Scenariusz lekcji

Autor: Kinga Mądraszewska

Przedmiot: Język obcy nowożytny (język francuski)

Temat zajęć: Internet te guérira

Grupa docelowa: III etap edukacyjny: klasa II, liceum/technikum, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
9) prosi o radę i udziela rady;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
9) prosi o radę i udziela rady;
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wyjaśnia, czym jest cyberchondria i jakie są jej objawy;

  • wymienia zagrożenia związane z samodzielną diagnostyką chorób przy pomocy internetu;

  • opowiada, czy ma tendencję do wyszukiwania diagnozy w internecie.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • zyskuje motywację do wypowiedzenia się na aktualny i istotny społecznie temat.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: grupowanie materiału językowego, znane słowa w nowym kontekście, zastosowanie obrazu i dźwięku;

  • strategie kognitywne: test wyboru, parowanie, prawda‑fałsz, uzupełnianie zdań, streszczenie przyswojonych informacji;

  • strategie kompensacyjne: podobieństwo wyrazów francuskich do innych języków (głównie angielskiego).

Metody/techniki nauczania:

  • metoda podająca: praca z tekstem źródłowym, tablica leksykalna;

  • metoda eksponująca: plik audio;

  • metoda aktywizująca: ćwiczenia przedmiotowe; 

  • metoda programowa: przy użyciu nowych technologii.

Formy zajęć:

  • praca całego zespołu klasowego, praca w parach, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

  • tablica interaktywna, komputer, laptop z dostępem do internetu

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel zapisuje na tablicy temat lekcji i pyta uczniów, czego może dotyczyć materiał, nad którym będą pracować. Swoje skojarzenia uczniowie zapisują na tablicy.

Faza realizacyjna:

Uczniowie samodzielnie czytają tekst źródłowy, następnie jeden uczestnik próbuje go streścić w kilku zdaniach. Nauczyciel prosi pozostałych uczniów, by uzupełnili wypowiedź o zapamiętane przez siebie informacje.

Po rozwiązaniu ćwiczeń do tekstu źródłowego nauczyciel zachęca uczniów do zapoznania się z Kącikiem leksykalnym. Pyta, czy uczniom zdarza się wykazywać zachowania przedstawione na infografice. Jeśli tak, to jakie? W jakich sytuacjach? Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na zadane pytania.

Zespół klasowy przechodzi do zakładki Plik audio. Nauczyciel zapowiada dwukrotne odtworzenie nagrania, na podstawie którego uczniowie w parach będą mieli rozwiązać ćwiczenia. Po tej aktywności nauczyciel pyta, czy - zdaniem uczniów - cyberchondria jest przypadłością rozpowszechnioną wśród ich rówieśników. Zachęca także uczniów, by spróbowali wymienić inne zagrożenia związane z przesadnym diagnozowaniem siebie przy pomocy internetu. Pomysły uczniowie mogą zapisać na tablicy.

Faza podsumowująca:

Uczniowie wspólnie rozwiązują ćwiczenia sprawdzające zrozumienie e‑materiału. Ochotnicy podchodzą do tablicy i rozwiązują kolejne przykłady, a reszta klasy kontroluje poprawność wykonania zadania. Ćwiczenie 7. i 8. uczniowie rozwiązują samodzielnie w zeszycie. Nauczyciel prosi kilka osób o odczytanie swoich wypowiedzi.

Praca domowa:

Stworzenie plakatu nt. cyberchondrii zawierającego definicję tej przypadłości, jej objawy oraz przestrzegającego przed zagrożeniami z nią związanymi.

Materiały pomocnicze: brak

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Plik audio może posłużyć jako uzupełnienie lekcji 3.4.11.1 dotyczącej samodzielnej diagnostyki chorób. Nagranie może również zostać wykorzystane do powtórki mowy zależnej.

Słownik