Autorzy: Adriana Grzelak‑Krzymianowska, Tamara Roszak, Marta Sterna

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: In classe – W klasie

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, życie szkoły);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
6) wyraża uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
6) wyraża uczucia i emocje;
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń zapamiętuje nazwy przedmiotów stanowiących wyposażenie klasy.

  • Uczeń zapamiętuje nazwy przyborów szkolnych ucznia.

  • Uczeń stosuje wyrazy tantomolto zarówno w funkcji przysłówka, jak i przymiotnika.

  • Uczeń tworzy proste zdania dotyczące opisu przyborów szkolnych.

Cele motywacyjne:

  • Zaproponowane zadania ilustrują przydatność języka włoskiego do realizacji własnych celów komunikacyjnych ucznia.

  • Zaproponowane zadania służą rozwijaniu u uczniów świadomości znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach życia społecznego.

  • Zaproponowane zadania rozwijają wrażliwość międzykulturową oraz kształtują postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur.

Strategie uczenia się:

  • Strategie kognitywne:

    • strategie zapamiętywania;

    • strategie przetwarzanie materiału językowego.

Metody/techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • konektywizm;

  • podejście holistyczne;

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe);

  • metoda kognitywna;

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe;

  • teoria Inteligencji Wielorakich.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z dostępem do internetu, głośniki;

  • słownik włosko–polski, materiały piśmienne.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel pyta, czy uczniowie wiedzą, jak nazwać po włosku rzeczy, które zabierają ze sobą ze szkoły. Nauczyciel proponuje wysłuchanie rymowanki, która ułatwi uczniom zapamiętanie wielu nowych słówek. Uczniowie słuchają rymowanki dwa razy. Za drugim razem uczniowie mogą czytać tekst wraz z lektorem, co ułatwi przyswojenie nowych wyrazów.

  2. Nauczyciel wyjaśnia, że słówko tanto, które występuje w rymowance w funkcji przysłówka, może również pełnić rolę przymiotnika, a wtedy trzeba je odmienić. Uczniowie powtarzają za nauczycielem przykłady podane w części gramatycznej. Warto podać więcej przykładów i zaznaczyć, że w ten sam sposób zachowuje się słówko molto.

  3. Nauczyciel wyjaśnia, że występujące w rymowance słówko zainetto jest zdrobnieniem od zaino. Uczniowie poznają inne przykłady użycia przyrostka zdrabniającego -etto. Dodatkowo można zwrócić uwagę uczniów na inne przyrostki zdrobnień występujących w rymowance: -ello, -ino, -uccio (i poprosić uczniów o odnalezienie przykładów, tudzież podanie innych).

  4. Uczniowie wykonują polecenie do tekstu Przeczytaj/posłuchaj.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie przyglądają się ilustracji interaktywnej. Poznają nazwy przedmiotów znajdujących się w typowej klasie szkolnej. Uczniowie wykonują polecenia do multimedium. W przypadku wątpliwości oglądają ją ponownie.

  2. Uczniowie mogą tworzyć proste zdania z wyrazami występującymi na ilustracji lub opatrzyć je przymiotnikami i przekształcić na l.mn., zwracając uwagę na użycie rodzajników (np. uno/lo zaino pesante - gli zaini pesanti; un/il piccolo zaino - i piccoli zaini)

  3. Proponuje się, aby uczniowie rozmawiali między sobą o tym, co znajduje się w ich klasie i co mają w plecakach. Uczniowie ćwiczą zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi na nie.

Faza podsumowująca:

  • 1. Pod koniec lekcji uczniowie mają szansę sprawdzić nabytą wiedzę i umiejętności, wykonując zestaw ośmiu ćwiczeń.

  • 2. Jeśli pojawiają się trudności z wykonaniem ćwiczeń, uczniowie powinni powtórzyć materiał lekcji. Mogą to zrobić samodzielnie w domu.

  • 3. W ramach powtórzenia można zaproponować grę polegającą na nazywaniu przedmiotów szkolnych / rzeczy w klasie (przez ich wskazywanie, rysowanie, inny rodzaj sugestii).

Praca domowa:

  • Proponuje się wykonanie w domu ćwiczeń nr 2 i 6 z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Dodatkowo poleca się wykorzystać również materiał z lekcji:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Dobrze jest zastosować ilustrację interaktywną w trakcie lekcji.

  • Uczniowie mogą poszerzyć zakres słownictwa opracowanego w ilustracji o nowe terminy, które uznają za interesujące/potrzebne w komunikacji dotyczącej przyborów szkolnych, wyposażenia sal (np. la lavagna interattiva, il poster, l'indicatore, l'altoparlante, gli armadietti).

  • Dodatkowo ilustracja interaktywna może być wykorzystana po lekcji w celu powtórzenia słownictwa.