Rzeźbiarz

Wprowadzenie

Artysta‑rzeźbiarz tworzy dzieła, które, będąc w określonej przestrzeni, muszą być z nią zespolone. Inne rzeźby będą dekorowały świątynie, inne pałacowe wnętrza, jeszcze inne znajdą się w przestrzeni miejskiej. Od rzeźbiarza wymaga się więc zdolności obserwacji i umiejętności połączenia swojego dzieła z miejscem, do którego będzie przeznaczone.

Ponadto, pośród artystycznych zawodów rzeźbiarz jest szczególnym, ponieważ ma wiele wspólnego zarówno z architektem, jak i malarzem. Tworzone przez niego dzieła są oparte, podobnie jak wytwory architektów, na konstrukcji, a końcowym efektem rzeźb może także być wprowadzenie barwy, co łączy je z malarstwem. Ponadto rzeźby są elementem przestrzeni i korelują z nią poprzez strukturę, kolor, mogą być z nią nierozerwalnie związane lub odwrotnie – kontrastujące i zestawione na zasadzie przeciwieństw.

Współcześni rzeźbiarze do swoich prac wprowadzili nowe materiały (na przykład silikon, tworzywa sztuczne) oraz nowe techniki obrazowania (światło, laser, wideo), co dało im nieograniczone możliwości twórcze, korespondujące z innymi dziedzinami sztuki.

Tradycyjne_materialy_rzezbiarskie

Tradycyjne materiały rzeźbiarskie

Celem pracy rzeźbiarza jest stworzenie trójwymiarowego dzieła, czyli takiego, które można obejrzeć z każdej strony. Tradycyjne rzeźby powstały w kamieniu, marmurzeMarmurmarmurze, drewnie, metalu.  Kamień jest dość trudny w obróbce. Aby wykonać z niego rzeźbę, trzeba włożyć wiele wysiłku. Marmur jest materiałem, po który artyści sięgali od dawna. Niektóre jego gatunki są białe, posiadają delikatną strukturę, inne mają wyraźne żyłki i podłużne, szaro‑brązowe smugi. Jednym z najsłynniejszych złóż marmuru jest CarraraCarraraCarrara. Łatwiejszy w obróbce jest piaskowiecPiaskowiecpiaskowiec, dlatego w rzeźbiarstwie jest wykorzystywany najczęściej.

Tworzywem popularnym w rzeźbie jest drewno. Łatwiej się je obrabia, więc daje wiele możliwości artystom. Do rzeźbienia wykorzystuje się zazwyczaj gatunki liściaste, zwłaszcza lipę i świeżo ściętą topolę, które cechują się miękkością. Trwalsze, lecz trudniejsze w obróbce są: dąb, jesion, orzech lub kasztanowiec. Ciekawe efekty kolorystyczne można uzyskać w rzeźbie z drzew owocowych. Materiały rzeźbiarskie różnią się wyglądem i posiadają odmienną strukturę, mają inny kolor.

RrInKKVW6vFzL

Fotografia przedstawia siedem kawałków drewna lipowego ułożonych jedno na drugim. Kawałki drewna lipowego są oszlifowane, o gładkiej powierzchni. Część kawałków drewnianych jest jaśniejsza a część ciemniejsza, Na niektórych drewnianych bloczkach widoczne są różnokolorowe warstwy drewna.

RoRASHizQyYz2

Fotografia przedstawia pięć szarych bloków marmuru stojących nieopodal wysokiej ściany marmuru w kopalni we Włoszech. Każdy z bloków ma kształt zbliżony do prostopadłościanu i liniową strukturę w różnych odcieniach szarości. Pod nimi znajdują się odłamki oraz piasek. Fotografia została wykonana w lekko pochmurny dzień.

R1Lz8CDTjd0qh

Fotografia przedstawia kopalnię marmuru we Włoszech. Na wysokiej ścianie skalnej, w prawym dolnym rogu zdjęcia, widoczna jest żółta koparka, która odłupuje fragment skały. Ściana zajmuje całą powierzchnię fotografii, kamień jest w różnych odcieniach szarości, z żółtymi fragmentami, w miejscach, z których odpadły odłamki.

RUn8c3QSbNqQ9

Fotografia przedstawia skałę piaskowca w kolorze jasnobrązowym, spękaną w wielu miejscach. W centrum fotografii widoczny jest fragment formacji przypominający kształtem połowę łupiny orzecha włoskiego.

Oprócz kamieni i drewna, formą rzeźby jest odlew z metalu, powstały na podstawie wcześniej sporządzonego prototypu, wykonanego najczęściej z gliny, z którego sporządza się formę. Najpopularniejszym odlewem jest rzeźba z brązu.

Bardzo plastyczne właściwości ma glina, która utrwalana jest w wysokich temperaturach za pomocą wypalania. Łatwym, choć mniej trwałym materiałem są gips czy masa solna.

Współczesna rzeźba może być wykonana nie tylko z tradycyjnych materiałów.  Obecnie coraz częściej artyści korzystają z nietypowych materiałów, na przykład metali, silikonów i innych tworzyw sztucznych, żywic, poliestru, a nawet utwardzanych tkanin oraz gotowych przedmiotów. Są one bardzo plastyczne i doskonale imitują naturę. W związku z tym, że rzeźba to także konstrukcja, artyści mogą łączyć różne materiały. Powstaje wtedy trójwymiarowa kompozycja o ciekawych rozwiązaniach wizualnych.

R1NGOG8UHlj9j

Fotografia przedstawia ręce ugniatające jasną kulkę gliny. Całe dłonie aż do nadgarstków pokryte są gliną. Tło jest rozmyte.

RkuIKj7yajxSO

Fotografia przedstawia pracownię artystyczną, w której znajdują się rzeźby wykonane z gliny. W dużym pomieszczeniu widocznych jest osiem stojaków, na każdym z nich stoi rzeźba. Rzeźby przedstawiają krótkowłosą kobietę w długich szatach, krzyżującą przed sobą dłonie. W lewym górnym rogu fotografii widoczne jest okno, przez które do pomieszczenia wpada światło. Stojaki mają czarne podstawy oraz jasne, drewniane, prostokątne blaty. W tle widoczne są dwie białe tablice na tle białych ścian.

R11brfT5VmxPP

Dzieło Rona Muecka pod tytułem „Maska II” inaczej znane jako „Autoportret” przedstawia wymodelowaną głowę mężczyzny w średnim wieku, o krótkich ciemnych włosach i głębokich zakolach. Na rzeźbie autor umieścił zmarszczki mimiczne. Skóra została wykonana z silikonu i wygląda naturalnie. Głowa leży na prawym boku, oczy przedstawionego mężczyzny są zamknięte, a usta rozchylone, jak gdyby spał. W pomieszczeniu stanowiącym tło rzeźby stoją ludzie oglądający inne dzieła z lewej strony, a z prawej na ścianie znajduje się napis "Living and dying".

