Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora:

Ramón Díez Galán

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć:

Las relaciones familiares

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa I

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

5. życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, konflikty i problemy).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6. układa informacje w określonym porządku;

7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje;

5. układa informacje w określonym porządku;

6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);

14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII.Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

3. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • tworzy wypowiedzi pisemne i ustne do opisu wyglądu zewnętrznego osób;

  • prezentuje ustnie i pisemnie członków rodziny i opisuje relacje między nimi.

Cele motywacyjne:

  • rozbudzenie w uczniach przekonania, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;

  •  uświadomienie uczniom możliwości łatwego nawiązania kontaktu i nawiązania znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;

  • uświadomienie uczniom, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie, działania praktyczne

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytania kilkorgu uczniom: Qué tal?/Cómo estás? Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.

  2. Nauczyciel prosi uczniów o wymienienie skojarzeń ze słowem familia. Opcjonalnie nauczyciel może zapytać uczniów, czy wiedzą, dlaczego każdy Hiszpan ma więcej niż jedno nazwisko?

  3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym i podkreślają nazwy członków rodziny. Następnie indywidualnie wykonują polecenia do tekstu.

  2. Nauczyciel pyta uczniów, z ilu osób składają się ich rodziny i prosi wybrane osoby o opisanie wyglądu zewnętrznego rodziców i rodzeństwa.

  3. Nauczyciel omawia z uczniami kącik gramatyczny, a następnie uczniowie wykonują ćwiczenia. Nauczyciel w ramach ćwiczenia i utrwalenia wiadomości związanych z czasem przeszłym może zapisać kilka zdań na tablicy w czasie teraźniejszym i poprosić uczniów o ich przekształcenie na czas pretérito perfecto.

  4. Uczniowie w parach układają krótki dialog na temat stanu cywilnego, w którym używają czasowników zwrotnych oraz czasu pretérito perfecto.

  5. Nauczyciel wprowadza uczniów do zadań związanych z multimedium. Uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną i rozwiązują zadania z nią związane. Uczniowie mogą rozwiązać zadania 1. i 2. do multimedium, wykorzystując metodę dramy. Każdy z uczniów wciela się w jednego członka rodziny.

  1. Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne.

  2. Uczniowie kolejno czytają rozwiązania, a pozostała część klasy sprawdza ich poprawność oraz dzieli się swoimi spostrzeżeniami.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Nauczyciel wymienia nazwy członków rodziny i kolejno każdy z uczniów podaje odpowiednik męski lub żeński.

  2. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.

  3. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

  • Czy uczeń potrafi opisać wygląd zewnętrzny danej osoby?

  • Czy uczeń potrafi opisać członków rodziny?

  • Czy uczeń stosuje czasowniki odnoszące się do opisu członków rodziny?

Praca domowa:

Uczniowie w domu przygotowują opis rodziny na podstawie fotografii (może być przykładowe zdjęcie rodziny z Internetu), w którym uwzględnią wygląd zewnętrzny członków rodziny oraz ich dane personalne takie jak stan cywilny, wiek i miejsce zamieszkania.

Materiały pomocnicze:

Nauczyciel może wykorzystać grafikę do zabawy w Quién es quién? z Internetu. Uczniowie wcielają się w rolę członków rodziny. Zgadują, kto jest kim na podstawie pytań, na które można odpowiedzieć tak lub nie. Przykładowo: Tiene barba?

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Ilustracja interaktywna może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.

Słownik