Scenariusz lekcji

Przedmiot: Język obcy nowożytny (język francuski)

Autor: Kinga Mądraszewska

Temat zajęć: Les villes du futur

Grupa docelowa: III etap edukacyjny: klasa IV, liceum/technikum, poziom A2+

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazywa wybrane nowoczesne technologie;

  • wyraża pewność, niepewność oraz prawdopodobieństwo wystąpienia rozmaitych zdarzeń;

  • opisuje swoją wizję miasta przyszłości.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • zyskuje motywację do twórczego wykorzystania języka francuskiego (wyobraża sobie i werbalizuje swoją wizję przyszłości).

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: słowa‑klucze, znane słowa w nowym kontekście, grupowanie materiału językowego, zastosowanie obrazu i dźwięku;

  • strategie kognitywne: test wyboru, ocena prawdziwości zdań, grupowanie wyrażeń, łączenie podpisu z ilustracjami, uzupełnianie tekstu, wybór prawidłowej opcji w tekście, łączenie nagrania z tekstem;

  • strategie kompensacyjne: domyślanie się znaczenia wyrazów na podstawie ich podobieństwa do innych języków.

Metody/techniki nauczania:

  • metoda podająca: praca z tekstem źródłowym, praca z materiałem multimedialnym;

  • metoda aktywizująca: projekt grupowy;

  • metoda programowa: przy użyciu nowych technologii.

Formy zajęć:

praca całego zespołu klasowego, praca w parach, praca w małych grupach praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

tablica interaktywna, komputer, laptop z dostępem do internetu

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel pyta uczniów, czy lubią science‑fiction. Jakie tytuły filmów lub książek kojarzą im się z tym gatunkiem? Co, według uczniów, jest wyznacznikiem fantastyki naukowej? Jakie tematy podejmuje? Nauczyciel zapisuje wybrane propozycje na tablicy.

Faza realizacyjna:

Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym, a następnie samodzielnie rozwiązują ćwiczenia sprawdzające rozumienie czytanki. Następnie nauczyciel prosi, by uczniowie wypisali do zeszytu przykłady zdań z tekstu, w których pojawia się czas futur simple lub tryb subjonctif. Pyta uczestników lekcji, czy są w stanie zaobserwować zależność między użytym czasem/trybem a typem informacji zawartej w zdaniu. Zachęca uczniów do stawiania hipotez, również w języku polskim. Następnie nauczyciel przechodzi do powtórki gramatycznej, która dotyczy tego zagadnienia.

Po utrwaleniu wiadomości gramatycznych nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z treścią ćwiczeń sprawdzających rozumienie audiobooka, po czym odtwarza nagranie. Uczniowie rozwiązują ćwiczenia w parach, a w razie problemów we własnym zakresie wracają do transkrypcji podcastu. Nauczyciel zachęca uczniów do wypowiedzi, czy zgadzają się z przedstawioną wizją miast przyszłości. Prowadzący/prowadząca inicjuje dyskusję, pilnując, aby uczestnicy wchodzili ze sobą w interakcję – zgadzali się ze sobą bądź nie i uzasadniali swoje opinie.

Faza podsumowująca:

Uczniowie rozwiązują ćwiczenia z sekcji Sprawdź się. Nauczyciel prosi o odczytanie kilku wypowiedzi z ćwiczenia 7 i 8.

Praca domowa:

Nauczyciel zadaje do wykonania projekt grupowy. Uczniowie dobierają się w kilkuosobowe zespoły. Ich zadaniem jest stworzenie broszury reklamującej miasto przyszłości. Technika wykonania pozostaje dowolna. Uczniowie mają za zadanie wymyślić nazwę miasta oraz opisać dostępne w nim technologie. Swoją pracę mogą ozdobić rysunkami lub zdjęciami pobranymi z internetu.

Materiały pomocnicze: Brak

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Audiobook może posłużyć w trakcie lekcji dotyczącej discours indirect. Nauczyciel może odtworzyć nagranie i poprosić o zreferowanie wypowiedzi pisarza lub dziennikarza. Nauczyciel może też poprosić uczniów o nagranie w parach podobnego podcastu, w którym jedna osoba wcieli się w rolę pytającego, a druga – osoby opowiadającej o swojej wizji przyszłości.

Słownik