Narzedzia_rzezbiarza

Narzędzia rzeźbiarza

Ze względu na różną twardość i rodzaj materiałów wykorzystywanych w rzeźbiarstwie, stosuje się różnorakie przybory. Do pracy w kamieniu podstawowymi narzędziami są dłutaDłutodłuta o różnym kształcie, młotki, pobijakiPobijakpobijaki, tarnikiTarniktarniki.

Do pracy w glinie, oprócz własnych rąk i modelowania palcami, rzeźbiarz korzysta z narzędzi, umożliwiających wybieranie, nakładanie i modelowanie. Takie narzędzia muszą być pozbawione wszelkiego rodzaju skaz, ponieważ modelowanie w glinie wymaga precyzji.

Artystę rzeźbiącego w drewnie nazywa się snycerzemSnycerzsnycerzem. Dawniej też snycerzem nazywano osobę która rzeźbiła w kamieniu. Przypatrzcie się różnym artystom podczas pracy w swoich pracowniach, znanych inaczej jako atelierAtelieratelier.

R1AsJKIQVX9Sc

Fotografia przedstawia fragment wnętrza pracowni Igora Mitoraja. Na parapecie, przy oknie stoją różnego rodzaju rzeźby wykonane z różnych materiałów. Pierwsza i największa z rzeźb to Maska - ludzka twarz wykonana z brązowej gliny. Twarz posiada oczy, nos i usta, nie przedstawia żadnych emocji. Pod prawym okiem rozmieszczone są białe punkciki. Następnie, z prawej strony leży popiersie mężczyzny, który opiera się na prawym amputowanym ramieniu. Twarz mężczyzny nie wzbudza żadnych emocji. Popiersie leży na brązowym podeście. Obok leżą trzy wyrzeźbione głowy starszych, łysych mężczyzn. W tle znajduje się wyrzeźbiony tułów przepasany materiałem. Za oknem obecne są drzewa oraz krzewy.

R1NeFGJxgh3OJ

Fotografia przedstawia Magdalenę Abakanowicz podczas prac nad rzeźbą. Kobieta w średnim wieku ma średniej długości brązowe włosy z grzywką opadającą na czoło. Na jej twarzy widoczny jest delikatny uśmiech. Ubrana jest w luźną ciemną koszulową bluzkę oraz czarne spodnie. Kobieta stoi z lewej strony a rzeźba z prawej i przedstawia ona długie brązowe nogi o chropowatej fakturze. W jednej dłoni trzyma narzędzie z trzonem oraz prostokątnym zakończeniem, a w drugiej fragment rzeźby, którą docina. W tle widoczne są pozostałe fragmenty rzeźby – nogi, na jasnym tle.

R1ByI2Zg2I6iw

Fotografia przedstawia Rona Muecka w swojej pracowni podczas prac nad realistycznie wyglądającą rzeźbą. Ron Mueck został uchwycony z profilu, w centrum fotografii (na drugim planie), tuż obok rzeźby nad którą pracuje (rzeźba dominuje plan pierwszy i zajmuje większą jego część). Mężczyzna swoje ciało opiera na rzeźbie. Artysta na oczach ma gogle powiększające. Jego włosy są czarno‑siwe. Ubrany jest w niebieską koszulę, w jego dłoniach widoczne jest narzędzie. Rzeźba, nad którą pracuje artysta przedstawia leżącego mężczyznę, widoczny jest tylko fragment do pasa. Na jego ciele widoczne są liczne zmarszczki oraz nadmiar skóry, zdradzające podeszły wiek. Ręka dzieła uniesiona jest do góry, odsłaniając brzuch. Skóra mężczyzny ma ciepły, różowy odcień. W tle znajdują się fragmenty innych rzeźb oraz ściana pomieszczenia z zasłoniętym oknem.

Nowatorskie_narzedzia_i_metody_stosowane_przez_wspolczesnych_rzezbiarzy

Nowatorskie narzędzia i metody stosowane przez współczesnych rzeźbiarzy

Współczesna rzeźba wymyka się zarówno tradycyjnemu pojęciu tej dyscypliny sztuki, jak i z metodom i narzędziom stosowanym przez artystów. Już w II. połowy XX wieku do rzeźby zaczęły przenikać malarstwo i nowe techniki obrazowania, np. wideo i laser. Rzeźby stały się nieograniczone w przestrzeni, utraciły tradycyjną, statyczną formę. Mają charakter abstrakcyjny i były oparte na konstrukcjach, w których wykorzystywano materiały przemysłowe, przedmioty gotowe a nawet bezużyteczne. Rozwinęły się nowe formy, trendy i kierunki artystyczne: ready madesReady‑madesready mades [czytaj: redi mejds], asamblażAsamblażasamblaż, sztuka ziemi, instalacjaInstalacja artystycznainstalacja. Powstały nawet rzeźby recyklingoweRecyklingrecyklingowe. Artyści w swoich pracach łączyli tradycję z nowoczesnością .

Zastosowane materiały i narzędzia wpływają na fakturę rzeźby, która tworzy wyczuwalną przez dotyk teksturę. Faktura zatem odnosi się do zmysłu dotyku, który może wywoływać uczucie przyjemności, dyskomfortu lub znajomości właściwości użytego przez twórcę materiału . Artyści wykorzystują tę wiedzę, aby wywoływać reakcje emocjonalne u osób, które oglądają ich prace.

Faktury naturalne to te, które już istnieją, natomiast fakturę sztuczną uzyskuje się poprzez różne zabiegi na materiałach. Gdy artysta opracowuje dzieło, może nadać im nowe właściwości, stosując odpowiednie czynności podczas wykończenia. Szlifowanie, polerowanie chropowatych, nierównych powierzchni pozwoli uzyskać gładkość, połyskliwość.

Częstym zabiegiem stosowanym przez artystów jest stosowanie w rzeźbie kontrastu faktury, polegające na zestawieniu elementów o różnych właściwościach, na przykład gładkich (szkło, metal) z chropowatym (kamień, tkanina o grubym splocie), miękkiego z twardym. Ta sprzeczność potęguje wrażenie dzieła i może pomóc wyrazić przesłanie podkreślić dynamikę. Procesy stosowane w tworzeniu rzeźb wpływają więc na sposób uzyskiwania tekstury i obejmują także sposoby powstawania dzieła, w którym autor, oprócz tradycyjnych technik, może stosować odlewanie z różnych mas (nie tylko stopów metali, ale także polimerów, żywic), oraz używać do łączenia technik stosowanych w przemyśle – spawania, lutowania, klejenia, śrubowania.

Na całym świecie artyści, stawiają recykling na czele swojej praktyki i wykorzystują swoje prace do podkreślenia wpływu, jaki nasze odpady miały na środowisko. Również rzeźbiarze wykorzystują w swoich pracach materiały pochodzące z recyklingu nie tylko po to, by wydobyć na światło dzienne wpływ odpadów, ale także nadać ekologiczny kontekst swoim działaniom. Jednymi najsłynniejszych rzeźb z recyklingu są pająki Louise Bourgeois - seria prac inspirowanych wspomnieniami z dzieciństwa artystki. Prawie 9‑metrowa „Maman” jest jedną z najbardziej ambitnych z serii. Zaprojektowane jako hołd dla jej matki, która była tkaczką, pająki Bourgeois są wysoce sprzeczne jako symbole macierzyństwa: sugerują zarówno obrońcę, jak i drapieżnika – jedwab pająka służy zarówno do budowy kokonów, jak i do wiązania ofiary – i uosabiają obie siły i kruchość. Takie niejasności są wyraźnie widoczne w pracy artystki. Pająk budzi jednocześnie podziw i strach.

