Imię i nazwisko autora:

Aleksander Trojanowski

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć:

¿Cómo prevenir las enfermedades?/ Jak zapobiegać chorobom?

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VIII

Podstawa programowa:

Cele kształcenia:

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

11. zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu; 

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

10. nakazuje, zakazuje.

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz);

10. nakazuje, zakazuje.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada: 

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności; 

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• zna słowa i wyrażenia związane z dbaniem o zdrowie;

• stosuje nieregularne czasowniki w drugiej osobie trybu rozkazującego do udzielania porad związanych z zapobieganiem chorobom. 

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez nawiązania do realnych sytuacji, np. do mówienia o własnych doświadczeniach związanych z problemami zdrowotnymi lub wizytami w szkolnym gabinecie pielęgniarskim;

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty dostosowane do ich poziomu;

- rozbudzenie ciekawości uczniów poprzez wykorzystanie pracy z nagraniami i materiałami wizualnymi.

Strategie uczenia się:

• strategie kognitywne;

• strategie pamięciowe; 

• strategie kompensacyjne;

• strategie metapoznawcze;

• strategie afektywne.

Metody/techniki nauczania:

nagrania, czytanie, praca z fotografiami, praca z tekstem

Formy zajęć:

praca w parach, praca w grupach, praca całą klasą, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz pyta klasę o samopoczucie.

2. Nauczyciel pyta uczniów, czym zajmują się w czasie wolnym. Następnie prosi, by zastanowili się, czy wymienione przez nich zajęcia wpływają na zdrowie pozytywnie, czy negatywnie.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Przeczytaj.

Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym.

Nauczyciel zadaje następujące pytania do tekstu źródłowego: ¿De qué habla el texto? ¿Qué enfermedades y molestias aparecen en el texto? ¿Cómo podemos evitar estas enfermedades y molestias?

Nauczyciel wyświetla za pomocą rzutnika fotografie z ćwiczenia 1. Uczniowie wspólnie wykonują ćwiczenie nr 1 i uzasadniają odpowiedzi, odwołując się do fragmentów tekstu źródłowego.

Uczniowie wykonują samodzielnie pozostałe ćwiczenia do tekstu źródłowego.

Nauczyciel prosi, by uczniowie sformułowali po polsku porady dotyczące zapobiegania chorobom, które zapamiętali z tekstu.

Nauczyciel wyjaśnia, że grafiki z kącika gramatycznego przedstawiają nieregularne formy trybu rozkazującego w drugiej osobie liczny pojedynczej. Uczniowie zapoznają się z wszystkimi formami.

Nauczyciel prosi, by uczniowie podali przykłady sytuacji, w których mogliby użyć tych czasowników w drugiej osobie trybu rozkazującego.

Uczniowie wykonują w parach ćwiczenie nr 4.

2. Multimedium.

Nauczyciel analizuje razem z uczniami mapę myśli. Wskazując uczniów do odpowiedzi, prosi, by wybrali i odczytali dowolne wyrażenie z mapy, które może posłużyć do tego, by poskarżyć się na zdrowie. Następnie prosi innego ucznia, by przetłumaczył wyrażenia na język polski.

Następnie nauczyciel poleca wybranym uczniom odczytanie wyrażeń, które mogą posłużyć do dawania rad, jak zapobiegać chorobom.

Nauczyciel dzieli uczniów na pary i każdej z nich przydziela jeden problem zdrowotny z mapy. Zadanie polega na przygotowaniu krótkich dialogów, w których jeden z uczniów poskarży się na zdrowie, a drugi zareaguje, radząc mu, jak unikać chorób. Nauczyciel wyjaśnia uczniom, by w każdym dialogu użyli wybranej formy trybu rozkazującego.

Uczniowie wykonują samodzielnie polecenia do multimedium.

3. Sprawdź się.

Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia od 1. do 7.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów:

• Jakie choroby i problemy zdrowotne potraficie wymienić?

• Jakich rad dotyczących zapobiegania chorobom potraficie udzielić?

Praca domowa:

Ćwiczenie 8. z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

karteczki z nazwami chorób i problemów zdrowotnych do pracy w parach

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Nauczyciel może poprosić uczniów o wykorzystanie słownictwa, które pojawiło się na mapie myśli do przygotowania dialogów lekarza z pacjentem na temat dolegliwości i sposobów zapobiegania chorobom.