Autorka: Dominika Kobylska

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Alla festa di compleanno di Marco - Na przyjęciu urodzinowym Marka

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, urodziny, święta);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
7) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
7) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
6) składa życzenia, odpowiada na życzenia;
13) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
6) składa życzenia, odpowiada na życzenia;
13) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • stosuje zaimki przymiotne dzierżawcze, by opisać przynależność przedmiotów do odpowiednich osób oraz wyjaśniać relacje zachodzące między ludźmi;

  • dopasowuje odpowiednie zaimki dzierżawcze, tak, by odpowiednio określić przynależność poszczególnych rzeczy lub osób w zależności od przedstawionego kontekstu;

  • opowiada, jakie mogą być relacje osób przedstawionych na ilustracjach;

  • interpretuje krótkie teksty pisane, wypowiedzi ustne oraz sytuacje przedstawione na zdjęciach;

  • analizuje krótkie wypowiedzi ustne;

  • formułuje proste zdania z użyciem zaimków przymiotnych dzierżawczych;

  • na podstawie tekstu pisanego, zdjęć i materiałów interaktywnych ocenia, jakie są relacje przynależności przedmiotów do osób oraz między osobami.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • odczuwa satysfakcję, ponieważ potrafi opisać relacje przynależności przedmiotów do osób oraz między osobami, korzystając z pełnego zakresu zaimków przymiotnych dzierżawczych w języku włoskim;

  • dzięki elementom ludycznym zawartym w e‑materiale, uczy się poprawnych form gramatycznych i może osiągnąć biegłość w posługiwaniu się nimi.

Strategie uczenia się:

  • asymilacyjna;

  • praktyczna.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm;

  • podejście komunikacyjne (zadaniowe);

  • metoda kognitywna;

  • nauczanie wielozmysłowe.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

Środki dydaktyczne:

  • komputer stacjonarny / laptop;

  • tablet;

  • smartfon;

  • materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel przedstawia uczniom temat lekcji.

  2. Mówi, że oprócz zaimków dzierżawczych, w trakcie jej przebiegu dowiedzą się także, jak składać w języku włoskim życzenia urodzinowe oraz jak na nie odpowiadać.

  3. Pyta uczniów, czy pamiętają, jak powiedzieć po włosku „urodziny”. Pyta, kto z klasy ma urodziny w najbliższym czasie.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel prosi uczniów o otworzenie e‑materiału i zapoznanie się ze wstępem do niego oraz z poleceniem do tekstu „Compleanno di Marco” i z samą treścią tekstu.

  2. Nauczyciel prosi uczniów o podanie odpowiedzi na pytanie zawarte w poleceniu.

  3. Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie zadań do tekstu „Compleanno di Marco”.

  4. Nauczyciel wyjaśnia uczniom nowe zagadnienia gramatyczne: użycie zaimków przymiotnych dzierżawczych i zwraca uwagę na wyrażenia przydatne przy składaniu życzeń urodzinowych oraz odpowiadaniu na nie.

  5. Następnie, nauczyciel może podzielić uczniów na mniejsze 3‑4-osobowe grupy i zaproponować im grę planszową, wcześniej przez niego przygotowaną (w sekcji „materiały pomocnicze” znajdują się materiały niezbędne do przeprowadzenia gry). Nauczyciel prosi uczniów o rozegranie jednej rundy gry, uczniowie odpowiadają po kolei. Pierwsza osoba rzuca kostką, jeśli wypadnie strona kostki z np. 2 oczkami, ma ona za zadanie odnieść zdanie do drugiej osoby l. pojedynczej. Patrzy na pierwszy przedmiot przedstawiony na planszy (np. la macchina) i składa zdanie tego rodzaju: Questa è la tua macchina. Następnie kolej pada na kolejnego ucznia.

  6. Nauczyciel prosi uczniów, by przeszli do strony z medium bazowym, czyli grą typu quiz. Uczniowie do końca lekcji grają w grę z medium bazowego.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel, by podsumować lekcję, pyta poszczególnych uczniów o udzielenie ustnej odpowiedzi na wyrażenie: „Buon compleanno!”.

  2. Prosi wybranych uczniów o krótkie przedstawienie tego, jakie zasady dotyczące zaimków przymiotnych dzierżawczych zapamiętali.

Praca domowa:

  • Polecenia do medium bazowego oraz wszystkie zadania z sekcji „sprawdź się”.

Materiały pomocnicze:

  • Przygotowana, zrobiona samodzielnie plansza z nazwami (lub zdjęciami) 9 przedmiotów  w liczbie pojedynczej i mnogiej (nauczyciel dobiera przedmioty do aktualnej wiedzy ucznia – tak, by pojawiły się na niej słowa już mu znane). Dodatkowo do każdej planszy potrzebna jest sześcienna kostka do gry. Oczka na kostce symbolizować będą kolejno osoby – io, tu, lui/lei, noi, voi, loro.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Uczniowie, grając w grę z medium bazowego, starają się wypisać wszystkie przykłady, z których rozwiązaniem mieli problem. Następnie w parach odpytują się wzajemnie z pytań, które sprawiły im trudność.

  • Uczniowie starają się przejść całą grę bez wykorzystania tzw. „kół ratunkowych”.