Sąd uznał winnego… – Ucieczka Marty Tomaszewskiej
Sąd uznał winnego… – Ucieczka Marty Tomaszewskiej
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń:
zna zasady pracy w grupie,
zna reguły zabawy Decyzja należy do Ciebie,
zna reguły, które pomagają przeżyć ciekawą dyskusję.
b) Umiejętności
Uczeń:
potrafi brać udział w dyskusji,
potrafi pracować zespołowo,
potrafi rozwiązywać problemy w sposób twórczy,
rozwija sprawność umysłową, kreatywność, przełamuje opory przed przedstawieniem własnych pomysłów,
potrafi spojrzeć na problem z różnych punktów widzenia.
2. Metoda i forma pracy
Problemowa, praca z tekstem, dyskusja
3. Środki dydaktyczne
M. Tomaszewska, Ucieczka, [w:] M. Nagajowa, Słowa zwykłe i niezwykłe. Podręcznik do kształcenia literackiego, kulturowego i językowego dla klasy piątej szkoły podstawowej, WSiP, Warszawa 2004.
Plansze z przygotowanymi pytaniami do dyskusji
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i uświadamia im cele zajęć.
Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy. Jedni siadają po stronie Tak, drudzy po stronie Nie. Zabawa przypomina znany program telewizyjny Decyzja należy do Ciebie. Nauczyciel podaje zasady zabawy. Po każdym przeczytanym przez nauczyciela fragmencie tekstu uczniowie mogą dosiąść się do tej grupy, do której chcą i z którą się utożsamiają. Mają do wyboru albo być przeciwnym, albo zgadzać się z pewnym przedstawionym problemem. Następnie nauczyciel przypomina reguły, które pomogą uczniom przeżyć ciekawą dyskusję. (Może je zapisać na tablicy lub na arkuszu szarego papieru i powiesić w widocznym miejscu w klasie):
Słuchamy, gdy mówią inni.
Nie komentujemy wypowiedzi uczestników gry.
Wypowiadamy się tylko w swoim imieniu.
Udzielamy odpowiedzi po uprzedniej zgodzie nauczyciela.
Chcąc zabrać głos, podnosimy rękę.
Mówimy krótko, zrozumiale i na temat.
b) Faza realizacyjna
Nauczyciel odczytuje tekst Ucieczka M. Tomaszewskiej, nie czytając zakończenia utworu, a następnie wyjmuje wcześnie przygotowaną planszę z pytaniem: Czy Paweł postąpił słusznie nie wydając winnego? Wiesza planszę na widocznym miejscu w klasie. Uczniowie, którzy są za, siadają po stronie z napisem Tak, ci który mają przeciwne zdanie, siadają po stronie z napisem Nie. Następnie nauczyciel podchodzi do uczniów i prosi o argumentację, dlaczego usiedli po tej, a nie innej stronie. Może zadawać dodatkowe pytania. W argumentacji na Tak nauczyciel powinien doprowadzić do udzielenia następujących odpowiedzi: Postąpił słusznie, ponieważ był honorowym chłopcem, wiedział, że nie wolno na nikogo donosić, nie był pewien, że źle zrobił. Zaś przy opcji Nie winny się znaleźć odpowiedzi typu: Źle postąpił, bo gdyby powiedział prawdę, uniknąłby kary.
Druga tura zabawy polega na odczytaniu przez nauczyciela samego zakończenia utworu. Uczniowie ponownie mogą zmienić swoje stanowiska. Pada pytanie: Czy ucieczka z domu była dobrym wyjściem z sytuacji?
Trzecia tura przebiega podobnie, tu nauczyciel zadaje pytanie nawiązujące do utworu: Czy można zrozumieć i usprawiedliwić Pawła po takim czynie?
c) Faza podsumowująca
Podsumowanie i powtórzenie wiadomości zdobytych na lekcji. Uczniowie oceniają sytuację, w której znalazł się Paweł po ucieczce z domu. Swoje wypowiedzi uczniowie zaczynają od tego, co chłopiec zrobił, gdzie wówczas był, co czuł, co sam postanowił i co uczniowie zrobiliby na jego miejscu. Swobodne wypowiedzi uczniów.
Nauczyciel ewaluuje lekcje, prosząc, aby uczniowie wypisali w stopniach temperaturę, jaka towarzyszyła im w czasie lekcji, na początku, w środku i na końcu.
5. Bibliografia
Brudnik E., Moszyńska A., Owczarska B., Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących, SFS, Kielce 2000.
Tomaszewska M., Ucieczka, [w:] M. Nagajowa, Słowa zwykłe i niezwykłe. Podręcznik do kształcenia literackiego, kulturowego i językowego dla klasy piątej szkoły podstawowej, WSiP, Warszawa 2004.
6. Załączniki
Zadanie domowe
Jakie zasady kulturalnej rozmowy cenisz najbardziej i dlaczego?
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
brak