Rozwijanie słownictwa – gry językowe
Rozwijanie słownictwa – gry językowe
Cele lekcji
Ogólny cel lekcji:
Celem lekcji jest doskonalenie sprawności słuchania i mówienia oraz powtórzenie słownictwa z wybranego zakresu.
a) Wiadomości
Uczeń zna:
wybrane słownictwo,
różne gry językowe.
b) Umiejętności
Uczeń:
powtarza i doskonali wybrane słownictwo,
ćwiczy sprawność mówienia i słuchania,
poszerza słownictwo związane z tematem,
wykorzystuje posiadany zasób słów i wyrażeń do wypowiedzi w sytuacji powtórzenia wiadomości,
gra w gry językowe,
wykonuje ćwiczenia związane z tematem,
podaje definicje nowych słów i zwrotów.
c) Postawy
Uczeń:
harmonijnie współpracuje z kolegami i nauczycielem,
bierze czynny udział w grach językowych.
2. Metoda i forma pracy
Metoda: podejście komunikacyjne, pytania‑odpowiedzi, audiolingwalna, pogadanka, ćwiczebna, gra językowa, mapa skojarzeń
Forma: praca w parach, zespole i indywidualna
3. Środki dydaktyczne
Podręcznik, zdjęcia
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel podaje temat i ogólny cel lekcji: „Powtórzycie wybrane słownictwo w ramach przygotowania do egzaminu maturalnego. Będziecie ćwiczyć mówienie i słuchanie. Pobawicie się w różne gry językowe”. Sprawdza i ocenia plusami lub minusami pracę domową.
b) Faza realizacyjna
Rozgrzewka językowa. Nauczyciel pyta uczniów, jakie gry, związane z językiem, lubią i w jakie grają. Następnie grają w jedną z nich np. w szubienicę. Nauczyciel sam ustala temat gry (temat maturalny).
Nauczyciel dzieli uczniów na 3 grupy i każdej przydziela inny temat maturalny. Prosi o przygotowanie map skojarzeń, słownictwa związanego z tymi tematami. Nauczyciel wyznacza uczniom limit czasowy (3‑4 minuty), po upływie którego uczniowie czytają wyrazy i podają ich definicje.
Nauczyciel podaje jeden temat dla całej klasy. Każdy uczeń ma wymyślić słowo z nim związane, nie werbalizować go, tylko pokazać lub narysować. Inni uczniowie zgadują, co to za słowo.
Uczniowie otrzymują zdjęcia i podpisują na nich wyrazy, które znają (kolejny temat). Nauczyciel po chwili sprawdza ich pracę, a kilku uczniów czyta własne podpisy na głos.
Krzyżówka – uczniowie w parach przygotowują krzyżówki składające się z maksymalnie 10 wyrazów. Kiedy są gotowe, uczniowie podają definicje i pustą krzyżówkę do rozwiązania parze z sąsiedniej ławki. Nauczyciel podaje temat krzyżówki i sprawdza poprawność przygotowywanych haseł.
Wąż skojarzeniowy. Nauczyciel podaje kolejny temat, a uczniowie muszą dopisać do ostatniej litery tematu wyrazy, które się z nim kojarzą tak, aby powstał wąż. Należy ustalić limit czasu.
Gra „bingo”. Nauczyciel pyta uczniów, jakie słowa kojarzą się im z następnym tematem. Uczniowie zapisują je na tablicy i w zeszytach. Następnie nauczyciel czyta je w języku polskim, a uczniowie zaznaczają usłyszane słowa.
Nauczyciel podaje kolejny temat, a uczniowie mają za zadanie podać po jednym słowie, które kojarzy im się z tym tematem oraz wskazać następną osobę, która będzie odpowiadać. Pozostali uczniowie liczą do trzech. Jeśli w trakcie odliczania osoba nie powie słowa, odpada z gry.
Nauczyciel pozostawia wybór ostatniej gry decyzji uczniów.
c) Faza podsumowująca
Nauczyciel ocenia aktywność wszystkich uczniów plusami i minusami. Zadaje też pracę domową. Przypomina o konieczności przyswojenia wiadomości z dzisiejszej lekcji.
5. Bibliografia
H. Komorowska, Metodyka nauczania języków obcych, Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2002.
6. Załączniki
Zadanie domowe
Znajdź ciekawą grę językową i przynieś na następną lekcję.
Naucz się przypomnianego dziś słownictwa na pamięć.
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Lekcja przeznaczona jest dla uczniów na każdym poziomie znajomości języka. Szczególnie przydatna przed egzaminem maturalnym i innymi sprawdzianami. Od nauczyciela zależy, które tematy powtórzy z uczniami i jak skomplikowane będzie słownictwo. Przed zajęciami należy przygotować kilka zdjęć i przynieść je na zajęcia. Lekcja dobrze nadaje się na zastępstwo, lekcję powtórzeniową lub tak zwany „plan B”. Można oczywiście dowolnie zmieniać kolejność ćwiczeń oraz ich liczbę.