Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Katarzyna Kowalik, Agnieszka Woch, Justyna Groblińska

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Come mi vesto stasera? - Jak ubiorę się dziś wieczorem?

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, korzystanie z usług);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) wyraża swoje opinie;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń rozpoznaje podstawowe elementy wypowiedzi dotyczącej ubioru.

  • Uczeń tworzy wypowiedzi pisemne i ustne dotyczące ubioru i stylu ubierania się.

  • Uczeń uzasadnia swoje upodobania dotyczące ubioru i stylu ubierania się.

Cele motywacyjne:

  • Uczeń aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się.

  • Uczeń rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne.

  • Uczeń wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury gramatyczne i słownictwo.

  • Uczeń rozumie przydatność języka nowożytnego do realizacji celów komunikacyjnych.

  • Uczeń dokonuje samooceny umiejętności językowych.

Strategie uczenia się:

  • starategie pamięciowe;

  • starategie kognitywne.

Metody i techniki nauczania:

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe) nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe;

  • gamifikacja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop/smartfon z dostępem do internetu;

  • akcesoria przyniesione przez uczniów na lekcję.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel informuje uczniów o historycznym znaczeniu Ponte Vecchio we Florencji jako ulicy warsztatów złotniczych i sklepów z biżuterią. Pyta, czy lubią nosić biżuterię i dodatki. Wyjaśnia im, że dzięki e‑materiałowi utrwalą i poszerzą słownictwo związane z opisem ubioru i akcesoriów. Przed lekcją nauczyciel może poprosić uczniów z wyprzedzeniem o założenie na lekcję ulubionych dodatków.

Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi uczniów, by zapoznali się z tekstem rozpoczynającym lekcję w taki sposób, by po lekturze potrafili oni wymienić nowe jednostki leksykalne dotyczące biżuterii. Aby zweryfikować rozumienie tekstu, uczniowie wykonują także ćwiczenie, w którym muszą określić, czy podane stwierdzenia są prawdziwe, czy fałszywe. Następnie nauczyciel przechodzi do omówienia wyrażeń pomocnych w szczegółowym opisie ubioru i stylu ubierania się. Później uczniowie zapoznają się z multimedium – modelem 3D powtarzającym niektóre nazwy elementów ubioru i wprowadzającym słownictwo z zakresu biżuterii i akcesoriów. Uczniowie wykonują trzy polecenia odnoszące się do multimedium i przechodzą do wykonywania ćwiczeń interaktywnych, które mogą też stanowić pracę domową.

Faza podsumowująca:

  • Uczniowie opowiadają na forum klasy o swoich upodobaniach dotyczących ubioru i stylu ubierania się. Mogą też wspólnie wykonać w tym samym czasie otwarte ćwiczenie interaktywne, które polega na opisie ubioru. Na podstawie wypowiedzi pozostali uczniowie mają wskazać, o kogo chodzi.

Praca domowa:

  • Np. ćwiczenie 2, 3 i 6 z zestawu ćwiczeń interaktywnych.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Multimedium może uzupełnić lekcję dotyczącą podstawowych nazw ubrań.

  • Uczniowie mogą zorganizować w klasie zabawę w pokaz mody. Jedna osoba udaje modela/modelkę, a pozostali członkowie klasy mają za zadanie opisać ubrania, które nosi, za pomocą słownictwa z multimedium.

Słownik i bibliografia