R1Jnha1F6D03F

Fotografia przedstawia rzeźbę pod tytułem „Maman” - pajęczycę o długich, cienkich odnóżach. Widocznych jest osiem szarych kończyn oraz środek, odwłok w formie kosza, w którym znajdują się jaja. Rzeźba, przedstawiona z perspektywy od dołu, stoi na placu, a za nią znajduje się maszt z powiewającą biało‑czerwoną flagą z czerwonym liściem klonowym na jej białej części (flaga Kanady). Na dalszym planie są miejskie budynki, drzewa oraz droga, na której uchwycono autobus oraz samochód osobowy. Za jednym z odnóży rzeźby przechodzi mężczyzna. Jego twarz jest niewidoczna. Z prawej strony widoczny jest kościół z dwoma wieżyczkami oraz dekoracyjnymi złotymi ornamentami wokół dużego okna. Niebo jest bezchmurne.

Z tradycji rzeźby XX wieku (między innymi ready mades [czytaj: redi mejds] Marcela Duchampa i pop‑artu Andyego Warhola) w swojej sztuce czerpie Brian Jungen. Artysta jednak nie wykorzystuje przedmiotów w ich pierwotnej postaci, ale przekształca je, pozostawiając ślady ich pochodzenia. Do takich dzieł należy seria kultowych butów do koszykówki - Nike Air Jordan [czytaj: najk er dżordan]. Pomysł narodził się podczas wizyty w Nowym Jorku w 1998 roku, gdy Jungen zobaczył w witrynie sklepowej czerwone, białe i czarne buty do koszykówki Nike Air Jordan. Były to tradycyjne barwy Haidów, rdzennych mieszkańców północno‑zachodniego wybrzeża Pacyfiku. Sposób gromadzenia, eksponowania i fetyszyzowania obuwia skojarzony został z artefaktami kulturowymi.

RtulgYJqD6TlQ

Dzieło widoczne na fotografii wykonano z elementów obuwia sportowego. Kształtem przypomina maskę z otworami na oczy oraz elementem upodobnionym do nosa. Pod nim, na dole dzieła zauważalne jest logo modelu obuwia - mężczyznę wyskakującego z piłką koszykową. Logo oraz części dzieła są białe, jednak widoczne są również czerwone oraz czarne elementy. U góry, po obu stronach oraz u dołu, można zauważyć liczby - 10/16. Dodatkowo, u góry pracy widnieje liczba 23. Dzieło jest symetryczne. Z prawej oraz z lewej strony wyróżniają się elementy z metką, które zdają się być zapiętkiem buta.

R1HAp4YZ59YJB

Dzieło przedstawione na fotografii wykonano z materiału obuwia sportowego. Rzeźba została sfotografowana z profilu. Logo produktu (z którego została stworzona rzeźba) widoczna jest u dołu - mężczyzna wyskakujący z piłką koszykową. Całość kształtem przypomina trójkąt, jednak jego strukturę przerywa kilka wystających nieznacznie elementów - głównie języków obuwia (znajdujące się u góry i po środku rzeźby) i ochraniaczy kostek (prostokątne białe elementy na rzeźbie znajdujące się u góry), ochraniaczy pięt i ścięgna achillesa (te elementy znajdują się po bokach pracy). Kolorystyka to czerń, biel oraz czerwień. Części, które najbardziej się wyróżniają to białe logo, biało‑czarna metka na czerwonym materiale oraz przód obuwia wraz ze srebrnymi otworami na sznurowadła. Dzieło przedstawia różne struktury elementów, pokazane jest na podwyższeniu - cienkiej szarej rurce.

Inne źródła inspiracji wykorzystał Damien Hirst w rzeźbie „Na miłość Boską” z 2007 roku, przedstawiającą ludzką czaszkę, kupioną w sklepie w Islington, należącą do trzydziestopięcioletniego Europejczyka, który żył w latach 1720 - 1810. Pomysł na dzieło inspirowany był aztecką czaszką z British Museum. Dzieło przypomina o nieuchronności śmierci (z łaciny memento mori – pamiętaj o śmierci).

Jedną z popularnych wśród rzeźbiarzy form we wczesnych latach dwudziestego pierwszego wieku stała się instalacja. Mirosław Bałka w 2009 roku skonstruował instalację „Jak to jest?” nawiązującą do losu Żydów w Polsce podczas II wojny światowej. Praca symbolizuje wagony towarowe, które przewoziły ofiary do obozów koncentracyjnych, takich jak Auschwitz.

Współczesne rzeźby często podejmują dialog z estetyką i etyką, potrafią szokować i prowokować do przemyśleń, wzbudzać kontrowersje. Prowadząc dialog z wartościami, artyści posługują się też nowatorskimi, często zaskakującymi środkami. Od 2006 roku Wim Delvoye tworzył serię rzeźb świń, których ciała pokrył tatuażami.

Ze środowiska miejskiego czerpała inspiracje Dame Phyllida Barlow [czytaj: dejm fyllida barloł], brytyjska artystka, która wywarła istotny wpływ na młodsze pokolenia artystów tworzących wielkoformatowe rzeźby z łatwo dostępnych materiałów, takich jak sklejka, gips, cement, tkanina, papier i tektura.

Don Kennell wyrzeźbił gigantyczną figurkę psa zatytułowaną „Najlepszy przyjaciel” z blachy falistej i stalowych ram malowanych proszkowo. Ogromna rzeźba, oprócz recyklingowego charakteru, posiada huśtawkę zwisającą z brzucha, zapewniającą zacienione i wygodne miejsce do odpoczynku.

Współczesne instalacje zaskakują połączeniem rzeźby z nowymi mediami - wideo , dźwiękiem, wkraczając w rzeczywistość wirtualną i Internet. Ciągle rozwijające się technologie sprawiają, że prace wkraczają w środowisko interaktywne, multimedialne i rzeczywistość wirtualną, nadając pracom eksperymentalny wymiar.

W 2008 roku, w ramach promocji regionu małopolskiego w Brukseli, na podstawie koncepcji Łucji Piekarskiej‑Duraj z Małopolskiego Instytutu Kultury, powstała interaktywna dźwiękowa rzeźba plenerowa Uchofony. Jej autorem są: odpowiedzialny za wizualizację Marcin Klag i wykonawca projektu - krakowski rzeźbiarz Mariusz Ratajczyk oraz Maciej Buś, autor dekoracji malarskiej. Rzeźba została odlana z żywicy epoksydowej, składa się z trzech uszu, z których każde emituje inne dźwięki związane z regionem małopolskim, słyszalne przez odbiorcę w odległości około 40 cm:

• „dźwięki miejsko‑industrialne: Hejnał mariacki, dźwięk nowohuckiego zgniatacza stali, zapalania lampy naftowej, odbijania szpuntu”;

• „dźwięki nawiązujące do kultury ludowej regionu: dźwięk trombity, brzmienia góralskich, żydowskich i cygańskich kapeli”;

• „dźwięki związane z naturą: odgłosy hali z owcami, Jaskini Wierzchowskiej, Puszczy Niepołomickiej, Pustyni Błędowskiej”.

