Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Renata Sadowska

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język francuski)

Temat zajęć: Le menu végétarien est à la mode

Grupa docelowa: III etap edukacyjny: liceum/technikum, klasa II, poziom: A1+

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe);
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, lokale gastronomiczne);
12) nauka i technika (np. wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9) prosi o radę i udziela rady;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  3. kompetencje cyfrowe;

  4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opowiada o wybranym rodzaju diety, używając konstrukcji ne... ni... ni..., ne... que;

  • utrwala nazwy produktów żywnościowych oraz sklepy i miejsca, gdzie się je kupuje;

  • opisuje menu wegetariańskie.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • zaspokaja potrzebę ciekawości i kreatywności;

  • pokonuje lęk przed mówieniem w języku obcym;

  • jest zainteresowany kulturą francuską.

Strategie uczenia się

  • strategie pamięciowe – grupowanie informacji w określone kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie nowych konstrukcji, skojarzenia, stosowanie nowych słów w znanym kontekście;

  • strategie kognitywne - ćwiczenie wymowy w celu efektywnego przekazu informacji, analiza wiedzy zdobytej w celu udzielenia właściwej odpowiedzi, łączenie w pary, łączenie obrazu z tekstem, analiza danych językowych, dedukcja, powtarzanie, utrwalanie materiału, organizacja wiedzy;

  • strategie kompensacyjne - odgadywanie znaczenia słów na podstawie znajomości języka ojczystego, użycie gestów, mimiki;

  • strategie afektywne - motywowanie do nauki poprzez wprowadzenie elementów kulturowych; tworzenie warunków do nabierania przez uczniów pewności siebie;

  • strategie społeczne - zadawanie pytań, współpraca podczas wykonywania zadań, umiejscowienie siebie wśród innych.

Metody/techniki nauczania

  • metody podające: opis, wyjaśnienie

  • metoda problemowa: dyskusja,

  • metody praktyczne: ćwiczenia przedmiotowe,

  • metody programowane: z użyciem komputera i tablicy multimedialnej

Formy zajęć:

praca w parach, praca indywidualna, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z dostępem do Internetu i możliwością odtwarzania dźwięku, tablica interaktywna, smartfon, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Czynności organizacyjne (powitanie uczniów, sprawdzenie stanu klasy). Nauczyciel prezentuje uczniom wybrane zdjęcia ilustrujące posiłki lub produkty charakterystyczne dla różnego rodzaju diet i sposobów odżywiania. Zachęca uczniów do omówienia ich, a tym samym do odgadnięcia tematu zajęć.

Faza realizacyjna:

Uczniowie zapoznają się z treściami zawartymi w bloku tekstowym - czytają indywidualnie tekst, a następnie nauczyciel sprawdza, czy jest on zrozumiały dla uczniów.

Uczniowie, pracując w parach, odpowiadają na pytania do bloku tekstowego.

Nauczyciel prosi uczniów o zidentyfikowanie w tekście konstrukcji ne ... ni ... ni... oraz ne ... que ... Omawia je wraz z uczniami w oparciu o znalezione przez nich w tekście przykłady oraz o plansze z Coin grammaire. Uczniowie wykonują samodzielnie
ćw. 4. W celu przećwiczenia wymowy wybrane lub chętne osoby odczytują rozwiązania na głos.

Następnie uczniowie mają za zadanie wymienić produkty żywnościowe, które pojawiają się w bloku tekstowym. Wybrane lub chętne osoby zapisują je na tablicy w dwóch kolumnach: les fruits, les légumes.Nauczyciel prosi uczniów o dodawanie innych znanych im nazw do tej listy, po czym prosi o porównanie jej ze słownictwem z Rappel lexical i ewentualne uzupełnienie o pozostałe nazwy.

Przed przystąpieniem do prezentacji multimedialnej nauczyciel pyta uczniów, jakie rodzaje diet znają, czy sami są na jakiejś diecie lub znają kogoś, kto unika określonych grup produktów żywnościowych. Uczniowie dzielą się swoimi doświadczeniami na forum klasowym, w swoich wypowiedziach używając konstrukcji ne ... ni ... ni... oraz ne ... que ... Następnie zapoznają się samodzielnie z prezentacją multimedialną, a następnie w parach wykonują polecenia ćwiczenia do tej sekcji.
Na podstawie ćwicz. 3 z tej części lekcji nauczyciel może zachęcić uczniów do krótkiej dyskusji na temat powodów, dla których ludzie przechodzą na różnego rodzaju diety. Dyskusja może następnie posłużyć za punkt wyjścia do opracowania ankiety na temat sposobów odżywiania uczniów, co następie ułatwi wykonanie zadania domowego (zad. 7 i 8 z następnej sekcji e‑materiału).

Faza podsumowująca:

Nauczyciel wprowadza uczniów do fazy ćwiczeń 1‑6. Wybrani lub chętni uczniowie kolejno wykonują wskazane ćwiczenia interaktywne. Pozostali uczniowie przysłuchują się pracy kolegów i sprawdzają, czy nie pojawiają się błędy. W razie pojawienia się wątpliwości nauczyciel wyjaśnia niezrozumiałe kwestie.

Odwołując się do celów lekcji, nauczyciel podkreśla, jakie kompetencje językowe nabyli uczniowie (zastosowanie konstrukcji ne... ni... ni... oraz ne... que; utrwalenie słownictwa związanego z żywieniem i dietami).

Praca domowa:

Ćwiczenia 7 i 8 z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze: wybrane zdjęcia ilustrujące posiłki i produkty żywnościowe charakterystyczne dla danego rodzaju diety

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Prezentacja multimedialna może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu do poszerzenia słownictwa. Może też być pomocna podczas wykonania pracy domowej.

Multimedium zastosowane w tym temacie może posłużyć uczniom jako forma powtórzenia utrwalająca na koniec działu nowo poznany materiał.

Słownik