Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Justyna Groblińska, Agnieszka Woch, Katarzyna Kowalik

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Cosa fai nella vita? - Czym się zajmujesz?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4) praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • poznaje i utrwala słownictwo związane z nazwami zawodów.

  • rozumie proste wypowiedzi ustne i pisemne na temat wykonywanych zawodów i związanych z nimi miejscami pracy.

  • tworzy proste wypowiedzi ustne i pisemne związane z tematem zawodów i związanych z nimi miejscami pracy.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się.

  • rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne.

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury gramatyczne i słownictwo.

  • rozumie przydatność języka nowożytnego do realizacji celów komunikacyjnych.

  • dokonuje samooceny umiejętności językowych.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe,

  • strategie kognitywne.

Metody i techniki nauczania:

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe),

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe,

  • gamifikacja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • Podczas lekcji w szkole: komputer z dostępem do Internetu, tablica multimedialna lub projektor, głośniki, artykuły piśmiennicze. Ewentualnie nauczyciel może przynieść kilka atrybutów omawianych w e‑materiale zawodów.

  • Podczas pracy indywidualnej: urządzenie multimedialne (telefon, tablet, komputer) z dostępem do Internetu, artykuły piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel, z wykorzystaniem atrybutów lub bez nich, wprowadza temat wykonywanych zawodów. Pyta uczniów, jakie zawody wykonywane są w ich rodzinach, jakie zawody są im znane, czy mają jakieś spostrzeżenia dotyczące różnic pomiędzy zawodami wykonywanymi przez dziadków, a tymi, które wykonują rodzice lub np. starsze rodzeństwo. Nauczyciel informuje, że na lekcji uczniowie poznają wybrane nazwy włoskich zawodów oraz specyfikę zmian językowych, jakie zachodzą w tym obszarze leksykalnym.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel prosi o odsłuchanie dialogu, a następnie pyta uczniów, czy to częste zjawisko w rodzinach, by były tak zróżnicowane pod względem zawodowym, czy znają przykłady takich rodzin, w których jeden zawód dominuje lub zawody w kolejnych pokoleniach powtarzają się. Nauczyciel może kontynuować rozmowę, pytając uczniów o to, kim chcieli być w dzieciństwie, a kim chcą być teraz. Zachęca uczniów do wykonania polecenia do nagrania. Następnie przechodzi do omówienia specyfiki nazw zawodów w języku włoskim w oparciu o tekst na ten temat, a także w oparciu o kartę zadań interaktywnych  (uczniowie mogą pracować w parach, np. każda para gra w inną minigrę).

Faza podsumowująca:

Nauczyciel pyta o nazwy zawodów zapamiętane z lekcji, pyta o ich formy żeńskie i męskie, o nowe i stare określenia.
Powtarza z uczniami przykłady często powtarzających się par słowotwórczych z końcówkami -o/-a lub -e, a także np. -tore/-ista.

Praca domowa:

W ramach pracy domowej nauczyciel poleca wykonać co najmniej część ćwiczeń z sekcji Sprawdź się, np. zestaw 1, 2, 4, 7 i 8. Zachęca też do pogłębiania wiedzy w e‑materiałach wskazanych w materiałach pomocniczych.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Nauczyciel może wykorzystać multimedium podczas lekcji wprowadzającej lub utrwalającej słownictwo z zakresu nazw zawodów.

  • Uczniowie mogą stworzyć dodatkową listę innych zawodów metodą burzy mózgów.

Słownik i bibliografia