Samotność ludzi starszych
Samotność ludzi starszych
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń:
zapoznaje się z problemem dyskryminacji ludzi starszych,
rozumie istotność i społeczny kontekst poruszanego problemu.
b) Umiejętności
Uczeń:
uwrażliwia się na społeczny problem samotności ludzi starszych i na kwestię poszanowania ich praw,
uczy się odróżniać stereotyp od rzeczywistego obrazu człowieka,
rozwija w sobie empatię wobec innych,
poznaje praktyczny wymiar problematyki etycznej,
uczy się, jak zapobiegać złu moralnemu, mając na celu dobro wspólne,
nabywa umiejętności publicznego referowania tekstu.
c) Podstawy
Lekcja realizuje podstawę programową w zakresie:
celów edukacyjnych – kształtuje refleksyjną postawę wobec człowieka, jego natury i powinności moralnych oraz uczy się rozpoznawać podstawowe wartości moralne,
zadań szkoły – uświadamia ważny problem moralny i sposoby jego rozwiązania,
treści – należy do bloku tematycznego „główne problemy współczesnej etyki”,
osiągnięć – uczy dokonywania wyboru wartości oraz rozstrzygania wątpliwości i problemów moralnych oraz uczy się zasad harmonijnego współistnienia i współdziałania ze środowiskiem społecznym.
2. Metoda i forma pracy
Burza mózgów, referat i dyskusja wokół niego, dyskusja wokół problemu.
3. Środki dydaktyczne
artykuł przygotowany przez jednego z uczniów.
zdjęcia ludzi starszych.
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Na poprzedzających zajęciach nauczyciel prosi jednego z uczniów o przygotowanie referatu w oparciu o artykuł Dom strasznej starości Mirosława Nowaka lub W dobre ręce oddam mamę i tatę Iwony Konarskiej, bądź wybranego przez siebie artykułu na temat złego traktowania ludzi starszych w domach spokojnej starości. Przed zajęciami przygotowuje zdjęcia ludzi starych (wycina z prasy lub innych źródeł). Na zajęciach nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i informuje o celu zajęć.
b) Faza realizacyjna
1. Nauczyciel pokazuje zdjęcia starszych ludzi. Prosi uczniów o wypisanie skojarzeń, które pojawiają się podczas oglądania fotografii. Prosi uczniów o podzielenie się swoimi refleksjami na temat stereotypu starego człowieka.
2. Uczeń referuje przygotowany przez siebie tekst. Wyraża swoje stanowisko na temat przeczytanego tekstu i zachęca resztę klasy do dyskusji.
3. Nauczyciel prowadzi dyskusję klasową na następujące pytania:
Jaki stosunek ma społeczeństwo do ludzi starszych?
Czy ludzie starsi mają powody by czuć się samotnymi?
Jakie działania możemy podjąć by ludzie starsi nie czuli się samotni?
Czy moralnie dopuszczalne jest umieszczanie osób starszych w domach spokojnej starości?
Czy jest możliwa głęboka więź międzypokoleniowa młodzieży i ludzi starszych? Jeśli tak, to czym mogłaby się charakteryzować?
c) Faza podsumowująca
Nauczyciel podsumowuje dyskusję. Wskazuje na cel stawianych wcześniej pytań. Miały one skłonić do myślenia o innych, wskazać na poczucie osamotnienia w dzisiejszym świecie spowodowane różnicami klasowymi, pędem ku karierze, alienacją, egoizmem oraz brakiem poszanowania ludzi starszych.
d) Praca domowa
Nauczyciel zadaje do domu napisanie eseju na następujący temat: „Jak sądzisz, co wpływa na to, że ludzie starsi czują się coraz bardziej samotni? Uzasadnij odpowiedź posługując się przykładami”.
5. Bibliografia
Konarska I., W dobre ręce oddam mamę i tatę, Przegląd 3/2004,
Nowak M., Dom strasznej starości, Przegląd 9/2004.
Twardowska, Rajkowska J.(red.), Przeciw samotności, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Poznań 2006.
6. Załączniki
Brak.
7. Czas trwania lekcji
45 minut.
8. Uwagi do scenariusza
Brak.