W 2009 roku, podczas prezentacji rzeźb w Galerii Krakowskiej, jedna z prac została wyposażona w nadajnik bluetooth, umożliwiający pobranie dźwięków w postaci dzwonków w formacie MP3 na telefon komórkowy oraz możliwość wysłania elektronicznych pozdrowień za pomocą aplikacji multimedialny info‑kiosk. Natomiast z okazji Roku Chopinowskiego w 2010 roku powstała czwarta rzeźba, nazwana uchofonem chopinowskim.

RraMGXgRc9Dhh

Ilustracja przedstawia trzy zdjęcia, na których znajdują się uchofony - plenerowe instalacje rzeźbiarskie. Każdy uchofon to rzeźba wysokości około metra, w kształcie ludzkiego ucha. Na pierwszym zdjęciu po lewej znajdują się trzy osoby, ustawione w sporych odstępach od siebie i trzymają przed sobą uchofony, częściowo się nimi zasłaniając. Pierwsza rzeźba po lewej ma kolor biały z czarnymi plamami, druga jest pomalowana na wyrazisty, zielony kolor i ma przyklejone na niej wizerunki owcy, o różnej wielkości i położeniu. Trzecia rzeźba jest biała i ma wymalowane pastelowe plamy w różnym kolorze oraz malowane kwiaty. Na środkowym zdjęciu znajduje się ta sama rzeźba z wizerunkami owcy, ale położona na trawie porośniętej kwiatami. Zdjęcie po prawej stronie przedstawia trzy uchofony. Wszystkie stoją na wygiętych podstawach w kolorze dopasowanym do samego ucha. Pierwsza rzeźba jest pomalowana na kolor szaro - czerwono - żółty. Druga, lekko wysunięta do przodu, jest ciemnoniebieska, a na niej są namalowane czerwone kwiaty oraz zielone łodygi i inne rośliny. Na trzecim namalowano krajobraz z lasem iglastym, trawą i pasącymi się owcami. Te trzy uchofony stoją na trawie, na tle drzew.

Połączeniem rzeźby i nowoczesnych technologii jest interaktywna, audiowizualna rzeźba kinetyczna z 2015 roku Mikifon, inspirowana znaną ze świata kreskówek Disneya [czytaj: disneja] postacią Myszki Miki. Jej twórcami są: Piotr Barszczewski, Krzysztof Cybulski, Krzysztof Goliński, Jakub Koźniewski, pracujący dla firmy PanGenerator. Praca łączy w sobie możliwości współczesnej techniki audio z interaktywnością. Obracając się w kierunku źródeł dźwięku z otoczenia, rejestruje je, a następnie sampluje. Przetworzone w powtarzające się sekwencje muzyczne nagrania są odtwarzane w pętli, a dodatkowo warstwie muzycznej towarzyszy zintegrowana z dźwiękiem wizualizacja prezentowana na wyświetlaczu.

R1VznYa2KuMsW

Zdjęcie przedstawia Mikifon. Jest to współczesna rzeźba w kształcie głowy Myszki Miki, składająca się z czarnej, błyszczącej kuli, dwóch wklęsłych półkul jako uszy oraz białej, wysokiej kolumny, na której stoi. Na głowie wyświetla się wizualizacja muzyki złożona z białych kropek. Na kolumnie umieszczono głośnik. Rzeźba znajduje się na drewnianej podłodze. Za nią stoją dwa słupy. Ściany są białe.

As We Are [czytaj: as łi ar] (Tacy jacy jesteśmy) z 2017 roku to interaktywna rzeźba przedstawiającą 4‑metrową, trójwymiarową ludzką głowę. Rzeźba składa się z 24 warstw specjalnie wyciętego aluminium i została pokryta 3 tysiącami autorsko zaprojektowanymi panelami LED. Łącznie jest tam ponad 850 tysięcy diod, które odpowiadają za wyświetlanie wcześniej zmapowanej twarzy, sfotografowanej w znajdującej się z tyłu fotobudce, które zostaje przetworzone i wyświetlone jako trójwymiarowy portret rzeźby.

RID5S31Tq6Lnf

Zdjęcie przedstawia interaktywną rzeźbę głowy. Rzeźba składa się z podłużnych paneli LED, ułożonych w poprzek, jeden na drugim. Na tych panelach wyświetlany jest obraz, który tworzy ludzką twarz. Przedstawiony został mężczyzna w średnim wieku. Ma duży nos, lekko rozchylone usta, ciemny zarost. Oczy ciemne, głęboko osadzone. Na głowie ma krótkie, ciemne włosy. Rzeźba oddaje nawet światło, które odbija się od twarzy, dzięki czemu jest bardzo realistyczna. Stoi na okrągłej podstawce, otoczona barierkami, w dużym, oszklonym pomieszczeniu.

R15kVYuf5DnqC

Zdjęcie przedstawia interaktywną rzeźbę głowy. Rzeźba składa się z podłużnych paneli LED, ułożonych w poprzek, jeden na drugim. Na tych panelach wyświetlany jest obraz, który tworzy ludzką twarz. Przedstawiony został młody mężczyzna. Ma jasną karnację, duże usta, ciemne brwi, włosy na głowie i zarost. Ma otwarte oczy i patrzy przed siebie. Rzeźba oddaje nawet światło, które odbija się od twarzy, dzięki czemu jest bardzo realistyczna. Stoi na okrągłej podstawce, otoczona barierkami, w dużym, oszklonym pomieszczeniu.

Ryzcu36EhyNbY

djęcie przedstawia interaktywną rzeźbę głowy. Rzeźba składa się z podłużnych paneli LED, ułożonych w poprzek, jeden na drugim. Na tych panelach wyświetlany jest obraz, który tworzy ludzką twarz. Przedstawiony został mężczyzna z piegami na twarzy, dużym nosem, małymi, przymrużonymi oczami. Mężczyzna ma zaznaczone zmarszczki wokół oczu. Ma niewielką brodę oraz wąsy. Na głowie ma ciemne włosy. Rzeźba oddaje nawet światło, które odbija się od twarzy, dzięki czemu jest bardzo realistyczna. Stoi na okrągłej podstawce, otoczona barierkami, w dużym, oszklonym pomieszczeniu.

W_pracowni_rzezbiarza

W pracowni rzeźbiarza

Z filmu dowiesz się, kim jest rzeźbiarz oraz z jakich materiałów korzysta podczas pracy.

Jak_pracuje_wspolczesny_artysta

Rzeźba tradycyjna a współczesna. Jak pracuje współczesny artysta?

Z filmu dowiesz się, jak pracuje współczesny artysta. Poznasz różnicę między rzeźbą tradycyjną a współczesną. Rzeźbiarz Mariusz Herman opowie Ci, jak tworzy współczesny rzeźbiarz.

