Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Justyna Groblińska, Katarzyna Kowalik, Agnieszka Woch

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Come paghi? – Czym płacisz?

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, korzystanie z usług);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń nazywa typy środków płatności.

  • Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne i pisemne dotyczące płatności.

  • Uczeń tworzy liczebniki od 100 do 1000.

Cele motywacyjne:

  • Uczeń aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się.

  • Uczeń dokonuje samooceny umiejętności językowych, rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne.

  • Uczeń rozumie przydatność języka nowożytnego do realizacji celów komunikacyjnych.

  • Nauczyciel zachęca uczniów do samooceny własnej pracy.

Strategie uczenia się:

  • Strategie zapamiętywania: przez skojarzenia, stosowanie obrazów, gry dydaktyczne.

Metody/techniki nauczania:

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe);

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe;

  • gamifikacja.

Formy zajęć:

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

  • podczas lekcji w szkole: komputer z dostępem do internetu, tablica multimedialna lub projektor, głośniki, artykuły piśmiennicze;

  • podczas pracy indywidualnej: urządzenie multimedialne (telefon, tablet, komputer) z dostępem do internetu, artykuły piśmiennicze, banknoty euro i/lub złotego.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel pyta uczniów o znane im waluty i metody płatności. Zapisuje ich nazwy na tablicy, a następnie pyta uczniów o to, jakie metody płatności najczęściej wybierają.

  2. Nauczyciel wyjaśnia uczniom temat i cele lekcji – informuje, że będą w stanie wymienić podstawowe typy płatności, porozumieć się w sklepie ze sprzedawcą w momencie dokonywania opłaty, a także użyć liczebników od 100 do 1000.

  3. Uczniowie aktywnie uczestniczą w rozmowie z nauczycielem, a następnie czytają tekst pt. „Monete euro” i wykonują związane z nim zadanie.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel omawia z uczniami tekst pt. „Monete euro”.

  2. Nauczyciel wyjaśnia, czym jest waluta euro, sygnalizuje, że w przeszłości włoską walutą były liry.

  3. Może przynieść i pokazać uczniom monety i banknoty euro (jeśli posiada takie do zabawy i nauki) i zwrócić uwagę na widniejące na nich symbole. Uczniowie mogą odczytać po włosku nominały banknotów lub monet, które rozda im nauczyciel.

  4. Uczniowie zapoznają się z multimedium i grają w memory.

  5. Nauczyciel może też dodatkowo przygotować grę w bingo, która pomoże utrwalić znajomość liczebników.

  6. W celu utrwalenia materiału, uczniowie powinni wykonać 9 ćwiczeń interaktywnych. Niektóre z ćwiczeń, np. zadanie otwarte, mogą być wykonane w ramach pracy domowej.

Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie przykładów typów płatności, symboli widniejących na włoskich monetach euro oraz na wyrywki pyta z liczebników do 100 do 1000. Uczniowie mogą pracować w parach, omawiając ceny różnych produktów i zadając sobie pytania, np. Quanto costa un gelato? Quanto costa il biglietto?

Praca domowa:

  • Zadanie otwarte (ćw. nr 5 i 6) – do wykonania w ramach pracy domowej.

Materiały pomocnicze:

  • Wszelkie autentyczne materiały zawierające ceny - katalogi, cenniki, itp.

  •  Nauczyciel może przynieść na lekcję atrybuty w postaci monet i/lub banknotów euro i/lub złotówek.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Nauczyciel może wykorzystać multimedium podczas lekcji do aktywnego przyswajania przez uczniów liczebników od 100 do 1000.

  • Multimedium może być wykorzystane do powtórzenia przez uczniów liczebników po lekcji.

  • Uczniowie wypisują na kartce te przykłady z gry, z których rozwiązaniem mieli problem, by następnie w parach przepytać się wyłącznie z nich.

Słownik i bibliografia