Imię i nazwisko autora: Aleksander Trojanowski

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: ¡Hay que cuidar el cuerpo!/ Trzeba dbać o ciało!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII

Podstawa programowa:

Cele kształcenia:

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

11. zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu; 

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

10. nakazuje, zakazuje.

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz);

10. nakazuje, zakazuje.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada: 

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności; 

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• zna słowa i wyrażenia związane z dbaniem o kondycję fizyczną;

• zna podstawowe struktury gramatyczne służące do dawania rad; 

• stosuje czasowniki takie jak poder, deber itp. w trybie oznajmującym i warunkowym, a także zwroty nieosobowe (lo mejor es que, va bien para…) do udzielania porad związanych z dbaniem o kondycję fizyczną.

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez nawiązania do realnych sytuacji, np. do dzielenia się własnymi doświadczeniami związanymi z problemami zdrowotnymi lub wizytami w szkolnym gabinecie pielęgniarskim;

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty dostosowane do ich poziomu;

• rozbudzenie ciekawości uczniów poprzez wykorzystanie pracy z nagraniami i materiałami wizualnymi.

Strategie uczenia się:

• strategie kognitywne;

• strategie pamięciowe; 

• strategie kompensacyjne;

• strategie metapoznawcze;

• strategie afektywne.

Metody/techniki nauczania:

nagrania, czytanie, praca z fotografiami, praca z tekstem

Formy zajęć:

praca w parach, praca w grupach, praca całą klasą, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz pyta klasę o samopoczucie.

2. Nauczyciel pyta uczniów, jakie uprawiają sporty i jakim aktywnościom fizycznym oddają się w czasie wolnym.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Przeczytaj.

Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym.

Nauczyciel zadaje uczniom pytania odnoszące się do tekstu:¿De qué habla el texto?, ¿Qué partes del cuerpo aparecen en el texto?

Następnie nauczyciel pyta o porady dotyczące dbania o wymienione w tekście części ciała: ¿Qué puedo hacer para... cuidar los pies / los ojos / la espalda, etc.?

Uczniowie w parach wykonują polecenia do tekstu.

Nauczyciel zapisuje na tablicy przykłady porad, które uczniowie podali na podstawie tekstu. Zwraca uwagę, że porada może być bezpośrednio skierowana do rozmówcy (porada osobista) lub stanowić uogólnienie. Nauczyciel wyjaśnia, że ta różnica komunikacyjna ma swoje odzwierciedlenie w gramatyce i na przykładach z kącika gramatyczno‑leksykalnego wskazuje uczniom różnicę.

Uczniowie wykonują pod kierunkiem nauczyciela ćwiczenie nr 4 i uczą się rozróżniać dwa typy porad.

Nauczyciel zwraca uwagę na czasowniki, które mogą pojawić się w poradach. Uczniowie wykonują indywidualnie ćwiczenia nr 5 i 6, by przećwiczyć nowe wiadomości.

2. Multimedium.

Nauczyciel informuje uczniów, że zapoznają się ze słownictwem dotyczącym dbania o kondycję fizyczną, a następnie prosi uczniów o odsłuchanie nagrań i zapoznanie się z tekstami oraz materiałem graficznym z katalogu.

Nauczyciel dzieli uczniów na pary i rozdaje im karteczki z nazwami produktów, aktywności i zwyczajów, które pojawiły się w katalogu. Zadaniem każdej z par jest zapisanie porad, w których pojawi się przydzielone słowo.

Po sprawdzeniu napisanych w parach zdań uczniowie wykonują samodzielnie ćwiczenia do katalogu.

3. Sprawdź się.

Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia od 1. do 7.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów o to, jakie nowe słowa poznali z trzech kategorii: części ciała, kosmetyki oraz ćwiczenia fizyczne.

Praca domowa:

Ćwiczenie 8. z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

karteczki z nazwami produktów, aktywności oraz zwyczajów z katalogu

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Nauczyciel może poprosić uczniów o przygotowanie dialogów, w których będą dawać sobie rady dotyczące dbania o kondycję fizyczną z wykorzystaniem nowego słownictwa z katalogu.