Podsumowanie

Podsumowanie

Materiał przybliża pracę rzeźbiarza. Zawód ten zaliczany jest do artystycznych, ale wymaga znajomości rzemiosła, właściwości materiałów, z których wykonuje się rzeźbę, czasem też sposobów ich łączenia.

Rzeźbiarz powinien wykazywać się inwencją twórczą i kreatywnością. Jego wytwór natomiast, aby być oryginalnym i rozpoznawalnym, wymaga odpowiednich przemyśleń co do kompozycji, formy. Dlatego też ważne są wszystkie etapy pracy, łącznie z wykonaniem szkiców roboczych, przemyślenia rozwiązań, zwłaszcza w rzeźbie abstrakcyjnej.

Gotowe dzieło jest wizytówką artysty. Jego portfolio świadczy nie tylko o umiejętnościach artystycznych, ale także o organizacji warsztatu, możliwościach twórczych, sposobie operowania narzędziami. Być rzeźbiarzem to być projektantem, rysownikiem, plastykiem, rzemieślnikiem, konstruktorem, który posiada artystyczny zmysł i wrażliwość.

Praca rzeźbiarza, ze względu na użyte narzędzia, nosi znamiona zawodu rzemieślniczego i ściśle jest powiązana z innymi profesjami: snycerzem, cieślą, kamieniarzem, modelarzem, projektantem dekoracji sprzętów użytkowych (na przykład: mebli), designera (projektanta prototypów modeli wyrobów przemysłowych). Zmysł dekoracyjny rzeźbiarza niezbędny jest także w aranżowaniu przestrzeni, wykonaniu scenografii teatralnej.

Wielu artystów rzeźbiarzy zapisało się na trwałe w historii sztuki, wypracowując swój rozpoznawalny styl. Współczesna rzeźba charakteryzuje się innowacyjnością w zakresie wykorzystania materiałów i technik artystycznych. Wykracza poza tradycyjną rzeźbę w kamieniu czy drewnie.

Cwiczenia

Ćwiczenia

1

Ćwiczenie 6

Wyjaśnij, czemu służy wyrabianie, formowanie, uplastycznianie gliny. Zapisz swoją odpowiedź.

RipFdmwybArwg

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Informację na ten temat znajdziesz w treści lekcji.

Pokaż odpowiedź

Wyrabianie, formowanie, uplastycznianie gliny wykonuje się w celu jej zmiękczenia i umożliwienia procesu formowania.

2

Ćwiczenie 6

Rozpoznaj, nazwij i zapisz czynność wykonywaną podczas obróbki gliny. Zasugeruj się ilustracją.

RxNdio8kWPfXY

Fotografia przedstawia artystkę ugniatającą jasną kulkę gliny. Palce jak i paznokcie kobiety pokryte są gliną.

RJ32FWbh3LLG0

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Co robi osoba trzymająca glinę w dłoniach? Czemu służy ta czynność?

Pokaż odpowiedź

Wyrabianie, formowanie, uplastycznianie gliny w celu jej zmiękczenia i umożliwienia procesu formowania

Ćwiczenie 7

Zastanów się i zapisz, jaki materiał potrafi naśladować wygląd skóry.

R6hzPAuzsQAUC

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Materiał ten jest szeroko wykorzystywany w wielu dziedzinach życia, między innymi w sztuce i w medycynie.

Pokaż odpowiedź

Artysta w tym dziele zastosował silikon, który bardzo dobrze naśladuje wygląd oraz fakturę skóry. Silikon jest materiałem podatnym na obróbkę.

3

Ćwiczenie 7

Zastanów się i zapisz, jak materiały zastosowane przez autora wpłynęły na hiperrealizm rzeźby?

R1Dw2LFDSdQlA

Fotografia przedstawia rzeźbę - głowę mężczyzny, która leży na postumencie w galerii. Głowa jest bardzo dużych rozmiarów. Jest realistyczna.

R1csoJ5h9Lq4E

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Podaj materiały, z jakich jest sporządzona rzeźba (np. silikon, poliester, żywica), następnie zwróć uwagę na oddanie realizmu twarzy przez zastosowane materiały: które z nich umożliwiły uzyskanie podobieństwa do rzeczywistego wizerunku twarzy?

Pokaż odpowiedź

Artysta w tym dziele zastosował silikon, który bardzo dobrze naśladuje wygląd oraz fakturę skóry. Silikon jest materiałem podatnym na obróbkę.

Slownik

Słownik pojęć

• encyklopedia.pwn.pl

• Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. Krystyna Kubalska‑Sulkiewicz, Warszawa, 2003.

Notatki ucznia

Galeria

Galeria

RoRASHizQyYz2

Fotografia przedstawia pięć szarych bloków marmuru stojących nieopodal wysokiej ściany marmuru w kopalni we Włoszech. Każdy z bloków ma kształt zbliżony do prostopadłościanu i liniową strukturę w różnych odcieniach szarości. Pod nimi znajdują się odłamki oraz piasek. Fotografia została wykonana w lekko pochmurny dzień.

R1Lz8CDTjd0qh

Fotografia przedstawia kopalnię marmuru we Włoszech. Na wysokiej ścianie skalnej, w prawym dolnym rogu zdjęcia, widoczna jest żółta koparka, która odłupuje fragment skały. Ściana zajmuje całą powierzchnię fotografii, kamień jest w różnych odcieniach szarości, z żółtymi fragmentami, w miejscach, z których odpadły odłamki.

RUn8c3QSbNqQ9

Fotografia przedstawia skałę piaskowca w kolorze jasnobrązowym, spękaną w wielu miejscach. W centrum fotografii widoczny jest fragment formacji przypominający kształtem połowę łupiny orzecha włoskiego.

RrInKKVW6vFzL

Fotografia przedstawia siedem kawałków drewna lipowego ułożonych jedno na drugim. Kawałki drewna lipowego są oszlifowane, o gładkiej powierzchni. Część kawałków drewnianych jest jaśniejsza a część ciemniejsza, Na niektórych drewnianych bloczkach widoczne są różnokolorowe warstwy drewna.

R1NGOG8UHlj9j

Fotografia przedstawia ręce ugniatające jasną kulkę gliny. Całe dłonie aż do nadgarstków pokryte są gliną. Tło jest rozmyte.

RkuIKj7yajxSO

Fotografia przedstawia pracownię artystyczną, w której znajdują się rzeźby wykonane z gliny. W dużym pomieszczeniu widocznych jest osiem stojaków, na każdym z nich stoi rzeźba. Rzeźby przedstawiają krótkowłosą kobietę w długich szatach, krzyżującą przed sobą dłonie. W lewym górnym rogu fotografii widoczne jest okno, przez które do pomieszczenia wpada światło. Stojaki mają czarne podstawy oraz jasne, drewniane, prostokątne blaty. W tle widoczne są dwie białe tablice na tle białych ścian.

