Scenariusz dla nauczyciela

Autorka: Dominika Kobylska

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Gli animali protetti dei parchi nazionali - Chronione zwierzęta z parków narodowych

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)

Cele kształcenia – wymagania ogólne

I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

12) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi;

3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1) określa główną myśl tekstu;

3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4) znajduje w tekście określone informacje;

5) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

4) przedstawia upodobania;

5) wyraża swoje opinie;

6) wyraża uczucia i emocje;

7) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

5) wyraża swoje opinie;

6) wyraża uczucia i emocje;

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;

13) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;

13) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

IX. Uczeń posiada:

1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń uporządkowuje elementy tak, by pokazać, że zrozumiał pytanie sformułowane w języku włoskim;
Uczeń dyskutuje na temat rezerwatów naturalnych, zadaje pytania na temat żyjących tam zwierząt;
Uczeń przedstawia charakterystykę wybranych włoskich parków narodowych;
Uczeń analizuje tekst w poszukiwaniu informacji;
Uczeń wnioskuje na podstawie zawartości multimedialnej, w jaki sposób logicznie skonstruować zdania.

Cele motywacyjne:

Uczeń poszerza swoją wiedzę na temat geografii Włoch;
Uczeń odkrywa nowe informacje na temat włoskiej fauny i zróżnicowania terenu;
Uczeń poszerza swój zasób słownictwa z dziedziny przyrody – potrafi powiedzieć, jakie zwierzęta żyją w poszczególnych rejonach Włoch;
Uczeń potrafi odnieść zdobytą wiedzę kulturową do kultury własnego kraju;
Uczeń potrafi budować zdania z użyciem przysłówków, na przykład powiedzieć, że dane zwierzę biega najszybciej spośród wszystkich tych, o których jest mowa w danej sytuacji.

Strategie uczenia się:

asymilacyjna;
praktyczna.

Metody i techniki nauczania:

konstruktywizm;
konektywizm;
podejście komunikacyjne (zadaniowe);
metoda kognitywna;
nauczanie wielozmysłowe.

Formy pracy:

praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

komputer/laptop/smartfon z dostępem do internetu

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel pyta uczniów, jakie znają polskie parki narodowe. Wyjaśnia, że podczas lekcji będzie mowa o parkach narodowych we Włoszech. Pyta uczniów, jakie włoskie nazwy dzikich zwierząt już znają.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel prosi uczniów o otworzenie e‑materiału i przeczytanie wstępu oraz pierwszego polecenia przed tekstem „Conversazione con una guida turistica”.
Nauczyciel odtwarza nagranie tekstu i prosi uczniów o wykonanie zadań, które znajdują się pod nim.
Nauczyciel omawia z uczniami nowe zagadnienia gramatyczne – zwraca uwagę na ciekawostkę, która dotyczy najdłuższego słowa w języku włoskim.
Nauczyciel rozdaje uczniom przygotowane przed lekcją kartki A4 z wydrukowaną na każdej mapą Włoch, którą można znaleźć wśród zdjęć na wolnej licencji w internecie.
Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie polecenia do mapy interaktywnej.
Nauczyciel prosi uczniów o dokładne przeanalizowanie mapy interaktywnej i zaznaczenie na wydrukowanej mapie kropką każdego parku narodowego – prosi o to, by każdy uczeń wypisał na kartce przy każdym parku nazwy żyjących w nim zwierząt.
Nauczyciel prosi o wykonanie zadań do mapy interaktywnej.
Nauczyciel prosi o samodzielne napisane przez uczniów 4 zdań z użyciem stopniowania przysłówków. Uczniowie mogą porównywać, które zwierzęta biegają szybciej lub wolniej od innych.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel pyta wybranych uczniów po włosku, jaki park narodowy jest według niego najciekawszy i dlaczego.
Nauczyciel prosi uczniów o wymienienie kilku nazw zwierząt, które zapamiętali.

Praca domowa:

Wszystkie ćwiczenia z sekcji „sprawdź się”.

Materiały pomocnicze:

Papierowa mapa Włoch lub wydrukowane na kartkach A4 szablony włoskiej mapy (np. wyłącznie z zaznaczonymi granicami regionów). Uczeń może zaznaczać na mapie Włoch miejsca, które zostały wspomniane podczas lekcji.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Uczeń wyszukuje w przeglądarce internetowej parków narodowych przedstawionych na mapie interaktywnej. Poszukuje informacji w języku włoskim. Ogląda zdjęcia wyszukiwanych parków narodowych, znajduje dodatkowe informacje na ich temat.

Słownik i bibliografia