Autorzy: Damian Rogala

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Il sistema scolastico italiano - Włoski system szkolnictwa

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, poziom A2

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);
4) praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • zna włoski system szkolnictwa;

  • rozumie proste wypowiedzi pisemne i ustne dotyczące włoskiego systemu szkolnictwa;

  • tworzy proste wypowiedzi pisemne i ustne dotyczące systemu szkolnictwa we Włoszech;

  • opisuje różnice między systemami szkolnictwa we Włoszech i w Polsce.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się;

  • dokonuje samooceny umiejętności językowych, rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne;

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury i słownictwo.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe - użycie obrazu i dźwięku, użycie słownictwa w kontekście;

  • strategie kognitywne - analiza danych językowych;

  • strategie metakognitywne - utrwalenie i łączenie nowych informacji z już znanymi;

  • strategie społeczne - współpraca w grupach;

  • strategie kompensacyjne - odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych.

Metody i techniki nauczania:

  • kognitywizm;

  • nauczanie hybrydowe;

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe).

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach lub grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop lub tablet z dostępem do internetu, głośniki lub słuchawki.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyjaśnia temat i cele lekcji.

  2. Nauczyciel przeprowadza burzę mózgów dotyczącą skojarzeń ze słowem scuola.

  3. Nauczyciel pyta uczniów, czy są świadomi różnic między systemem szkolnictwa we Włoszech i w Polsce.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel dzieli uczniów na grupy i każdej z grup przydziela opis jednego, dwóch lub trzech (w zależności od liczebności klasy) typów szkół z katalogu interaktywnego. Uczniowie zaznajamiają się z opisami, a następnie przedstawiają swoje szkoły na forum klasy.

  2. W celu weryfikacji stopnia zrozumienia opisów uczniowie wykonują ćwiczenia 1 i 3 do multimedium.

  3. Nauczyciel wraca do pytania dotyczącego różnic między systemem szkolnictwa we Włoszech i Polsce. Uczniowie, pracując w parach, tworzą listę różnic, a następnie prezentują ją na forum klasy.

Faza podsumowująca:

Uczniowie czytają maila Kuby z sekcji Przeczytaj/posłuchaj i odpowiadają mu opisując funkcjonowanie szkół średnich we Włoszech.

Praca domowa:

  • Uczniowie ponownie czytają maila Kuby oraz odpowiedź jego włoskiego kolegi i wykonują ćwiczenie do tekstu.

  • Pracę domową mogą stanowić również wybrane ćwiczenia z sekcji Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Katalog może służyć jako przykład dla uczniów do stworzenia opisu polskiego systemu oświaty.

  • Może być wykorzystany również do samodzielnej pracy ucznia w celu powtórzenia np. przed sprawdzianem.