R11brfT5VmxPP

Dzieło Rona Muecka pod tytułem „Maska II” inaczej znane jako „Autoportret” przedstawia wymodelowaną głowę mężczyzny w średnim wieku, o krótkich ciemnych włosach i głębokich zakolach. Na rzeźbie autor umieścił zmarszczki mimiczne. Skóra została wykonana z silikonu i wygląda naturalnie. Głowa leży na prawym boku, oczy przedstawionego mężczyzny są zamknięte, a usta rozchylone, jak gdyby spał. W pomieszczeniu stanowiącym tło rzeźby stoją ludzie oglądający inne dzieła z lewej strony, a z prawej na ścianie znajduje się napis "Living and dying".

R1N5MTpWBsmRp

Fotografia przedstawia stół z narzędziami do rzeźbienia w kamieniu. Na drewnianym stoliku widoczne są liczne dłuta, przedmioty przypominające grzebienie oraz młotki. Jeden z nich oparto o kamień. Narzędzia noszą ślady użytkowania, widocznie rdzewieją oraz są odbarwione. Fotografię narzędzi wykonano w pochmurny dzień.

RxaLkJpUpfo44

Fotografia przedstawia metalowy przecinak kamieniarski. Przecinak to metalowe narzędzie z elementem tnącym. Posiada czerwoną, gumową rękojeść. Element tnący jest najszerszym fragmentem narzędzia. Narzędzie jest nowe, bez śladów zużycia. Metalowa część jest koloru złotego, tylko element tnący jest srebrny.

RSlGDessbUoYd

Fotografia przedstawia metalowy przecinak kamieniarski, który leży na stole przykrytym szarym materiałem. Przecinak to narzędzie o metalowej rękojeści z elementem tnącym. Końcówka rękojeści jest delikatnie rozszerzona, przez co jest szersza niż pozostała jej część. Element tnący nosi ślady użytkowania, jego materiał jest odbarwiony, odsłaniając jaśniejsze żółtawe tony.

ROXGsSsoabVW1

Fotografia przedstawia dwa metalowe przecinaki kamieniarskie. Oba są metalowe. Ten przedstawiony u góry ma bardziej prostokątną rękojeść, jest ciemniejszy oraz swoim kształtem przypomina widelec o drobnych, trójkątnych ząbkach. Drugi natomiast jest w kolorze miedzi i składa się z rękojeści oraz przytwierdzonego do niej metalowego elementu z bardzo małymi ząbkami.

RFjkHf6Oc8mWE

Fotografia przedstawia młotek kamieniarski o czarnym metalowym obuchu i rąbie w kształcie klina. Młotek ma krótki trzonek wykonany z jasnego drewna. Tło stanowi biała ściana, na której widoczny jest cień rzucany przez narzędzie.

R77ZQV5ZN2zUV

Fotografia przedstawia zestaw dłut do drewna ułożony na białej tkaninie. Każde z dłut ma żółto‑brązową drewnianą rękojeść oraz metalowe ostrze. Ostrza są różnej wielkości oraz kształtu, niektóre rozszerzają się ku dołowi, przypominając szerokie haczyki, a inne są proste. Na rękojeściach widoczne są napisy. Z tyłu drewniany pobijak. Część narzędzi wygląda na używane przed zrobieniem zdjęcia - na ostrzach dłut znajdują się opiłki i trociny drewniane.

R1CvoAMQTO250

Fotografia przedstawia zestaw dłut do drewna. Każde z dłut ma brązową drewnianą rękojeść, oraz metalowe ostrze - każde dłuto ma inny kształt. Można wyróżnić dłuta o wąskim i szerokim ostrzu, okrągłe i płaskie ostrza. Dłuta leżą na drewnianym stole o szarym blacie.

R13vxgPcm52mN

Fotografia przedstawia pobijak skórzany, czyli skórzany młotek używany przy pracach rzeźbiarskich. Pobijak ma krótką, jasną rękojeść wykonaną z drewna oraz gruby i skórzany obuch, przypominający bordowy walec. Tło jest białe.

R1AsJKIQVX9Sc

Fotografia przedstawia fragment wnętrza pracowni Igora Mitoraja. Na parapecie, przy oknie stoją różnego rodzaju rzeźby wykonane z różnych materiałów. Pierwsza i największa z rzeźb to Maska - ludzka twarz wykonana z brązowej gliny. Twarz posiada oczy, nos i usta, nie przedstawia żadnych emocji. Pod prawym okiem rozmieszczone są białe punkciki. Następnie, z prawej strony leży popiersie mężczyzny, który opiera się na prawym amputowanym ramieniu. Twarz mężczyzny nie wzbudza żadnych emocji. Popiersie leży na brązowym podeście. Obok leżą trzy wyrzeźbione głowy starszych, łysych mężczyzn. W tle znajduje się wyrzeźbiony tułów przepasany materiałem. Za oknem obecne są drzewa oraz krzewy.

R1NeFGJxgh3OJ

Fotografia przedstawia Magdalenę Abakanowicz podczas prac nad rzeźbą. Kobieta w średnim wieku ma średniej długości brązowe włosy z grzywką opadającą na czoło. Na jej twarzy widoczny jest delikatny uśmiech. Ubrana jest w luźną ciemną koszulową bluzkę oraz czarne spodnie. Kobieta stoi z lewej strony a rzeźba z prawej i przedstawia ona długie brązowe nogi o chropowatej fakturze. W jednej dłoni trzyma narzędzie z trzonem oraz prostokątnym zakończeniem, a w drugiej fragment rzeźby, którą docina. W tle widoczne są pozostałe fragmenty rzeźby – nogi, na jasnym tle.

R1ByI2Zg2I6iw

Fotografia przedstawia Rona Muecka w swojej pracowni podczas prac nad realistycznie wyglądającą rzeźbą. Ron Mueck został uchwycony z profilu, w centrum fotografii (na drugim planie), tuż obok rzeźby nad którą pracuje (rzeźba dominuje plan pierwszy i zajmuje większą jego część). Mężczyzna swoje ciało opiera na rzeźbie. Artysta na oczach ma gogle powiększające. Jego włosy są czarno‑siwe. Ubrany jest w niebieską koszulę, w jego dłoniach widoczne jest narzędzie. Rzeźba, nad którą pracuje artysta przedstawia leżącego mężczyznę, widoczny jest tylko fragment do pasa. Na jego ciele widoczne są liczne zmarszczki oraz nadmiar skóry, zdradzające podeszły wiek. Ręka dzieła uniesiona jest do góry, odsłaniając brzuch. Skóra mężczyzny ma ciepły, różowy odcień. W tle znajdują się fragmenty innych rzeźb oraz ściana pomieszczenia z zasłoniętym oknem.

R1Fy3CL7BBhVC

Ilustracja interaktywna przedstawia mężczyznę rzeźbiącego w drewnie w czasie festiwalu Ax Day, który odbywa się na świeżym powietrzu. Jest on w średnim wieku, jego krótkie włosy są brązowo‑siwe. Na jego twarzy widoczny jest krótki zarost. Ma na sobie koszulkę odsłaniającą tatuaż na prawej ręce, w której trzyma pobijak, w drugiej dłoni trzyma dłuto. Mężczyzna bije pobijakiem w dłuto, które trzyma przy fragmencie drewna. Na głowie mężczyzna ma czapkę oraz słuchawki wygłuszające dźwięki, nie są one jednak nasunięte na jego uszy. Tło stanowi las oraz inne drewniane rzeźby.

