Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Katarzyna Górniak

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Il corpo umano - Ludzkie ciało

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • przyswaja formy leksykalne służące do budowy poprawnych językowo zdań;

  • zapoznaje się z wyrażeniami idiomatycznymi związanymi z częściami ciała;

  • konstruuje proste wypowiedzi ustne i pisemne dotyczące ludzkiego ciała;

  • łączy wyrazy, tworząc spójne, logiczne zdania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się;

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach poznane słownictwo;

  • zna struktury leksykalne umożliwiające wypowiedzi na temat części ciała ludzkiego;

  • zaspokaja potrzebę ciekawości.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe – użycie obrazu, dźwieku, tworzenie skojarzeń myślowych, systematyczne powtarzanie i utrwalanie poznanego materiału językowego;

  • strategie kognitywne – tworzenie różnych kombinacji zdań, analizowanie danych języka obcego;

  • strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych;

  • strategie metakognitywne – centralizowanie procesu uczenia;

  • strategie afektywne – podejmowanie ryzyka, akceptacja błędów;

  • strategie zadaniowe;

  • strategie społeczne.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • konektywizm;

  • podejście komunikacyjne (podejście zadaniowe);

  • nauczanie wielozmysłowe;

  • zintegrowane nauczanie językowo–przedmiotowe;

  • podejście holistyczne;

  • nauczanie hybrydowe.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/ laptop/ smartfon z dostępem do internetu/ tablica multimedialna lub rzutnik, głośniki, materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyjaśnia temat i przedstawia podstawowe cele zajęć. Pyta uczniów, czy znają jakieś powiedzenia związane z częściami ciała ludzkiego.

  2. Prosi uczniów, aby przeczytali polecenie, które zamieszczone jest przed dialogiem, a następnie, nie patrząc w tekst, posłuchali pliku audio.

  3. Nauczyciel pyta uczniów, czy usłyszeli w nagraniu jakieś nazwy ciała ludzkiego. Następnie prosi o odnalezienie ich w tekście.

  4. Do dialogu dodane są dodatkowe dwa zadania pomagające w lepszym zrozumieniu nowego materiału. Nauczyciel prosi uczniów o ich wykonanie.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel prosi uczniów, aby zwrócili uwagę na to, w jakich wyrażeniach pojawiły się nazwy części ciała, a następnie prosi o przeczytanie treści leksykalnych znajdujących się pod dialogiem.

  2. W następnej kolejności, nauczyciel wspólnie z uczniami przegląda katalog interaktywny. Prosi ich o zapoznanie się nowym słownictwem.

  3. Po wspólnym obejrzeniu katalogu interaktywnego, w zależności od upływu czasu oraz indywidualnego tempa pracy, uczniowie mogą przejść do zestawu ćwiczeń interaktywnych. Uczniowie mogą zadawać pytania w przypadku wątpliwości.

  4. W międzyczasie nauczyciel zachęca uczniów do indywidualnego przygotowania zadania nr 8.

Faza podsumowująca:

  1. Na zakończenie zajęć nauczyciel proponuje, aby uczniowie, którzy przygotowali wypowiedź do zadania 8‑go, zaprezentowali ją przed grupą.

  2. W ramach podsumowania nauczyciel zadaje pytanie: Quale parte del corpo è la più importante per voi e perché? Chętni uczniowie zgłaszają się do odpowiedzi.

Praca domowa:

  • Jako pracę domową można zlecić uczniom wykonanie tych zadań, których nie zdążyli wykonać w trakcie lekcji, a w szczególności zadania 9‑go.

Materiały pomocnicze:

  • Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innego e‑materiału dotyczącego części ludzkiego ciała.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Multimedium bazowe może być wykorzystane do samodzielnej pracy ucznia w domu, między innymi w ramach przygotowania się do sprawdzianu ze słownictwa dotyczacego ciała ludzkiego oraz wyrażeń idiomatycznych.

  • Wyrażenia idiomatyczne znajdujące się w katalogu mogą być dla uczniów bazą do gry w kalambury.

  • Nauczyciel prezentując wybrane zdjęcia z katalogu, może powtórzyć z uczniami przymiotniki opisujące poszczególne części ciała.

Słownik i bibliografia