Scenariusz dla nauczyciela
Autorka: Katarzyna Górniak
Przedmiot: Język włoski
Temat zajęć: La vita ordinaria a scuola - Codzienne życie w szkole
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, klasa II, poziom A1+
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń przyswaja formy leksykalne służące do budowy poprawnych językowo zdań.
Uczeń zapoznaje się ze słowami i wyrażeniami związanymi z czasem spędzonym w szkole.
Uczeń konstruuje proste wypowiedzi ustne i pisemne opisujące codzienny pobyt w szkole.
Uczeń używa w swoich wypowiedziach czasu przeszłego passato prossimo.
Uczeń łączy wyrazy, tworząc spójne, logiczne zdania.
Cele motywacyjne:
Uczeń aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się.
Uczeń wykorzystuje w naturalnych sytuacjach poznane słownictwo.
Uczeń zna struktury leksykalne umożliwiające wypowiedzi na temat zajęć szkolnych.
Uczeń zaspokaja potrzebę ciekawości.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe – użycie obrazu i dźwięku, tworzenie skojarzeń myślowych, systematyczne powtarzanie i utrwalanie poznanego materiału językowego;
strategie kognitywne – tworzenie różnych kombinacji zdań, analizowanie danych języka obcego;
strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych;
strategie metakognitywne – centralizowanie procesu uczenia;
strategie afektywne – podejmowanie ryzyka, akceptacja błędów;
strategie zadaniowe;
strategie społeczne.
Metody i techniki nauczania:
konstruktywizm;
kognitywizm;
konektywizm;
podejście komunikacyjne (podejście zadaniowe);
nauczanie wielozmysłowe;
podejście holistyczne;
nauczanie hybrydowe.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach.
Środki dydaktyczne:
komputer/ laptop/ smartfon z dostępem do internetu/ tablica multimedialna lub rzutnik, głośniki, materiały piśmiennicze.
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Nauczyciel wyjaśnia temat i przedstawia podstawowe cele zajęć. Pyta uczniów, w jaki sposób najczęściej spędzają przerwy lekcyjne.
Prosi uczniów, aby przeczytali polecenie, które zamieszczone jest przed pierwszym tekstem.
Następnie uczniowie czytają dialog, który opisuje spotkanie absolwentów. Nauczyciel zwraca uwagę na znajdujące się w nim nowe słowa i wyrażenia.
Do tekstu źródłowego dodane są dodatkowe dwa zadania pomagające w lepszym zrozumieniu nowego materiału. Nauczyciel prosi uczniów o ich wykonanie.
Faza realizacyjna:
Nauczyciel prosi, aby uczniowie wrócili do dialogu i zwrócili uwagę na nowe czasowniki, wyrażone w czasie przeszłym oraz formy participio passato.
Uczniowie zapoznają się z treściami gramatycznymi znajdującymi się pod dialogiem.
W następnej kolejności, nauczyciel wraz z uczniami dwukrotnie ogląda animację.
Po wspólnym zapoznaniu się z multimedium, w zależności od upływu czasu oraz indywidualnego tempa pracy, uczniowie mogą przejść do zestawu ćwiczeń interaktywnych. Uczniowie mogą zadawać pytania w przypadku wątpliwości.
W międzyczasie nauczyciel zachęca uczniów do przygotowania zadania 7 i do zaprezentowania go przed resztą grupy.
Faza podsumowująca:
Na zakończenie zajęć nauczyciel proponuje, aby uczniowie, którzy przygotowali wypowiedź do zadania 7‑go, zaprezentowali ją przed grupą.
Nauczyciel zadaje pytanie: Che cosa vi piace fare durante la pausa scolastica? Chętni uczniowie zgłaszają się do odpowiedzi.
Praca domowa:
Jako pracę domową można zlecić uczniom wykonanie tych zadań, których nie zdążyli wykonać w trakcie lekcji, a w szczególności zadania 8‑go.
Materiały pomocnicze:
Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innego e‑materiału dotyczącego użycia czasu passato prossimo.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Uczniowie zapoznają się dwukrotnie z animacją. W trakcie prezentacji filmu nauczyciel może zapisać niektóre trudniejsze słowa i wyrażenia na tablicy, a następnie wrócić do nich w dalszej części zajęć i wyjaśnić ich znaczenie.
Transkrypcja dialogu w animacji może posłużyć do odtworzenia scenek przez uczniów, odczytania dialogów, odpowiedzi na pytania szczegółowe dotyczące treści, a także pomóc uczniom w wypowiedziach dotyczących spędzania czasu w szkole.
W fazie podsumowania uczniowie mogą obejrzeć animację bez dźwięku i samodzielnie opowiedzieć, jak bohaterka filmu spędziła dzień.