeń:
potrafi zastosować prawo rozdzielności mnożenia względem dodawania w praktyce,
potrafi pracować samodzielnie,
potrafi logicznie myśleć
potrafi rozwiązywać zadania problemowe i łamigłówki matematyczne.
Metoda i forma pracy
Pokaz, pogadanka, ćwiczenia, praca z całą klasą, praca indywidualna.
Środki dydaktyczne
Kolorowa kreda, 4 plansze.
Przebieg lekcji
Faza przygotowawcza
Nauczyciel zawiesza na tablicy planszę (załącznik 1). Uczniowie podchodzą do niej i kolorową kredą wpisują wyniki w puste pola. Uzupełniają również jedno brakujące działanie z boku tabelki. Następnie prowadzący umieszcza na tablicy drugą planszę (załącznik 2),
a uczniowie łączą strzałkami czynniki ze zbioru A z ich iloczynami ze zbioru B.
Faza realizacyjna
Nauczyciel zawiesza na tablicy planszę (załącznik 3) i czyta głośno zadanie: Witek kolekcjonuje stare monety. W każdej przegródce swojej kasetki przechowuje jedną monetę. W każdym z 6 rzędów przegródek umieścił po 4 monety polskie. W pozostałych 3 rzędach znajdują się monety zagraniczne, również po 4 w każdym. Oblicz ile monet liczy kolekcja Witka? Nauczyciel proponuje uczniom rozwiązanie zadania dwoma sposobami.
I sposób:
Obliczamy ilość monet polskich (4 x 6), potem ilość monet zagranicznych (4 x 3) i sumujemy iloczyny. Otrzymujemy działanie: 4 x 6 + 4 x 3 = 24 + 12 = 36.
II sposób:
Obliczamy sumę rzędów w kasetce (6 + 3)i mnożymy przez ilość monet w każdym rzędzie (4). Otrzymujemy działanie: 4 x (6 + 3) = 4 x 9 = 36.
Ponieważ otrzymaliśmy takie same wyniki, możemy powiedzieć, że 4 x ( 6 + 3) = = 4 x 6 + 4 x 3. Taką własność ma każda trójka liczb, czyli możemy ją zapisać w formie wzoru: a x (b + c) = a x b + a x c. Jest to prawo rozdzielności mnożenia względem dodawania.
Uczniowie przerysowują do zeszytu rysunek z tablicy oraz przepisują działanie: 4 x (6 + 3) = 4 x 6 + 4 x 3 i wzór: a x ( b + c) = a x b + a x c.
Przerwa śródlekcyjna – zabawa ze śpiewem: „Nitka” (załącznik 4). Dzieci śpiewają piosenkę wraz z nauczycielem i maszerują między ławkami w rytm piosenki. Prowadzi nauczyciel. Zabawę powtarza się kilkakrotnie w zależności od potrzeb.
Nauczyciel umieszcza na tablicy kolejną planszę (załącznik 5). Czyta głośno następne zadanie. Ogrodnik sadził w sadzie drzewka owocowe: jabłonie i grusze. Było 8 rzędów jabłoni po 6 w każdym i 3 rzędy grusz po 6 w każdym. Ile drzew owocowych posadził ogrodnik? Uczniowie zapisują działanie na tablicy: 6 x ( 8 + 3) = 6 x 8 + 6 x 3 = 48 +18 = = 66.
Ochotnicy rozwiązują na tablicy działania: 4 x 18, 5 x 26, 8 x 16, 9 x 22, stosując poznane prawo. Pozostali uczniowie przepisują przykłady z tablicy do zeszytu.
Faza podsumowująca
Uczniowie przypominają, jakie prawo poznali na dzisiejszej lekcji i jakie korzyści z niego wynikają. Nauczyciel podkreśla, że prawo to ma szczególne zastosowanie w mnożeniu liczb dwucyfrowych, bo wtedy znacznie ułatwia nam szybkie obliczenie iloczynu.
Bibliografia
R.Trześniowski , Gry i zabawy ruchowe, Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa 1987.
Załączniki
Plansze do rachunku pamięciowego
załącznik 1.
załącznik 2.
Plansze do zadań tekstowych
załącznik 3.
załącznik 5.
Zabawa ze śpiewem: „Nitka”
załącznik 4.
„Nitka”
Nitko, nitko, hej niteczko.
Zwijaj mi się równiuteńko,
W ładne kółko mi się zwiń,
Tylko mi się nie zerwij.
Czas trwania lekcji
45 minut
Uwagi do scenariusza
brak