Imię i nazwisko autora: Agata Siębida

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: En el salón hay un sofá.

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I (zakres podstawowy); A1.

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

Cele kształcenia – wymagania ogólne

I. Znajomość środków językowych.

Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

II. Rozumienie wypowiedzi.

Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

III. Tworzenie wypowiedzi.

Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

IV. Reagowanie na wypowiedzi.

Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego

u, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

V. Przetwarzanie wypowiedzi.

Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Cele kształcenia – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe);

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi;

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1) określa główną myśl tekstu;

4) znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

5) wyraża swoje opinie.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

5) wyraża swoje opinie.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

• kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie;

• kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• poznaje nazwy mebli oraz wyposażenia sypialni, dzięki czemu opisuje wygląd swojego pokoju;

• poznaje przyimki miejsca, dzięki czemu wskazuje, gdzie znajdują się meble i przedmioty dekoracyjne;

• stosuje czasowniki: estar i hay odnoszące się do lokalizacji mebli, dzięki czemu określa rozmieszczenie mebli w danym pomieszczeniu.

Cele motywacyjne

Uczeń:

• rozbudza w sobie ciekawość i angażuje się w lekcję poprzez przedstawienie aspektów socjokulturowych i nawiązanie do hiszpańskich zwyczajów;

• uświadamia sobie, że jest w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do swojego poziomu;

• uświadamia sobie, że po lekcji jest w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hiszpańskoęzycznymi.

Strategie uczenia się

• strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);

• strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);

• strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);

• strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);

• strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);

• strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).

Metody/techniki nauczania

burza mózgów, opis wyjaśniający, film, słuchanie, czytanie

Formy zajęć:

praca w parach, praca w grupach, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku: Hola! ¿Qué tal?/¿Cómo estás?

2. Nauczyciel nawiązuje do tematu lekcji i pyta uczniów, jakie znają nazwy mebli znajdujących się w domu. Pyta, które z tych mebli mają w swoim pokoju.

3. Przedstawia temat lekcji oraz cele.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

a. Zanim uczniowie przejdą do czytania tekstu, nauczyciel pyta uczniów, czy znają nazwy mebli i dekoracji widocznych na zdjęciach. Pyta, do kogo należą pokoje na zdjęciach (do dziewczyny, chłopaka, dziecka).

b. Po przeczytaniu tekstu nauczyciel pyta uczniów, jakie meble znajdują się w ich domach. Następnie prosi, by uczniowie wybrali po 3 zdania z czasownikiem estar i 3 zdania z czasownikiem hay. Pyta, czy widzą różnicę w użyciu tych czasowników.

c. Uczniowie wykonują ćwiczenia pod tekstem, nauczyciel monitoruje ich pracę.

2. Kącik gramatyczny.

a. Uczniowie zapoznają się z grafikami przyimków miejsca i tych ukazujących różnice w użyciu czasowników: estar i hay.

b. Po rozwiązaniu zada nauczyciel prosi, żeby uczniowie ułożyli dwa zdania z przyimkami miejsca opisujące ich pokoje, jedno z czasownikiem estar i drugie z czasownikiem hay.

3. Multimedium.

a. Przed zapoznaniem się z ilustracją interaktywną nauczyciel prosi uczniów, by wypisali w zeszytach jak najwięcej nazw mebli i dekoracji, znajdujących się w ich pokojach.

b. Po wykonaniu ćwiczeń uczniowie opisują pokój przedstawiony na ilustracji. Uczniowie zadają sobie pytania: ¿Dónde está / están ... ?

4. Część ćwiczeniowa.

a. W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania wymagające większej samodzielności, do pytań otwartych, w których uczniowie sami tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.

b. Uczniowie w parach opisują swoje pokoje. Szukają podobieństw i różnic i ustalają, czego dotyczą podobieństwa i różnice.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów:

• Kiedy przy opisie pokoju używamy czasownika hay, a kiedy estar (przykłady)?

• Jakie nazwy mebli i dekoracji potraficie wymienić?

• Jakie znacie przyimki miejsca?

Praca domowa:

Uczniowie opisują meble i wyposażenie swojego wymarzonego pokoju. Opisują rozmieszczenie mebli i dekoracji.

Materiały pomocnicze:

ilustracje mebli i dekoracji na przećwiczenie słownictwa

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Multimedium może służyć uczniom do sprawdzenia wiedzy lub przećwiczenia słownictwa w domu. Uczniowie mogą wracać do ilustracji interaktywnej kilka razy, sprawdzając jak szybko wykonują ćwiczenia. Może ono być także punktem wyjścia do pracy w parach.