Imię i nazwisko autora: Aleksandra Matyja

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: Me he roto la pierna./ Złamałam nogę.

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII

Podstawa programowa:

Cele kształcenia:

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

11. zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu; 

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia.

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz).

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada: 

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności; 

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• zna czasowniki dotyczące wypadków oraz poszerza swoją znajomość nazw części ciała;

• opowiada o doświadczeniach z przeszłości związanych z wypadkami.

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez nawiązania do realnych sytuacji, np. do opowiadania o własnych doświadczeniach związanych ze zdrowiem oraz różnego rodzaju wypadkami;

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty dostosowane do ich poziomu;

• rozbudzenie ciekawości uczniów poprzez wykorzystanie pracy z audiobookiem i materiałami wizualnymi.

Strategie uczenia się:

• strategie kognitywne,

• strategie pamięciowe,

• strategie kompensacyjne,

• strategie metapoznawcze,

• strategie afektywne.

Metody/techniki nauczania:

audiobook, czytanie, praca z fotografiami, praca z tekstem

Formy zajęć:

praca w parach, praca w grupach, praca całą klasą, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz pyta klasę o samopoczucie.

2. Nauczyciel pyta uczniów, jakie są ich zdaniem najczęstsze przyczyny wypadków. Następnie prosi uczniów o przeczytanie ciekawostki. Pyta, czy uczniowie spotkali się z ryzykownymi zachowaniami związanymi z robieniem selfie i co o nich sądzą.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Przeczytaj.

Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu. Następnie zadaje pytania: ¿De qué trata el texto?; ¿Qué le ha pasado a Mario? ¿Qué partes del cuerpo de Mario han sufrido en el accidente? ¿Por qué ha tenido un accidente? ¿Qué puede hacer Mario para evitar accidentes en el futuro?

Uczniowie wykonują w parach ćwiczenia 1 i 2 i omawiają z nauczycielem ewentualne wątpliwości dotyczące rozumienia tekstu.

Nauczyciel prezentuje grafikę i wprowadza informacje na temat form czasowników zwrotnych w czasie pretérito perfecto. Zwraca uwagę na konieczność odmiany zaimków zwrotnych. Wcześniej może krótko przypomnieć podstawowe informacje dotyczące tworzenia form czasownikowych w tym czasie.

Nauczyciel wprowadza czasowniki związane z wypadkami. Prosi uczniów o utworzenie zdań z tymi czasownikami w czasie przeszłym.

Uczniowie samodzielnie wykonują ćwiczenie 4., by usystematyzować nowe informacje. Następnie w parach wykonują ćwiczenie 5. i odczytują utworzone w ćwiczeniu minidialogi na forum klasy.

2. Multimedium.

Nauczyciel informuje uczniów, że posłuchają historii chłopca, który miał wiele różnych przygód. Może od razu wprowadzić znaczenie przymiotnika torpe.

Następnie nauczyciel poleca uczniom odsłuchanie audiobooka.

Uczniowie wykonują samodzielnie polecenia 1. i 2. Wspólnie z nauczycielem wyjaśniają poprawne odpowiedzi odwołując się do tekstu audiobooka.

Następnie w małych grupach uczniowie wykonują polecenia 3., 4. i 5.

Uczniowie przygotowują w grupach opowieść o wypadku, który ich spotkał na podstawie informacji dostarczonych przez nauczyciela. Nauczyciel rozdaje grupom fiszki, na których znajdują się informacje: (a) o typie wypadku (samochodowy, rowerowy, w szkole...), (b) kontuzjowanych częściach ciała, (c) czasownikach, których trzeba użyć. Uczniowie przygotowują narrację, a nastepnie przedstawiają ją na forum klasy.

3. Sprawdź się.

Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia od 1‑6.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

Zadaje pytania sprawdzające:

• Jakie nazwy części ciała zapamiętaliście?

• Jakie czasowniki dotyczące wypadków zapamiętaliście?

• Jak odmienić te czasowniki w czasie pretérito perfecto?

2. Nauczyciel prosi uczniów o utworzenie kilku zdań w czasie przeszłym. Może na przykład pokazać zdjęcia przedstawiające wypadki i poprosić uczniów o ich opisanie..

Praca domowa:

Ćwiczenia 7. i 8. w sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

zdjęcia przedstawiające wypadki, fiszki do pracy w grupach

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Nauczyciel może poprosić uczniów do wynotowanie z audiobooka wszystkich nazw części ciała.