Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Klaudia Gajos
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć: Qué quieres desayunar hoy?
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6. żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, lokale gastronomiczne).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. układa informacje w określonym porządku;
7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5. opisuje upodobania;
8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5. opisuje upodobania;
8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);
5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
3. kompetencje cyfrowe;
5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
- formułuje proste wypowiedzi pisemne i ustne w języku hiszpańskim służące do opowiadania o codziennym harmonogramie żywienia;
- tworzy pytania dotyczące nawyków żywieniowych rozmówcy oraz jego harmonogramu żywienia;
- formułuje zdania, w których mówi o swoich gustach i preferencjach związanych z jedzeniem, wyraża opinię na ten temat oraz tworzy pytania dotyczące preferencji żywieniowych rozmówców.
Cele motywacyjne:
Uczeń:
rozbudza w sobie przekonanie, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
uświadamia sobie możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
uświadamia sobie, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania:
burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie, działania praktyczne
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytanie kilkorgu uczniom: Qué tal?/Cómo estás? Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.
Nauczyciel pyta uczniów, czy wiedzą, ile razy dziennie powinno się jeść, w jakich odstępach czasu i w jakich ilościach.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Na początku uczniowie zapoznają się z ciekawostką dotyczącą lekcji. Nauczyciel rozwija umieszczone w tekście informacje, opowiadając krótko o harmonogramie dnia Hiszpanów. Nauczyciel również pyta uczniów, jak wyglądają śniadania w Polsce.
Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym. Przed przejściem do wykonywania ćwiczeń nauczyciel wyjaśnia niezrozumiałe słownictwo. Uczniowie podkreślają nazwy posiłków oraz wyrażenia służące do mówienia o dziennym planie posiłków i zwyczajach związanych z jedzeniem.
Nauczyciel analizuje grafikę. Zadaje każdemu uczniowie pytanie typu: Qué has desayunado hoy?; Qué has almorzado hoy?; Qué has comido hoy?
Uczniowie przechodzą do odsłuchania audiobooka. Jeżeli pojawiają się niezrozumiałe zwroty, nauczyciel tłumaczy je klasie bądź podczas odsłuchu wypisuje je na tablicy, aby sprawdzić, czy uczniowie je znają i w razie potrzeby przeanalizować je i wyjaśnić.
Nauczyciel prowadzi krótkie konwersacje z każdym z uczniów, wypytując ich o to, co mają w zwyczaju jeść, czy lubią poszczególne potrawy, ile razy dziennie jedzą i jaki jest ich dzienny harmonogram posiłków.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne.
Uczniowie kolejno czytają rozwiązania, a pozostała część klasy sprawdza ich poprawność oraz dzieli się swoimi spostrzeżeniami.
Uczniowie w parach rozmawiają o tym, co zwykle jedzą i opowiadają o dziennym harmonogramie żywienia.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Zadaje im pytania typu: Qué sueles comer por la mañana?; Qué te gusta comer por la tarde?
Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:
Czy uczeń potrafi opowiadać o nawykach żywieniowych i pytać o nie?
Czy uczeń zna i stosuje słownictwo niezbędne do mówienia o spożywanych posiłkach?
Czy uczeń potrafi mówić o gustach i preferencjach związanych z jedzeniem oraz pytać o nie?
Praca domowa:
Uczniowie przygotowują pracę pisemną na temat swojego harmonogramu żywienia.
Materiały pomocnicze:
Filmik pt. “Los horarios de las comidas en España | Spanish Meal Times” umieszczony na kanale Vídeos ELE. może posłużyć jako uzupełnienie ciekawostki oraz wprowadzenie do tekstu źródłowego.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Audiobook może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.