Scenariusz dla nauczyciela

Autorki: Adriana Grzelak‑Krzymianowska, Tamara Roszak, Marta Sterna

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Dal medico – U lekarza

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, szkoła podstawowa, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;
5) wyraża swoje opinie;
7) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;
5) wyraża swoje opinie;
7) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia; pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
10) nakazuje, zakazuje;
11) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
10) nakazuje, zakazuje;
11) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń zapamiętuje wyrażenia przydatne podczas wizyty u lekarza we Włoszech.

  • Uczeń zapamiętuje zwroty potrzebne podczas rejestracji wizyty lekarskiej.

  • Uczeń zapamiętuje, w którym miejscu można postawić w zdaniu zaimek zwrotny, kiedy oprócz czasownika zwrotnego używamy też czasownika modalnego.

  • Uczeń stosuje czasowniki zwrotne w połączeniu z czasownikami modalnymi.

  • Uczeń tworzy zdania, wykorzystując poznane elementy.

Cele motywacyjne:

  • Zaproponowane zadania ilustrują przydatność języka włoskiego do realizacji własnych celów komunikacyjnych ucznia.

  • Zaproponowane zadania służą rozwijaniu u uczniów świadomości znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach życia społecznego.

  • Zaproponowane zadania rozwijają wrażliwość międzykulturową oraz kształtują postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur.

Strategie uczenia się:

  • Strategie kognitywne:

    • strategie zapamiętywania;

    • strategie przetwarzanie materiału językowego.

  • Strategie socjalne:

    • stawianie pytań;

    • wszystkie formy współpracy z innymi osobami na lekcji.

Metody/techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • konektywizm;

  • podejście holistyczne;

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe);

  • metoda kognitywna;

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe;

  • teoria Inteligencji Wielorakich.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach (w zależności od liczebności klasy i strategii lekcyjnej);

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z dostępem do internetu, głośniki;

  • słownik włosko‑polski;

  • materiały piśmienne.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wprowadza lekcję, podczas której uczniowie mają nabyć umiejętności porozumienia się z lekarzem pierwszego kontaktu, a także umówienia się na wizytę lekarską telefonicznie. Nauczyciel pyta, czy uczniowie potrafią już opisać jakieś swoje dolegliwości w języku włoskim i czy potrafią zapytać drugą osobę, co jej dolega. Po wysłuchaniu propozycji uczniów nauczyciel zachęca ich do wysłuchania dialogu odbywającego się w gabinecie lekarskim. W trakcie słuchania uczniowie mogą śledzić tekst pisany w celu ułatwienia zrozumienia dialogu. Zwracają uwagę na to, o co pyta lekarz i jakie polecenia wydaje pacjentowi. Można też poprosić uczniów o odczytanie dialogu w parach w celu przećwiczenia prawidłowej wymowy. Polecenie do tekstu źródłowego sprawdza zrozumienie tekstu dialogu.

  2. W dialogu pojawiają się czasowniki zwrotne w połączeniu z czasownikami modalnymi. Wymaga to przećwiczenia ze względu na miejsce zaimka zwrotnego. W tekście właściwym podanych jest kilka przykładów. Można poprosić uczniów o utworzenie kolejnych zdań ze znanymi im czasownikami zwrotnymi i czasownikami modalnymi. Wykorzystując znane sobie słownictwo, uczniowie mogą przygotować w parach własne dialogi, jakie mogłyby mieć miejsce w gabinecie lekarskim, a następnie zaprezentować je na forum klasy.

Faza realizacyjna:

  1. W tej fazie uczniowie nauczą się, jak umówić wizytę lekarską przez telefon. Uczniowie słuchają co najmniej dwa razy rozmowy telefonicznej zawierającej zwroty typowe przy dokonywaniu rejestracji. Uczniowie zwracają uwagę na to, jak formułuje swoje prośby matka chorej dziewczynki, o co pyta rejestratorka i jak odpowiada matka.

  2. Pierwsze dwa polecenia do multimedium sprawdzają zrozumienie treści rozmowy. Trzecie ćwiczenie sprawdza umiejętność ułożenia poprawnych zdań z podanych elementów. Są to zdania, które wystąpiły w rozmowie. Proponuje się, aby uczniowie przygotowali w parach analogiczne rozmowy, wykorzystując poznane słowa i zwroty.

Faza podsumowująca:

  1. Pod koniec lekcji uczniowie mają szansę sprawdzić nabytą wiedzę i umiejętności, wykonując zestaw ośmiu ćwiczeń z sekcji “Sprawdź się”. W zależności o potencjału grupy można zaproponować trudniejszą wersję ćwiczenia 3. Uczniowie mogą tutaj spróbować w pierwszej kolejności uzupełnić zdania brakującymi słowami na podstawie kontekstu, bez patrzenia na odpowiedzi do przeciągnięcia. Potem mogą spojrzeć na odpowiedzi i sprawdzić, czy dobrze się domyślili. Proponuje się przygotowanie ćwiczenia 7 w parach, a następnie zaprezentowania dialogów na forum klasy. Ćwiczenie 8 może być przygotowane zarówno pisemnie, np. w formie odpowiedzi na wiadomość koleżanki/kolegi, jak i ustnie, np. przekształcając je w dialog.

  2. Jeśli pojawiają się trudności z wykonaniem ćwiczeń, należy powtórzyć z uczniami materiał. Uczniowie mogą to też zrobić samodzielnie w domu. Jeżeli wszystkie ćwiczenia zostaną wykonane poprawnie, będzie to oznaczało, że cele zaproponowane w e‑materiale zostały osiągnięte.

Praca domowa:

  • Proponuje się wykonanie w domu ćwiczeń nr 1 i 2.

Materiały pomocnicze:

Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innych materiałów znajdujących się na platformie:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Dobrze jest zastosować multimedium bazowe w trakcie lekcji. Dodatkowo multimedium może być wykorzystane przez uczniów w domu w celu utrwalenia poznanych zwrotów i leksyki.

  • Uczniowie mogą w parach stworzyć podobne dialogi, w których będą umawiali się do lekarzy różnych specjalności z różnymi objawami.

  • Uczniowie moga stworzyć dialogi, w których będą chcieli przełożyć lub odwołać wizytę lekarską.

  • Uczniowie mogą czytac dialog z multimedium z podziałem na role, aby ćwiczyć poprawny akcent i intonację.

Słownik i bibliografia