R1A0XzvW0yiDM

Ilustracja interaktywna przedstawiająca rzeźbiarza w pracy. Jest to siwowłosy mężczyzna w okularach, ubrany w jeansy oraz granatową koszulkę. Ma na sobie rękawice, jego wzrok skierowany jest w dół, na kamień oraz narzędzia, które trzyma w dłoniach. Tło stanowi sterta drewna uchwycona z lewej strony, fragment drewnianego budynku gospodarskiego oraz trawa.

RJ0OOtssDPOX8

Fotografia przedstawia postaci pracujące przy rzeźbach. Są to kobieta oraz mężczyzna. Kobieta widoczna jest na pierwszym planie z profilu, ma na sobie białą, wygniecioną koszulę, włosy związane w kucyk oraz spojrzenie skierowane ku rzeźbie. Kobieta stoi z lewej strony, rzeźba z prawej. Jej praca to popiersie brodatego starszego mężczyzny, wykonane z gliny. Za kobietą uchwycono mężczyznę o kręconych włosach. Ma on na sobie bluzę z kapturem, w dłoni trzyma szpatułkę, którą poprawia detale. Patrzy na podobną rzeźbę, widoczną na stanowisku obok. Tło stanowi pomieszczenie.

RtulgYJqD6TlQ

Dzieło widoczne na fotografii wykonano z elementów obuwia sportowego. Kształtem przypomina maskę z otworami na oczy oraz elementem upodobnionym do nosa. Pod nim, na dole dzieła zauważalne jest logo modelu obuwia - mężczyznę wyskakującego z piłką koszykową. Logo oraz części dzieła są białe, jednak widoczne są również czerwone oraz czarne elementy. U góry, po obu stronach oraz u dołu, można zauważyć liczby - 10/16. Dodatkowo, u góry pracy widnieje liczba 23. Dzieło jest symetryczne. Z prawej oraz z lewej strony wyróżniają się elementy z metką, które zdają się być zapiętkiem buta.

R1HAp4YZ59YJB

Dzieło przedstawione na fotografii wykonano z materiału obuwia sportowego. Rzeźba została sfotografowana z profilu. Logo produktu (z którego została stworzona rzeźba) widoczna jest u dołu - mężczyzna wyskakujący z piłką koszykową. Całość kształtem przypomina trójkąt, jednak jego strukturę przerywa kilka wystających nieznacznie elementów - głównie języków obuwia (znajdujące się u góry i po środku rzeźby) i ochraniaczy kostek (prostokątne białe elementy na rzeźbie znajdujące się u góry), ochraniaczy pięt i ścięgna achillesa (te elementy znajdują się po bokach pracy). Kolorystyka to czerń, biel oraz czerwień. Części, które najbardziej się wyróżniają to białe logo, biało‑czarna metka na czerwonym materiale oraz przód obuwia wraz ze srebrnymi otworami na sznurowadła. Dzieło przedstawia różne struktury elementów, pokazane jest na podwyższeniu - cienkiej szarej rurce.

RENbSPjfV4JcQ

Fotografia przedstawia srebrną czaszkę na kremowym, chropowatym tle. Czaszka (z wyjątkiem zębów) wykonana jest z diamentów, które odbijają światło. Oczodoły oraz kość nosowa są ciemne, odróżniając się tym samym od pozostałych elementów.

R15blyUPrgZJi

Fotografia przedstawia halę z wysokim dachem, w której umieszczony został czarny kontener stojący wzdłuż lewej ściany hali. Jest to instalacja Mirosława Bałki pod tytułem „Jak to jest?”. Kontener zbudowany jest ze stalowych ścian, a stoi na metalowych palach. Prowadzi do niego opuszczona na szarą podłogę rampa. Ściana hali również jest szara, przebiegają przez nią metalowe elementy. U góry, przez siatkę metalowych konstrukcji, można zauważyć wpadające przez sufit światło.

R183WvMFK1hge

Fotografia przedstawia figurki czterech świń. Zwierzęta pokazano w pozycji siedzącej, od tyłu, każde jest widoczne z innej perspektywy. Każda świnia jest w innym kolorze. Od lewej: Pierwsza świnia ma tatuaż w kolorze beżu z białymi wzorami i kwiatami, druga świnia również została ozdobiona kwiecistymi ornamentami w kolorze ciemnoniebieskim oraz pomarańczowym i beżowym. Trzecia świnia ma tatuaż o ciemnoniebieskim tle, na którym umieszczono czerwone, beżowe i żółte kwiaty. Czwarta świnia ma tatuaż z błękitnym tłem, na grzbiecie - czerwonym i brązowym, na którym umieszczono białe i czerwone kwiaty. Świnie zostały ustawione jedna obok drugiej. Tatuaże na ich skórach przypominają wzory znajdujące się na dywanach.

RPQzQ4o9YhWYL

Fotografia przedstawia dzieło złożone z wielu przypominających flagi kawałków materiału. Każdy fragment tkaniny jest przytwierdzony do dwóch masztów, zahaczonych o jej boki. Maszty są obciążone jaskrawoczerwonymi woreczkami. Stoją bardzo blisko siebie, w taki sposób, że tkaniny zasłaniają, co stoi za nimi. Są one różnobarwne, jednak dominują ciepłe odcienie czerwieni, różu oraz żółci. Są również pojedyncze elementy o granatowej oraz fioletowej barwie. Całość przedstawiono w intensywnie oświetlonym pomieszczeniu przypominającym halę.

R1Jnha1F6D03F

Fotografia przedstawia rzeźbę pod tytułem „Maman” - pajęczycę o długich, cienkich odnóżach. Widocznych jest osiem szarych kończyn oraz środek, odwłok w formie kosza, w którym znajdują się jaja. Rzeźba, przedstawiona z perspektywy od dołu, stoi na placu, a za nią znajduje się maszt z powiewającą biało‑czerwoną flagą z czerwonym liściem klonowym na jej białej części (flaga Kanady). Na dalszym planie są miejskie budynki, drzewa oraz droga, na której uchwycono autobus oraz samochód osobowy. Za jednym z odnóży rzeźby przechodzi mężczyzna. Jego twarz jest niewidoczna. Z prawej strony widoczny jest kościół z dwoma wieżyczkami oraz dekoracyjnymi złotymi ornamentami wokół dużego okna. Niebo jest bezchmurne.

R8tjTXHpectYN

Fotografia przedstawia rzeźbę pod tytułem „Maman” - pajęczyce o długich, cienkich odnóżach. Widocznych jest osiem szarych kończyn oraz środek, odwłok, w formie kosza, w której znajdują się jaja. Rzeźba znajduje się w centrum fotografii i zajmuje większość pierwszego planu, z lewej strony stoi gmach Muzeum Guggenheima - dużego szarego budynku, który zbudowano z materiału odbijającego światło. Swoją strukturą jego ściany przypominają gładkie prostokątne fragmenty. Pod rzeźbą oraz na przejściu za nią widoczni są przechodnie. W tle uchwycono miejskie budynki oraz góry wyłaniające się z oddali. Fotografię wykonano w jasny, słoneczny dzień.

