Autor: Piotr Kowalski

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Le inventrici e gli inventori italiani - Włoskie wynalazczynie i wynalazcy

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa II, poziom A2

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • rozumie i stosuje w swoich wypowiedziach słownictwo dotyczące najważniejszych włoskich wynalazków i sylwetek wynalazców lub wynalazczyń;

  • przetwarzając informacje z różnych źródeł, tworzy krótkie noty biograficzne wynalazców lub wynalazczyń;

  • stosuje w swoich wypowiedziach ustnych i pisemnych na temat wynalazków, wynalazców lub wynalazczyń czasowniki odmieniające się w czasie imperfetto w sposób nieregularny.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się;

  • dokonuje samooceny umiejętności językowych, rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne;

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury gramatyczne i leksykalne.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe – użycie obrazu i dźwięku, tworzenie skojarzeń myślowych, umiejscowienie nowych słów w kontekście, systematyczne powtarzanie i utrwalanie poznanego materiału językowego, wprowadzanie słów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych i słuchowych;

  • strategie kognitywne – tworzenie różnych kombinacji zdań, ćwiczenie używania i rozumienia języka obcego w naturalnych kontekstach;

  • strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczenia tekstów czytanych i słuchanych;

  • strategie metakognitywne – centralizowanie procesu uczenia;

  • strategie afektywne – współodczuwanie, organizowanie procesu uczenia.

Metody i techniki nauczania:

  • kognitywizm;

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe);

  • nauczanie hybrydowe;

  • webquest.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupie;

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • Komputer, laptop lub tablet z dostępem do internetu, rzutnik lub tablica multimedialna, głośniki lub słuchawki, materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyjaśnia temat i cele lekcji, oraz krótko zapowiada jej przebieg.

  2. Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: „Conoscete inventori o inventrici italiani?”, „Che invenzioni italiane conoscete?”. Jeśli uczniowie nie będą w stanie odpowiedzieć na te pytania, nauczyciel naprowadza ich, podając kilka charakterystycznych nazwisk włoskich wynalazców i wynalazczyń, takich jak Marconi, Volta czy Montessori.

  3. Następnie uczniowie metodą webquestu próbują stworzyć listę najważniejszych włoskich wynalazców, wynalazczyń i ich wynalazków oraz osiągnięć. Hasła (nazwiska i wynalazki/osiągnięcia) są zapisywane przez nauczyciela na tablicy.

  4. Uczniowie próbują odpowiedzieć na pytanie zamieszczone przed tekstem na początku sekcji Przeczytaj/posłuchaj, a następnie czytają tekst.

  5. Po przeczytaniu tekstu o Guglielmo Marconim uczniowie wykonują zadanie typu prawda‑fałsz, zamieszczone poniżej.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel wyjaśnia i zapisuje na tablicy odmianę nieregularnych czasowników w czasie imperfetto, nawiązując do łacińskiej etymologii ich odmiany.

  2. Uczniowie tworzą kilka zdań zawierających czasowniki w czasie imperfetto, których odmianę właśnie poznali.

  3. W celu utrwalenia odmiany tych czasowników, uczniowie wykonują zadania nr 2 i 3 z sekcji Sprawdź się.

  4. Multimedium to interaktywna mapa Włoch z zaznaczonymi punktami odpowiadającymi miejscom pochodzenia włoskich wynalazców i wynalazczyń. Kliknięcie na dany punkt powoduje rozwinięcie karty ze zdjęciami, notką biograficzną oraz krótkim opisem wynalazku. Uczniowie starają się przyporządkować wynalazki z kart do dziedzin nauki i techniki, próbując odgadnąć znaczenie nieznanych im wyrazów

  5. Po zakończeniu pracy z mapą, uczniowie wykonują ćwiczenia do multimedium. Mają one na celu dalsze utrwalenie wiadomości na temat włoskich wynalazców i wynalazczyń.

Faza podsumowująca:

  1. W celu podsumowania pracy z materiałem interaktywnym uczniowie dzielą się na kilkuosobowe grupy i grają w grę „Kim jestem?” („Chi sono?”) z użyciem nazwisk włoskich oraz polskich wynalazców i wynalazczyń. Jeden z uczniów losuje karteczkę z nazwiskiem wynalazcy lub wynalazczyni, następnie, nie oglądając jej, umieszcza ją sobie na czole (ewentualnie kartka jest przekazywana do odczytania wszystkim pozostałym osobom w grupie, bez zdradzania informacji losującemu/losującej). Następnie zadaje pytania na temat wylosowanej przez siebie osoby. Powinny to być pytania zamknięte, czyli takie, które dopuszczają wyłącznie odpowiedź „tak” lub „nie”. Uczeń, który losował karteczkę, stara się tym samym odgadnąć, o jaką osobę chodzi. Po odgadnięciu, kartkę losuje kolejna osoba z grupy.

Praca domowa:

  • W ramach pracy domowej uczniowie mogą wykonać ćwiczenia z sekcji Sprawdź się, które nie zostały wykorzystane podczas zajęć. W szczególności: 1, 4, 6, 7, 8.

Materiały pomocnicze:

  • Karteczki z nazwiskami polskich i włoskich wynalazców i wynalazczyń, np.
    Guglielmo Marconi
    Bartolomeo Cristofori
    Maria Skłodowska‑Curie
    Niccolò Copernico
    Alessandro Volta
    Galileo Galilei
    Maria Montessori
    Antonio Meucci
    Rita Levi‑Montalcini
    Leonardo da Vinci

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Multimedium może być wykorzystane do samodzielnej pracy ucznia w domu, na przykład w ramach przygotowania się do sprawdzianu ze słownictwa z tematyki związanej z techniką czy sławnymi postaciami z historii Włoch.

  • Multimedium może zostać również wykorzystane przy okazji realizacji innych tematów związanych z techniką a także historią Włoch.