Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Klaudia Gajos
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć: Las profesiones y oficios que ya no existen
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4. praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. układa informacje w określonym porządku;
7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
5. opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
5. opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
3. kompetencje cyfrowe;
5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
wymienia nieistniejące i zanikające profesje i wyjaśnia, na czym polegały;
opisuje, jakie rozwiązania zastąpiły zawody, które wyginęły i porównuje przeszłość z teraźniejszością.
Cele motywacyjne:
Uczeń:
jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna, by odnaleźć się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
uświadamia sobie, że ma możliwość nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
jest świadomy, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania:
burza mózgów, prezentacja graficzna, czytanie, działania praktyczne
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytanie kilkorgu uczniom:Qué tal?/Cómo estás?
Nauczyciel pyta uczniów, czy są w stanie podać przykłady zawodów, które były popularne w przeszłości, a obecnie są rzadko spotykane lub całkowicie zanikły.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy:
Uczniowie ustalają, dlaczego niektóre zawody zanikły i jakimi innymi rozwiązaniami zostały zastąpione współcześnie.
Multimedium:
Uczniowie dzielą się przemyśleniami na temat przedstawionych w prezentacji zawodów. Wyrażają swoje zdanie informując, która z profesji wydaje się im najciekawsza, a która najnudniejsza.
Nauczyciel pokazuje uczniom filmik pt. „Profesiones del pasado” - związany z zawodami przeszłości, w celu poszerzenia słownictwa z nimi związanego.
Nauczyciel pokazuje uczniom obrazki z grafikami przedstawiającymi poznane zawody. Uczniowie podają hiszpańską nazwę zawodu oraz wyjaśniają, czym dana osoba się zajmowała. Ponadto, podają współczesne rozwiązania, które zastąpiły te zawody.
Jako wariant ćwiczenia można zaproponować pantomimę. Uczniowie losują karteczki i za pomocą gestów przedstawiają zawód, który wylosowali. Reszta klasy musi odgadnąć, jaki zawód prezentuje kolega/koleżanka.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach rozwiązują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne.
Uczniowie kolejno czytają rozwiązania, a pozostała część klasy sprawdza poprawność oraz dzieli się swoimi spostrzeżeniami.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Zadaje pytania typu:De qué se ocupaba el relojero?; Quién reparaba el calzado? etc.
Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytanie:
Czy uczeń zna nazwy wybranych zawodów z przeszłości i potrafi krótko wyjaśnić, na czym one polegały?
Czy uczeń potrafi podać rozwiązania, które zastąpiły zawody przeszłości?
Praca domowa:
Materiały pomocnicze:
karteczki z grafiką przedstawiającą poznane zawody.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Prezentacja może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.