Scenariusz dla nauczyciela

Autor: Damian Rogala

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Smart home ovvero una casa intelligente - Smart home, czyli inteligentny dom

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, poziom A2

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)

Cele kształcenia – wymagania ogólne

I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe);

12) nauka i technika (np. wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

4) znajduje w tekście określone informacje;

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

5) opisuje upodobania;

6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

rozumie proste opisy osób, przedmiotów, miejsc z przeszłości;
tworzy proste wypowiedzi ustne i pisemne, zawierające opisy osób, przedmiotów, miejsc z przeszłości;
zna słownictwo związane z rozwiązaniami smart home i wykorzystuje je w wypowiedziach ustnych i pisemnych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się;
dokonuje samooceny umiejętności językowych, rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne;
wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury i słownictwo.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe - użycie obrazu i dźwięku, użycie słownictwa w kontekście;
strategie kognitywne - analiza danych językowych;
strategie metakognitywne - utrwalenie i łączenie nowych informacji z już znanymi;
strategie społeczne - współpraca w grupach;
strategie kompensacyjne - odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych.

Metody i techniki nauczania:

kognitywizm;
nauczanie hybrydowe;
podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe).

Formy pracy:

praca indywidualna;
praca w parach lub grupach.

Środki dydaktyczne:

komputer, laptop lub tablet z dostępem do internetu, głośniki lub słuchawki.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel przedstawia cele lekcji.
Nauczyciel pyta uczniów, czy słyszeli o systemach smart home, jakie rozwiązania związane z inteligentnym domem znają oraz czy są one obecne również w ich domach/mieszkaniach.

Faza realizacyjna:

Uczniowie czytają maila Massimiliano i tworzą listę rozwiązań smart występujących w jego mieszkaniu. Następnie rozmawiają w parach na temat rozwiązania smart, które według nich jest najbardziej użyteczne.
W celu weryfikacji stopnia zrozumienia tekstu uczniowie wykonują ćwiczenie nr 1.
Nauczyciel zwraca uwagę na elementy opisu domu, w którym Massimiliano mieszkał jako dziecko. Pyta uczniów, jaki czas został użyty do opisu przedmiotów i miejsc z przeszłości. Następnie wyjaśnia, że czasu przeszłego imperfetto używa się również do opisu osób, zjawisk i sytuacji z przeszłości. Przypomina formy czasu imperfetto oraz podaje przykłady opisów. Uczniowie wykonują ćwiczenie nr 6 z sekcji Sprawdź się.
W celu utrwalenia słownictwa oraz zastosowania form czasu imperfetto, uczniowie grają w grę stanowiącą multimedium.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel przeprowadza mini dyskusję na temat wpływu rozwoju technologii na nasze życie. Można podzielić klasę na dwie grupy: zwolenników i przeciwników automatyzacji w różnych sferach życia.
Jeden z uczniów wychodzi na chwilę z klasy. Uczniowie zmieniają w tym czasie położenie kilku przedmiotów w sali a uczeń, który był na zewnątrz, opisuje jak wcześniej wyglądała sala. Lub: nauczyciel przed lekcją prosi uczniów o przyniesienie zdjęć z dzieciństwa. Uczniowie pracują w parach i opisują, jak wyglądała kilka lat temu osoba, z którą rozmawiają.

Praca domowa:

Pracę domową mogą stanowić wybrane ćwiczenia z sekcji Sprawdź się. Uczniowie mogą również poszukać w internecie informacji na temat innych rozwiązań smart home i opisać swoje mieszkanie przyszłości.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Gra może być wykorzystana do samodzielnej pracy ucznia w celu powtórzenia np. przed sprawdzianem. Multimedium może być wykorzystane również podczas omawiania tematów związanych z miejscem zamieszkania.

Słownik i bibliografia