Autorka: Katarzyna Górniak

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Strutture sanitarie - Placówki medyczne

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa II, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • przyswaja formy leksykalne służące do budowy poprawnych językowo zdań;

  • konstruuje proste wypowiedzi ustne i pisemnie dotyczące placówek medycznych;

  • łączy wyrazy, tworząc spójne, logiczne zdania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się;

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach poznane słownictwo;

  • zna struktury leksykalne umożliwiające komunikację językową potrzebną do rozmowy z pracownikami służby zdrowia;

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane słownictwo.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe – użycie obrazu i dźwięku, tworzenie skojarzeń myślowych, systematyczne powtarzanie i utrwalanie poznanego materiału językowego;

  • strategie kognitywne – tworzenie różnych kombinacji zdań, analizowanie danych języka obcego;

  • strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych;

  • strategie metakognitywne – centralizowanie procesu uczenia;

  • strategie afektywne – podejmowanie ryzyka, akceptacja błędów.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • konektywizm;

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe);

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe;

  • zintegrowane nauczanie językowo–przedmiotowe.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/ laptop/ smartfon z dostępem do internetu/ tablica multimedialna lub rzutnik, głośniki, materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyjaśnia temat i podstawowe cele zajęć oraz nawiązuje do tematyki służby zdrowia. Pyta uczniów, czy znaleźli się kiedyś na pogotowiu ratunkowym.

  2. Nauczyciel zwraca się do uczniów, aby przeczytali pierwsze polecenie, a następnie zapoznali się z dialogiem. Prosi ich, aby zanotowali wszystkie słowa, które kojarzą się im z tematyką służby zdrowia.

  3. Do dialogu dodane są dwa zadania pomagające w lepszym zrozumieniu poznanego materiału. Nauczyciel prosi uczniów o ich wykonanie.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel pyta uczniów, czy wiedzą na jakiej zasadzie i według jakiej kolejności przyjmowani są pacjenci w polskich placówkach pogotowia ratunkowego. Uczniowie wypowiadają się na forum grupy. Następnie nauczyciel zleca uczniom, aby przeczytali informacje, które są zamieszczone pod zadaniami do dialogu.

  2. Nauczyciel wspólnie z uczniami analizuje tabelę prezentującą zasady pierwszeństwa w przyjęciu na pogotowie ratunkowe we Włoszech. Zwraca uwagę na to, że pogotowie jest miejscem przeznaczonym dla osób najbardziej potrzebujących, z zagrożeniem życia lub zdrowia.

  3. Następnie nauczyciel wspólnie z uczniami przechodzi do obejrzenia mapy myśli. Prosi uczniów, aby dokładnie zapoznali się z tekstami zamieszczonymi w multimedium. Następnie proponuje, aby uczniowie w parach na zasadzie pytań i odpowiedzi porozmawiali na temat czynności wykonywanych przez poszczególnych pracowników służby zdrowia.

  4. Po dokładnym zapoznaniu się z treścią umieszczoną na mapie myśli, uczniowie samodzielnie wykonują zadania umieszczone pod multimedium. W celu utrwalenia treści znajdujących się na mapie nauczyciel może zmotywować uczniów do wypowiedzi ustnych, zadając pytania typu: Quali sono i tipi di strutture sanitarie? Chi lavora in ... (per esempio: centro riabilitativo)? Quali servizi si svolgono in ... (per esempio: centro riabilitativo)?

  5. Po pełnym zapoznaniu się z całym materiałem leksykalnym, w zależności od warunków czasowych oraz indywidualnego tempa pracy, uczniowie mogą przejść do zestawu ćwiczeń interaktywnych. Uczniowie mogą zadawać pytania w przypadku wątpliwości.

  6. W międzyczasie nauczyciel proponuje uczniom, aby przygotowali wypowiedź do zadania 7 i zaprezentowali ją przed resztą grupy.

Faza podsumowująca:

  1. Na zakończenie zajęć nauczyciel proponuje uczniom, aby w oparciu o kolory kodów opisali kolejność przyjęć pacjentów na pogotowiu ratunkowym.

Praca domowa:

  1. Jako pracę domową można zlecić uczniom wykonanie zadania 8.

Materiały pomocnicze:

Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innych e‑materiałów dotyczących opieki zdrowotnej:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  1. Multimedium można wykorzystać jako bazę do przygotowania grupowej prezentacji przedstawiającej różne placówki służby zdrowia, zawierającej bardziej rozbudowane treści, w tym np. mini dialogi.

  2. Może być też wykorzystane przez uczniów podczas nauki w domu w celu utrwalenia poznanego na lekcji materiału.