Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Milena Lange, Tamara Roszak

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Compiliamo un modulo - Wypełniamy formularz

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
14) życie społeczne (np. wydarzenia i zjawiska społeczne).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazywa podstawowe dokumenty tożsamości oraz dokumenty podróżne;

  • rozumie pytania zawarte w formularzach;

  • odpowiada na pytania zawarte w formularzach;

  • tworzy zdania, wykorzystując poznane elementy.

Cele motywacyjne:

  • Zaproponowane zadania ilustrują przydatność języka włoskiego do realizacji własnych celów komunikacyjnych ucznia.

  • Zaproponowane zadania służą rozwijaniu u uczniów świadomości znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach życia społecznego.

Strategie uczenia się:

  • strategie kognitywne;

  • strategia domysłu językowego;

  • podejście komunikacyjne;

  • strategia pamięciowa;

  • kognitywizm (ćwiczenie stałych struktur);

  • zintegrowane nauczanie językowo‑przedmiotowe.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • konektywizm;

  • podejście holistyczne;

  • pdejście komunikacyjne;

  • mtoda kognitywna;

  • nuczanie polisensoryczne/wielozmysłowe;

  • toria Inteligencji Wielorakich.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach (w zależności od liczebności klasy i strategii lekcyjnej);

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z dostępem do inrnetu, głośniki, słownik włosko‑polski, materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel zaczyna lekcję, pokazując wybrane dokumenty i prosząc o ich nazwanie. Nauczyciel może pokazać kilka formularzy i poprosić uczniów, aby wskazali, na jakie pytania w nich zawarte potrafią już odpowiedzieć. Może również zapytać, w jakich sytuacjach mogą zostać poproszeni o wypełnienie formularza i jakie dane najczęściej są zbierane.

  2. Uczniowie odsłuchują nagrania jednokrotnie i odpowiadają na pytanie dotyczące kontekstu wypowiedzi. Następnie odsłuchują go po raz kolejny (jeśli zajdzie potrzeba dwukrotnie) i odpowiadają na pytania zawarte w poleceniach. Jeśli pytania budzą wątpliwość, to uczniowie mogą wysłuchać dialogu po raz kolejny, śledząc tekst.

  3. Polecenie do tekstu sprawdza jego tekstu, a także znajomość słownictwa związanego z wypełnianiem formularzy i posługiwaniem się różnymi dokumentami.

  4. W tekście znajdującym się pod Esercizio 2 omówione zostały wybrane dokumenty. Uczeń dowiaduje się z tego tekstu, czym jest codice fiscale oraz w jakich sytuacjach może być niezbędny. Nauczyciel może poprosić uczniów, aby wskazali inne sytuacje oraz określili, do jakiego numeru identyfikacyjnego jest podobny oraz czym się różni.

Faza realizacyjna:

  1. W tej fazie uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną: oglądają formularz oraz odczytują dodatkowe informacje o jego poszczególnych pozycjach. Uczniowie mogą w dowolnej kolejności oglądać obiekty oraz odczytywać prezentowane treści.

  2. Uczniowie zapoznają się z poszczególnymi danymi oraz poznają wyrażenia pozwalające przyjmowanie poleceń i reagowanie na nie. W celu ich utrwalenia można zaproponować opowiedzenie o tym jakie formularze wypełniali, albo poprosić o postawienie pytań do każdej pozycji w formularzu.

  3. Polecenia do medium bazowego sprawdzają zrozumienie wybranych informacji oraz utrwalenie słownictwa.

Faza podsumowująca:

  1. Pod koniec lekcji uczniowie mają możliwość sprawdzenia nabytej wiedzy i umiejętności, wykonując zestaw ośmiu ćwiczeń z sekcji Sprawdź się.

  2. W ćwiczeniu 7 można poprosić, aby uczniowie wygenerowali swój codice fiscale oraz odgadli informacje zawarte w codice fiscale przedstawionym przez innych uczniów.

  3. W ćwiczeniu 8 uczniowie mogą w małych grupach określać miejsce, do którego chcieliby wybrać się w podróż oraz zadawać pytania dotyczące dokumentów potrzebnych w takiej podróży i odpowiadać na te pytania.

  4. Jeśli pojawiają się trudności z wykonaniem ćwiczeń, należy powtórzyć z uczniami materiał. Uczniowie mogą to też zrobić samodzielnie w domu.

  5. Jeżeli wszystkie ćwiczenia zostaną wykonane poprawnie, będzie to oznaczało, że cele zaproponowane w e‑materiale zostały osiągnięte.

Praca domowa:

  • Jako pracę domową zaleca się ćwiczenie 4 i ćwiczenie 6.

Materiały pomocnicze:

  • pomocniczo można wykorzystać generator codice fiscale: http://www.codicefiscaleonline.com, a także wybrane formularze np. wypożyczenie roweru, zapisanie się na egzamin CELI, zapisanie się na wybrany kurs we Włoszech.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Multimedium bazowe powinno zostać wykorzystane w trakcie lekcji. Nauczyciel może zachęcić, aby uczniowie zadawali pytania (np. Dove sei nato? Dove abiti?), a inni określali, o którą pozycję na ilustracji chodzi.

  • Dodatkowo nauczyciel może zachęcić uczniów do określania, jakie dane możemy podawać, komu i z jakimi ograniczeniami, gdzie i o co możemy zostać zapytani, jakie są ograniczenia związane ze zbieraniem i przechowywaniem danych osobowych.

Słownik i bibliografia