Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Dominika Kobylska

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Cosa le fa male? - Co ją boli?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • formułuje wypowiedź na temat własnego stanu zdrowia oraz stanu zdrowia innych osób;

  • potrafi przypisać nazwy części ciała do odpowiedniej kategorii;

  • wyprowadza wnioski z przedstawionych materiałów wizualnych i rozwiązuje ćwiczenia leksykalne oraz tworzy wypowiedzi ustne i pisemne;

  • decyduje, którego zaimka dopełnienia dalszego powinien użyć w swoich wypowiedziach.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • potrafi przekazać w języku włoskim informację na temat tego, co go boli;

  • uczeń potrafi powiedzieć w języku włoskim, co dolega innym osobom;

  • uczeń potrafi poprowadzić i podtrzymać konwersację na temat różnych dolegliwości.

Strategie uczenia się:

  • asymilacyjna;

  • praktyczna.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm;

  • podejście komunikacyjne (zadaniowe);

  • metoda kognitywna;

  • nauczanie wielozmysłowe.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop/smartfon z dostępem do internetu/materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel pyta uczniów, co najczęściej boli ich i inne osoby w codziennym życiu, w pracy czy w szkole. Mówi do uczniów po włosku: „Ho mal di testa!”, „Mi fanno male le gambe!”, „Ho mal di stomaco!” i pyta, czy zrozumieli, o jakie części ciała może chodzić. Aby wyjaśnić znaczenie wypowiedzianych zdań, powtarza je raz jeszcze, wskazując na te części ciała, które ma na myśli.

  2. Następnie nauczyciel prosi uczniów o otworzenie e‑materiału i o zapoznanie się ze wstępem oraz dialogiem z sekcji przeczytaj/posłuchaj.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel odpowiada na pytania uczniów związane z przeczytanym tekstem, wyjaśnia niezrozumiałe dla nich fragmenty.

  2. Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie zadań do tekstu.

  3. Nauczyciel tłumaczy uczniom użycie wszystkich zaimków dopełnienia dalszego, kładąc szczególny nacisk na te dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej.

  4. Nauczyciel przedstawia dwa sposoby na zakomunikowanie, co komu dolega, czyli „fare male a qualcuno” oraz „avere mal di”.

  5. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z poleceniem do ilustracji interaktywnej i z samą ilustracją interaktywną, na której przedstawiono części ludzkiego ciała. Prosi uczniów o odpowiedź na pytanie zawarte w poleceniu.

  6. Nauczyciel prosi uczniów o dobranie się w pary i przećwiczenie dialogów z użyciem poznanych konstrukcji. Pierwsza osoba z pary wybiera części ciała z ilustracji i mówi, które z nich sprawiają jej ból, o to samo pyta drugą osobę z pary.

  7. Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie zadań do ilustracji interaktywnej.

Faza podsumowująca:

  1. Aby podsumować wiadomości z lekcji, nauczyciel zadaje uczniom pytania: „Cosa ti fa male?”. Uczniowie muszą odpowiedzieć jednym zdaniem, starając się nie powtarzać części ciała, które padły w wypowiedziach kolegów.

Praca domowa:

  • Pracą domową są wszystkie ćwiczenia z sekcji „Sprawdź się”.

Materiały pomocnicze:

  • Uczniowie mogą pracować w parach z wydrukowanymi rysunkami/szablonami ludzkiego ciała, które można znaleźć na wolnej licencji w internecie lub narysować samodzielnie. Zadaniem każdej osoby z pary jest pokolorowanie pięciu wybranych części ciała, a następnie zgadywanie, co boli drugą osobę – niczym w grze w statki. Uczniowie zadają sobie pytania na zmianę. Wygrywa ta osoba, która pierwsza odgadnie wszystkie pięć części ciała, które pokolorowała druga osoba z pary.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Uczniowie pracują z ilustracją interaktywną oraz osobno ze słownikiem języka włoskiego (wskazanym przez nauczyciela).

  • Uczniowie mają za zadanie odszukać odpowiednią formę liczby mnogiej podanych na ilustracji rzeczowników.

Słownik i bibliografia