Scenariusz dla nauczyciela

Autorka: Dominika Kobylska

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Le calamità naturali - Katastrofy naturalne

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)

Cele kształcenia – wymagania ogólne

I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

12) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi;

3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1) określa główną myśl tekstu;

2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4) znajduje w tekście określone informacje;

5) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

5) wyraża swoje opinie;

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

5) wyraża swoje opinie;

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

opisuje zjawiska związane z katastrofami naturalnymi;
charakteryzuje poszczególne zjawiska naturalne;
interpretuje przedstawione zdjęcia i materiały audio;
kategoryzuje przyczyny powstawania katastrof naturalnych;
wnioskuje na podstawie zdjęć i materiałów wizualnych ukazujących sytuacje, jakie są przyczyny ich powstania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

odczuwa satysfakcję, ponieważ potrafi zrozumieć przekaz medialny w języku włoskim;
poszerza swoją wiedzę na temat zjawisk naturalnych występujących w innych krajach niż Polska;
potrafi sam opowiedzieć o poszczególnych katastrofach naturalnych oraz wyjaśnić ich przyczynę.
porównuje przedstawione sytuacje do sytuacji dziejących się w jego kraju, rozwija to jego wrażliwość kulturową.

Strategie uczenia się:

asymilacyjna;
praktyczna.

Metody i techniki nauczania:

konstruktywizm;
konektywizm;
podejście komunikacyjne (zadaniowe);
metoda kognitywna;
nauczanie wielozmysłowe.

Formy pracy:

praca w parach;
praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

komputer/laptop/smartfon z dostępem do internetu;
materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel zadaje uczniom pytanie o to, jakie katastrofy naturalne mogą ich zdaniem występować we Włoszech. Pyta, czy istnieją pewne tego typu zjawiska, które nie mają miejsca w Polsce wcale, bądź w dużym natężeniu.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie polecenia do tekstu „Alluvione a Venezia”. Prosi wybranego ucznia o odpowiedź na zawarte w nim pytanie.
Nauczyciel odtwarza nagranie z treścią tekstu oraz prosi ich o wykonanie zadania, które znajduje się pod nim.
Nauczyciel przechodzi do omówienia nowych zagadnień gramatycznych, czyli użycia spójników „perché” i „perciò”. Prosi uczniów o skonstruowanie przynajmniej jednego zdania z użyciem każdego z nich, następnie prosi wybrane osoby o odczytanie zdań.
Nauczyciel następnie przechodzi do przedstawienia multimedium, jakim jest plik audio – prosi wybranego ucznia o odczytanie polecenia i odpowiedź na zawarte w nim pytanie. Następnie prosi o wykonanie ćwiczenia, które poprzedza nagranie.
Nauczyciel odtwarza nagranie i zatrzymuje je po fragmencie dotyczącym pożaru. Pyta uczniów, o jakiej ich zdaniem katastrofie była mowa w odsłuchanym fragmencie. Po uzyskaniu odpowiedzi odtwarza do końca resztę nagrania.
Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie zadania znajdującego się pod plikiem audio.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel prosi uczniów o skonstruowanie 3 dowolnych pytań z użyciem słowa „perché”, które będą następnie mogli zadać swojemu koledze/koleżance. Następnie w parach uczniowie odpowiadają pełnymi zdaniami na swoje pytania.

Praca domowa:

Pracą domową jest również wykonanie wszystkich zadań z sekcji „Sprawdź się”.

Materiały pomocnicze:

Wydrukowane uprzednio zdania przykładowe, które pojawiły się w tekście właściwym – nauczyciel drukuje je jednak bez zachowania pisowni dużą literą i kropki kończącej zdanie. Nauczyciel przygotowuje po jednym zestawie na parę – rozcina zdania złożone, osobno odcina również spójnik, np.

non ho fame / perciò / non mangio;
non mangio / perché / non ho fame.

Uczniowie mają za zadanie poukładać odpowiednio zdania z rozsypanych elementów.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Uczniowie rozwijają transkrypcję nagrania. Odtwarzają fragment nagrania, śledząc tekst, następnie powtarzają go na głos, robią tak do końca całego nagrania. Następnie odczytują sami na głos cały tekst, naśladując ton spikera radiowego.

Słownik i bibliografia