Autor: Piotr Kowalski

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: I prodotti alimentari – Produkty spożywcze

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń nazywa podstawowe produkty spożywcze po włosku.

  • Uczeń dobiera zwroty grzecznościowe takie jak grazie, prego, per favore odpowiednio do kontekstu.

  • Uczeń korzysta w sytuacjach komunikacyjnych z prostych wyrażeń określających ilość.

  • Uczeń konstruuje proste dialogi dotyczące zakupów spożywczych.

Cele motywacyjne:

  • Uczeń aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się.

  • Uczeń wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane słownictwo.

  • Uczeń zna struktury gramatyczne i leksykalne umożliwiające komunikację językową na temat żywności.

  • Uczeń wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane słownictwo.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe – użycie obrazu i dźwięku, tworzenie skojarzeń myślowych, systematyczne powtarzanie i utrwalanie poznanego materiału językowego;

  • strategie kognitywne – tworzenie różnych kombinacji zdań, analizowanie danych języka obcego;

  • strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych;

  • strategie metakognitywne – centralizowanie procesu uczenia;

  • strategie afektywne – podejmowanie ryzyka, akceptacja błędów;

  • strategie społeczne – zadawanie pytań.

Metody/techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • podejście humanistyczne;

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe);

  • zintegrowane nauczanie językowo–przedmiotowe;

  • nauczanie hybrydowe.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach – niektóre ćwiczenia mogą być wykonywane w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do internetu, tablica multimedialna lub rzutnik, głośniki, materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyjaśnia temat i podstawowe cele zajęć, nawiązując do roli żywienia we włoskiej kulturze.

  2. Nauczyciel prosi uczniów o stworzenie (ustnie, po polsku) krótkiego schematu dialogu ze sprzedawcą w sklepie spożywczym, np. powitanie, prośba o określone artykuły spożywcze, pytanie o cenę, płatność, pożegnanie.

  3. Uczniowie czytają tekst pt. Al negozio di alimentari, starając się zrozumieć sytuację komunikacyjną i odnieść ją do tożsamego kontekstu w języku polskim, próbując dopasować poszczególne elementy dialogu do stworzonych schematów.

  4. Nauczyciel wyjaśnia sytuację komunikacyjną zaistniałą w tekście, zwracając uwagę na nowe dla uczniów struktury językowe.

Faza realizacyjna:

  1. Uczeń, z pomocą nauczyciela, identyfikuje w tekście pt. Al negozio di alimentari struktury leksykalne służące nazywaniu podstawowych produktów spożywczych, jednostek określających ich ilość oraz wyrażeń grzecznościowych.

  2. Przy pomocy informacji zawartych w tekście wyjaśniającym zagadnienia gramatyczne, nauczyciel wyjaśnia znaczenie, prawidłowe zastosowanie i przykłady funkcjonalne zwrotów grzecznościowych: prego, grazie, per favore, scusa/scusi.

  3. Do tekstu pt. Al negozio di alimentari dodane są dwa zadania pomagające w utrzymaniu skupienia uczniów na tekście. Pierwsze z nich polega na uzupełnieniu luk w zdaniach, w drugim należy wskazać fałszywe zdania.

  4. Przy pomocy zamieszczonego w materiale słownika należy wyjaśnić wszystkie nieznane przez uczniów słowa z tekstu – niektóre z nich są już być może im znane. Warto, jako ciekawostkę kulturową, wprowadzić wyjaśnienie pojęć dotyczących dwóch popularnych rodzajów włoskiego sera.

  5. Następnie należy przejść do pracy z multimedium, zaczynając od zapoznania się z nim. Multimedium składa się z trzech zestawów ilustracji przedstawiających artykuły spożywcze na ekspozycji sklepu. Po najechaniu kursorem myszki na dany obiekt wyświetla się jego włoska nazwa. Warto dać uczniom kilka minut na samodzielne zapoznanie się z multimedium, zaznaczając, że dzięki niemu poznają nazwy produktów spożywczych.

  6. Po wstępnym zapoznaniu się uczniów z multimedium, celem powtórzenia materiału, nauczyciel wyświetla pojedyncze ilustracje przedstawiające produkty z multimedium i prosi uczniów o ich nazywanie po włosku. Można również poprosić uczniów o dobranie się w pary i wzajemne przepytywanie się z tych ilustracji.

  7. Polecenia do multimedium służą aktywizacji procesu zapoznawania się z materiałem przedstawionym w multimedium. Polegają na dopasowaniu nazwy produktu do desygnatu znajdującego się na ilustracji.

Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel organizuje w klasie grę w odgadywanie słów po literze z materiału interaktywnego. Aby stworzyć sytuację współzawodnictwa, uczniowie mogą być podzieleni na grupy, które zdobywają po jednym punkcie za odgadnięcie właściwej litery i trzy punkty za odgadnięcie słowa. Punkty można także tracić, poprzez proponowanie liter nie należących do odgadywanego słowa. Na początku gry każda grupa startuje z pulą pięciu punktów. Wygrywa grupa, która na koniec rozgrywki zdobędzie najwięcej punktów. 

Praca domowa:

  • Jako pracę domową można traktować zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Może posłużyć do przeprowadzenia lekcji multimedialnej w klasie bądź być traktowane jako materiał uzupełniający do realizacji samodzielnie w domu.

  • Niektóre informacje zawarte w multimedium można pominąć celem dostosowania poziomu trudności i ilości materiału do poziomu wiedzy i zdolności językowych uczniów. Przy pracy z multimedium można skupić się wyłącznie na owocach i warzywach, pozostałe produkty zostawiając na później.

  • Multimedium może być użyte przed wykonywaniem ćwiczeń z nim związanych lub odwrotnie: uczniowie mogą najpierw zapoznać się z ćwiczeniami i pożądanym do ich wykonania zakresem informacji a następnie wyszukiwać potrzebne treści w multimedium.