Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Dominika Kobylska

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Studiamo insieme? - Pouczymy się razem?

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa I, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)

Cele kształcenia – wymagania ogólne

II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi;

3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6) układa informacje w określonym porządku;

7) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);

4) znajduje w tekście określone informacje;

5) układa informacje w określonym porządku;

6) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;

8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;

8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

7) zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

7) zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

uczeń formułuje zdania z wykorzystaniem czasowników modalnych;
uczeń wnioskuje na podstawie informacji zawartych w materiałach audiowizualnych;
uczeń analizuje wypowiedzi ustne i pisemne w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania;
uczeń weryfikuje swoje odpowiedzi z zadań otwartych.

Cele motywacyjne:

uczeń odczuwa satysfakcję, ponieważ potrafi umówić się na spotkanie z włoskimi kolegami;
uczeń za pomocą czasowników modalnych potrafi wyrazić swoje pragnienia oraz zakomunikować o swoich obowiązkach i możliwościach.

Strategie uczenia się:

asymilacyjna;
praktyczna.

Metody i techniki nauczania:

konstruktywizm;
konektywizm;
podejście komunikacyjne (zadaniowe);
metoda kognitywna;
nauczanie wielozmysłowe.

Formy pracy:

praca indywidualna;
praca w parach.

Środki dydaktyczne:

komputer/laptop/smartfon z dostępem do internetu.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel pyta uczniów, czy zdarza im się umawiać na wspólną naukę. Następnie prosi uczniów o otworzenie e‑materiału i przeczytanie wprowadzenia oraz polecenia przez tekstem „Weekend con l’italiano”.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu z sekcji Przeczytaj/posłuchaj. Następnie prosi wybranego ucznia, by ten opowiedział po polsku, czego dotyczy przedstawiony dialog.
Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie zadań do tekstu.
Nauczyciel przedstawia nowe zagadnienia gramatyczne.
Po przedstawieniu nowych zagadnień gramatycznych, nauczyciel prosi uczniów o dobranie się w pary i odegranie między sobą scenek, w których na zmianę będą się zapraszać na wspólną naukę lub inne spotkania.
Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie polecenia, które znajduje się przed kartą zadań interaktywnych.
Nauczyciel prosi uczniów o zagranie w gry zawarte w karcie zadań interaktywnych oraz wykonanie poleceń znajdujących się pod nią.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel pyta uczniów, jakie znają zwroty, za pomocą których mogą zaprosić kolegę na wspólne wyjście, jak sformułują pytanie, gdy będą zwracać się do więcej niż jednej osoby oraz gdy będą zwracać się do jakiegoś pana lub pani. Prosi wybranych uczniów o podanie przykładowej odpowiedzi, za pomocą której może zaakceptować zaproszenie oraz jednej, za pomocą której może zaproszenie odrzucić.

Praca domowa:

Zadania z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Kartki z napisami: „amico”, „Signore”, „amici”. Gdy uczniowie pracują w parach, jeden z nich może trzymać przed sobą kartkę z jedną z wymienionych treści. Napis na kartce determinuje sposób, w jaki jego kolega z pary ma sformułować zaproszenie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Uczniowie grają w parach w mini‑gry. Na zmianę wypisują błędy, które podczas gry popełniła druga osoba z pary. Później próbują odpytać się wzajemnie z tych zagadnień, które sprawiły im trudność.
Uczniowie, na podstawie pytań z gry „Tris” zadają sobie nawzajem pytania, na które trzeba udzielić ustnej odpowiedzi.

Słownik i bibliografia