Autorzy: Artur Gałkowski

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: E questo? Che cosa è? - A to? Co to jest?

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, życie szkoły);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazywa otaczające go przedmioty.

  • zna formy rodzajników nieokreślonych.

  • zna podstawowe zasady stosowania rodzajników nieokreślonych.

  • zna zasady odmiany rzeczownika przez liczbę i rodzaj.

  • tworzy proste zdania z użyciem czasownika essere i avere.

  • potrafi wskazać przy pomocy zaimków wskazujących osoby i przedmioty.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczestniczy aktywnie w procesie uczenia się.

  • kształtuje świadomość znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach życia społecznego i przydatność języka włoskiego do realizacji własnych celów komunikacyjnych.

  • rozwija wrażliwość międzykulturową oraz kształtuje postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur.

Strategie uczenia się:

  • konstruktywizm

  • strategia domysłu językowego

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe)

  • strategia pamięciowa (zapamiętywanie przez działanie - odgrywanie scenek)

  • kognitywizm (ćwiczenie stałych struktur)

  • strategie przetwarzania materiału językowego

Metody i techniki nauczania:

  • metoda kognitywna

  • zintegrowane nauczanie językowo‑przedmiotowe

  • nauczanie hybrydowe

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe) / konektywizm

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do internetu, rzutnik, odtwarzacz plików audio lub tablica multimedialna, materiały piśmiennicze

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wzbudza zainteresowanie uczniów pytając, jakie pytanie najczęściej stawiali będąc małymi dziećmi (powinno paść m.in. Co to jest?).

  2. Nauczyciel wyjaśnia, że temat lekcji to właśnie jedno z ważniejszych pytań życiowych, przy pomocy którego odkrywamy świat.

  3. Nauczyciel przedstawia zaproponowane wprowadzenie do lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie zapoznają się z lekturą dialogu Una prima lezione con la nostra insegnante.

  2. Zgodnie z poleceniem wprowadzającym uczniowie starają się wynotować nazwy przedmiotów, które pojawiają się w dialogu.

  3. Nauczyciel prosi o zadawanie pytań dotyczących wynotowanych nazw, np. Una penna, che cosa è?

  4. Nauczyciel objaśnia słownictwo, o które pytają uczniowie oraz pozostałe słówka i struktury w dialogu.

  5. Uczniowie odczytują dialog z podziałem na role.

  6. Uczniowie wykonują pierwsze polecenie do dialogu Una prima lezione con la nostra insegnante, stawiając hipotezy dotyczące rodzajnika nieokreślonego.

  7. Nauczyciel wprowadza formy i zasady użycia rodzajnika nieokreślonego, korzystając z informacji podanych w tekście znajdującym się pod dialogiem.

  8. Nauczyciel wprowadza zasady dotyczące odmiany rzeczownika włoskiego i prosi o wykonanie drugiego polecenia do dialogu.

  9. Nauczyciel nawiązuje do użycia zaimka wskazującego questo, przedstawiając słownictwo pojawiające się w dialogu oraz tekście wyjaśniającym zasady gramatyczne.

  10. Uczniowie zapoznają się z multimedium i wykonują kolejne ćwiczenia do tego multimedium.

  11. Uczniowie mogą utworzyć własne plansze z poznanymi rzeczownikami (nazwami przedmiotów lub osób).

  12. Celem utrwalenia wiedzy gramatycznej uczniowie wykonują ćwiczenia 1‑4 i 6 w sekcji Sprawdź się.

Faza podsumowująca:

Uczniowie wykonują ćwiczenie 5 w sekcji Sprawdź się.

Uczniowie mogą się wzajemnie pytać o nazwy przedmiotów, wskazując je wokół siebie lub na planszach/kartach przygotowanych przez nauczyciela.

Praca domowa:

W ramach pracy domowej uczniowie mogą wykonać pisemnie ćw. otwarte nr 7 i 8 z sekcji Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Multimedium bazowe może zostać wykorzystane do przygotowania podobnych plansz z innymi nazwami przedmiotów, określeniami osób, wyrazami pojęć abstrakcyjnych itd.

Można uczniom podpowiedzieć, że tworzenie takich plansz z rozsypanym słownictwem pozwala na powtarzanie poznanych słów. Słownictwo może być też spisywane na fiszkach i wykorzystane do samodzielnej nauki, gier językowych, kształtowania kompetencji leksykalnej.