Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Adriana Grzelak‑Krzymianowska, Tamara Roszak, Marta Sterna

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: La scuola in Italia - Włoska szkoła

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, życie szkoły);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;
4) przedstawia upodobania;
6) wyraża uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;
4) przedstawia upodobania;
6) wyraża uczucia i emocje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia; pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje;
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje;
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • zapamiętuje elementy systemu edukacyjnego we Włoszech.

  • stosuje wykrzyknienia stosowane przy wyrażaniu różnych emocji.

  • tworzy zdania, wykorzystując poznane elementy.

Cele motywacyjne:

Zaproponowane zadania ilustrują przydatność języka włoskiego do realizacji własnych celów komunikacyjnych ucznia.
Zaproponowane zadania służą rozwijaniu u uczniów świadomości znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach życia społecznego.
Zaproponowane zadania rozwijają wrażliwość międzykulturową oraz kształtują postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur.

Strategie uczenia się:

  • Strategie kognitywne:

    • strategie zapamiętywania

    • strategie przetwarzanie materiału językowego.

  • Strategie socjalne:

    • stawianie pytań

    • wszystkie formy współpracy z innymi osobami na lekcji.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm

  • kognitywizm

  • konektywizm

  • podejście holistyczne

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe)

  • metoda kognitywna

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe

  • teoria Inteligencji Wielorakich

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z dostępem do internetu, głośniki, słownik włosko‑polski, materiały piśmienne

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel wprowadza lekcję, pytając, czy uczniowie są świadomi różnic w systemie edukacji w Polsce i we Włoszech. Sytuacja jest o tyle podobna, że zarówno w Polsce, jak i we Włoszech, po ośmiu latach nauki uczniowie wybierają szkołę wyższego stopnia. Trzeba zatem zdecydować, w jakim kierunku chce się kształcić dalej. W tej lekcji uczniowie nauczą się rozmawiać o tym po włosku. Uczniowie słuchają nagrania, śledząc jednocześnie tekst. Polecenie do tekstu pt. La scuola media in Italia sprawdza zrozumienie kilku wybranych elementów. Nauczyciel pyta, czy teraz uczniowie zauważają jakieś podobieństwa w szkołach polskich i włoskich. Dodatkowo nauczyciel przedstawia schemat systemu edukacyjnego we Włoszech. Rozmowa na ten temat może pójść w kierunku porównania, jakie są możliwości w obu krajach i które opcje wydają się uczniom interesujące.

Faza realizacyjna:

W tej fazie uczniowie poznają elementy bardzo często obecne w języku mówionym, mianowicie wykrzykniki emotywne. Uczniowie słuchają przykładów i powtarzają za lektorem usłyszane wyrażenia i zdania. Można w tym miejscu zaproponować ułożenie w parach krótkich, prostych dialogów, w których uczniowie staraliby się uwzględnić poznane wykrzykniki. Następnie słuchają pliku audio, w którym dwie koleżanki rozmawiają o szkole, starając się wychwycić sposoby, w jakich rozmówczynie wyrażają różne emocje. Zrozumienie treści dialogu sprawdzana jest w poleceniach do medium.

Faza podsumowująca:

Pod koniec lekcji uczniowie mają szansę sprawdzić nabytą wiedzę i umiejętności, wykonując zestaw ośmiu ćwiczeń z sekcji Sprawdź się. Ćwiczenie 1 można rozszerzyć o inne zainteresowania uczniów i ich ewentualne wybory w zakresie dalszego kształcenia się. Ćwiczenie 2 można rozszerzyć o inne pytania, na które można by zareagować poznanymi wyrażeniami. Ćwiczenia 6 i 8 można wykonać w formie zarówno pisemnej, jak i ustnej. Wersja ustna, bez przygotowania pisemnego, jest wersją trudniejszą.
Jeśli pojawiają się trudności z wykonaniem ćwiczeń, należy powtórzyć z uczniami materiał. Uczniowie mogą to też zrobić samodzielnie w domu.
Jeżeli wszystkie ćwiczenia zostaną wykonane poprawnie, będzie to oznaczało, że cele zaproponowane w e‑materiale zostały osiągnięte.

Praca domowa:

Proponuje się wykonanie w domu ćwiczeń nr 4 i 5.

Materiały pomocnicze:

Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innych materiałów znajdujących się na platformie:

ZŁE linkowanie

DOBRE linkowanie

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Uczeń może wykorzystać multimedium jako źródło informacji na temat sposobu prowadzenia rozmowy telefonicznej i swobodnej konwersacji. Może zwrócić uwagę na zwroty zaczynające i kończące rozmowę oraz na zastosowanie praktyczne wykrzyknień omówionych w części gramatycznej.

Słownik i bibliografia