Scenariusz lekcji

Autor: Kinga Mądraszewska

Przedmiot: Język obcy nowożytny (język francuski)

Temat zajęć: La santé dans ma tête

Grupa docelowa: III etap edukacyjny: klasa II, liceum/technikum, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, konflikty i problemy);
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazywa objawy złego samopoczucia;

  • wymienia sposoby mogące wpłynąć na poprawę nastroju;

  • opisuje, jak radzi sobie ze złym samopoczuciem.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • zyskuje motywację do wglądu w swoje życie psychiczne i refleksji nad swoim dobrostanem. 

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: grupowanie materiału językowego, znane słowa w nowym kontekście, zastosowanie obrazu i dźwięku;

  • strategie kognitywne: test wyboru, parowanie, prawda‑fałsz, uzupełnianie zdań, streszczenie przyswojonych informacji;

  • strategie kompensacyjne: podobieństwo wyrazów francuskich do innych języków (głównie angielskiego).

Metody/techniki nauczania:

  • metoda podająca: praca z tekstem źródłowym, tablica leksykalna;

  • metoda eksponująca: pokaz prezentacji multimedialnej;

  • metoda aktywizująca: ćwiczenia przedmiotowe; 

  • metoda programowa: przy użyciu nowych technologii.

Formy zajęć:

  • praca całego zespołu klasowego, praca w parach, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

  • tablica interaktywna, komputer, laptop z dostępem do internetu

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel wita się z uczniami i pyta ich o samopoczucie. Może poprosić, by uczniowie ocenili je w skali (np. od 1 do 5). Prowadzący pyta, co wpływa na obecny nastrój uczniów i prosi o odpowiedź osoby chętne. Dopytuje również, co najczęściej może wpływać na pogorszenie samopoczucia i prosi o wypowiedź tych uczestników lekcji, którzy wcześniej się nie wypowiadali.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel prosi o samodzielne zapoznanie się z tekstem źródłowym. W trakcie ćwiczeń uczniowie mogą konsultować się w parach. Następnie prosi dwie‑trzy osoby o to, by własnymi słowami zreferowały przeczytany tekst. Dopytuje, czego uczniowie się dowiedzieli, jakie nowe słowa poznali itp.

W dalszej kolejności uczniowie przeglądają Kącik leksykalny i przechodzą do pracy z prezentacją. Po zapoznaniu się z nią nauczyciel prosi, by wybrani uczniowie wymienili i krótko opisali wymienione w multimedium sposoby na poprawę samopoczucia. Dodatkowo prowadzący może zapytać, czy osobie wypowiadającej się któraś z tych metod pomaga.

Faza podsumowująca:

Uczniowie w parach rozwiązują ćwiczenia 1‑6. Na ćwiczenia otwarte formułują odpowiedzi samodzielnie, a następnie chętni uczestnicy odczytują swoje wypowiedzi na forum klasy. Uczniowie słuchają swoich odpowiedzi, udzielając sobie informacji zwrotnej w ramach oceny koleżeńskiej. Na zakończenie pracy z e‑materiałem nauczyciel pyta, czy według uczniów należałoby dodać jeszcze jakieś sposoby radzenia sobie ze złym nastrojem. Uczniowie mogą wymienić metody, które im pomagają lub takie, które po prostu wydają im się warte wypróbowania.

Praca domowa:

Stworzenie plakatu o sposobach radzenia sobie ze złym nastrojem (w grupach). Plakaty następnie można zaprezentować na szkolnym korytarzu w pobliżu sal językowych lub w klasie.

Materiały pomocnicze: brak

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Prezentacja multimedialna może zostać wykorzystana w trakcie zajęć dotyczących mowy zależnej - uczniowie mogą referować wypowiedzi postaci. Materiał można również włączyć do lekcji dotyczącej form spędzania wolnego czasu w ramach powtórki podstawowego słownictwa. 

Słownik