Imię i nazwisko autora:

Aleksandra Matyja

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć:

Abre la boca y saca la lengua/Otwórz buzię i wystaw język

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VIII

Podstawa programowa:

Cele kształcenia:

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

11. zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu; 

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

10. nakazuje, zakazuje.

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz);

10. nakazuje, zakazuje.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada: 

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności; 

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• zna słowa i wyrażenia związane z problemami zdrowotnymi przydatne podczas rozmowy z lekarzem;

• potrafi stosować czasownik doler;

• stosuje czasowniki w drugiej osoby liczby pojedynczej w trybie rozkazującym do udzielania porad związanych ze zdrowiem.

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez nawiązania do realnych sytuacji, np. własnych doświadczeń związanych z problemami zdrowotnymi lub wizytami w szkolnym gabinecie pielęgniarskim;

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty dostosowane do ich poziomu;

• rozbudzenie ciekawości uczniów poprzez wykorzystanie pracy z nagraniami i materiałami wizualnymi.

Strategie uczenia się:

• strategie kognitywne;

• strategie pamięciowe; 

• strategie kompensacyjne;

• strategie metapoznawcze;

• strategie afektywne.

Metody/techniki nauczania:

nagrania, czytanie, praca z fotografiami, praca z tekstem

Formy zajęć:

praca w parach, praca w grupach, praca całą klasą, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz pyta klasę o samopoczucie.

2. Nauczyciel pyta uczniów, czy język hiszpański jest podobny do jakiegoś innego języka. Dlaczego tak jest? Następnie nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie ciekawostki i wyjaśnia związek języków romańskich z łaciną.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Przeczytaj.

Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z tekstem źródłowym.

Nauczyciel zadaje pytania do tekstu źródłowego:¿De qué habla el texto? ¿Qué problema tiene el primer / segundo / tercer paciente? ¿Qué acciones realiza el médico?

Uczniowie wykonują samodzielnie ćwiczenie 1 i 2.

Nauczyciel przedstawia grafikę i wprowadza informacje na temat czasownika doler. Uczniowie ćwiczą jego zastosowanie na kilku przykładach.

Uczniowie wykonują samodzielnie polecenie 3.

Nauczyciel wyjaśnia, jak tworzyć formy trybu rozkazującego dla drugiej osoby liczby pojedynczej.

Uczniowie wykonują w parach polecenie 4.

2. Multimedium.

Nauczyciel informuje uczniów, że posłuchają historii trzech osób, które wybrały się do szkolnego gabinetu pielęgniarskiego.

Uczniowie słuchają nagrań, a następnie samodzielnie wykonują polecenie 1.

Następnie uczniowie wykonują w małych grupach polecenie 2.

Uczniowie samodzielnie wykonują polecenie 3.

Nauczyciel dzieli uczniów na pary. Zadaniem każdej z par jest przygotowanie dialogu dotyczącego tematyki lekcji z wykorzystaniem słownictwa, które pojawiło się w nagraniach audio.

3. Sprawdź się.

W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych, w których uczniowie sami tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.

Ćwiczenia 7. i 8. mogą zostać zrealizowane w formie ustnej.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów:

• jakie części ciała poznali?

• jak powiedzieć, że coś nas boli?

• jak polecić komuś, by otworzył usta?

Praca domowa:

Ćwiczenie 8. w sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Nauczyciel może przynieść fotografie osób mających różne problemy ze zdrowiem i na ich podstawie ćwiczyć użycie czasownika doler.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Nauczyciel może poprosić uczniów do wynotowanie z plików audio wszystkich nazw części ciała.