RO44aWff66uBY

Fotografia przedstawia rzeźbę - psa, na tle kremowego muru oraz niewielkich drzew z różowymi kwiatami. Praca jest dosyć wysoka i sięga pierwszego piętra - łeb psa jest na równi z dachem budynku, obok którego stoi. Pies stoi w ogrodzonym fragmencie przestrzeni, które wysypane zostało piaskiem. Rzeźbę wykonano z blachy falistej o nieregularnej strukturze, na której można dostrzec wiele linii oraz wgłębień. Do brzucha psa łańcuchem przytwierdzono huśtawkę. Pies ma brązowe oczy oraz obrożę z zawieszoną na niej kością.

RSn2rayoiZThJ

Fotografia przedstawia rzeźbę konia z pochyloną głową, pozbawionego kopyt oraz uszu. Korpus wykonano ze splecionego drutu oraz fragmentów metalu. Kończyny konia wykonano z tyczek oplecionych drutem. Tło, na którym zaprezentowano rzeźbę jest białe.

RWfjTezFEvNEQ

Fotografia przedstawia rzeźbę łosia stojącą w pomieszczeniu o kremowych ścianach oraz drewnianej podłodze. Łosia wykonano fragmentów tkaniny i koców. Racice łosia są wykonane z czarnej skóry. Pozostałe elementy są szaro‑brązowe, z wyjątkiem fragmentu materiału na grzbiecie łosia, ozdobionego kremowymi pasami. Rzeźba nie ma zaznaczonych oczu oraz pyska.

RraMGXgRc9Dhh

Ilustracja przedstawia trzy zdjęcia, na których znajdują się uchofony - plenerowe instalacje rzeźbiarskie. Każdy uchofon to rzeźba wysokości około metra, w kształcie ludzkiego ucha. Na pierwszym zdjęciu po lewej znajdują się trzy osoby, ustawione w sporych odstępach od siebie i trzymają przed sobą uchofony, częściowo się nimi zasłaniając. Pierwsza rzeźba po lewej ma kolor biały z czarnymi plamami, druga jest pomalowana na wyrazisty, zielony kolor i ma przyklejone na niej wizerunki owcy, o różnej wielkości i położeniu. Trzecia rzeźba jest biała i ma wymalowane pastelowe plamy w różnym kolorze oraz malowane kwiaty. Na środkowym zdjęciu znajduje się ta sama rzeźba z wizerunkami owcy, ale położona na trawie porośniętej kwiatami. Zdjęcie po prawej stronie przedstawia trzy uchofony. Wszystkie stoją na wygiętych podstawach w kolorze dopasowanym do samego ucha. Pierwsza rzeźba jest pomalowana na kolor szaro - czerwono - żółty. Druga, lekko wysunięta do przodu, jest ciemnoniebieska, a na niej są namalowane czerwone kwiaty oraz zielone łodygi i inne rośliny. Na trzecim namalowano krajobraz z lasem iglastym, trawą i pasącymi się owcami. Te trzy uchofony stoją na trawie, na tle drzew.

R1VznYa2KuMsW

Zdjęcie przedstawia Mikifon. Jest to współczesna rzeźba w kształcie głowy Myszki Miki, składająca się z czarnej, błyszczącej kuli, dwóch wklęsłych półkul jako uszy oraz białej, wysokiej kolumny, na której stoi. Na głowie wyświetla się wizualizacja muzyki złożona z białych kropek. Na kolumnie umieszczono głośnik. Rzeźba znajduje się na drewnianej podłodze. Za nią stoją dwa słupy. Ściany są białe.

RID5S31Tq6Lnf

Zdjęcie przedstawia interaktywną rzeźbę głowy. Rzeźba składa się z podłużnych paneli LED, ułożonych w poprzek, jeden na drugim. Na tych panelach wyświetlany jest obraz, który tworzy ludzką twarz. Przedstawiony został mężczyzna w średnim wieku. Ma duży nos, lekko rozchylone usta, ciemny zarost. Oczy ciemne, głęboko osadzone. Na głowie ma krótkie, ciemne włosy. Rzeźba oddaje nawet światło, które odbija się od twarzy, dzięki czemu jest bardzo realistyczna. Stoi na okrągłej podstawce, otoczona barierkami, w dużym, oszklonym pomieszczeniu.

R15kVYuf5DnqC

Zdjęcie przedstawia interaktywną rzeźbę głowy. Rzeźba składa się z podłużnych paneli LED, ułożonych w poprzek, jeden na drugim. Na tych panelach wyświetlany jest obraz, który tworzy ludzką twarz. Przedstawiony został młody mężczyzna. Ma jasną karnację, duże usta, ciemne brwi, włosy na głowie i zarost. Ma otwarte oczy i patrzy przed siebie. Rzeźba oddaje nawet światło, które odbija się od twarzy, dzięki czemu jest bardzo realistyczna. Stoi na okrągłej podstawce, otoczona barierkami, w dużym, oszklonym pomieszczeniu.

Ryzcu36EhyNbY

djęcie przedstawia interaktywną rzeźbę głowy. Rzeźba składa się z podłużnych paneli LED, ułożonych w poprzek, jeden na drugim. Na tych panelach wyświetlany jest obraz, który tworzy ludzką twarz. Przedstawiony został mężczyzna z piegami na twarzy, dużym nosem, małymi, przymrużonymi oczami. Mężczyzna ma zaznaczone zmarszczki wokół oczu. Ma niewielką brodę oraz wąsy. Na głowie ma ciemne włosy. Rzeźba oddaje nawet światło, które odbija się od twarzy, dzięki czemu jest bardzo realistyczna. Stoi na okrągłej podstawce, otoczona barierkami, w dużym, oszklonym pomieszczeniu.

R5oeinOQm1CjP

Fotografia przedstawia pobijak. Jest to drewniane narzędzie rzeźbiarskie o długim trzonie, zakończonym lekkim zwężeniem. Na drugim końcu znajduje się gruby, drewniany, prostopadłościenny klocek.

R1P3YMCwqxdGh

Fotografia przedstawia tarnik. Jest to narzędzie rzeźbiarskie, które składa się z długiej, chropowatej, metalowej blaszki oraz drewnianej rączki.

RD5ah7mcuGR0v

Ilustracja przedstawia pędzel. Ma on drewniany trzon o zwężonym, niebieskim zakończeniu z małą dziurką. Z drugiej strony znajduje się płaska część z włosia, zebrane metalową częścią

R1I66yrsEHFtT

Fotografia przedstawia dłuto. Ma ono metalową, spłaszczoną, podłużną część, na której zapisano: 24 milimetry. Z drugiej strony znajduje się długa, okrągła, drewniana rączka.

Bibliografia

• Jadzińska M., Duże dzieło sztuki, Kraków 2012.

• Potocka M. A., Rzeźba. Dzieje teoretyczne, Kraków 2002.

• Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. Krystyna Kubalska‑Sulkiewicz, Warszawa, 2003.