Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Anna Dubaniowska 

Przedmiot: Język obcy nowożytny (j. francuski)

Temat zajęć: Les animaux sauvages des quatre coins du monde

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, szkoła ponadpodstawowa, klasa II, poziom A2

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenia i ochrona środowiska naturalnego);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się

  • kompetencje cyfrowe

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • analizuje dłuższy tekst źródłowy,

  • nazywa i opisuje dzikie zwierzęta oraz ich części ciała,

  • tworzy opisy zwierząt oraz parków zoobotanicznych, wykorzystując zaimki względne złożone.

Cele motywacyjne:

Wzbudzenie zainteresowania endemicznymi gatunkami zwierząt. Zachęcenie uczniów do zadawania pytań na temat zwierząt.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: nowe słowa w znanym kontekście, tabele gramatyczne, grupowanie informacji

  • strategie kognitywne: wybór odpowiedniej opcji w zdaniu, wstawianie wyrażeń do tekstu, prawda‑fałsz, parowanie, grupowanie, łączenie audio z tekstem

  • strategie kompensacyjne: wykorzystanie języka ojczystego oraz innych znanych języków obcych do zrozumienia znaczenia słów

Metody/techniki nauczania:

  • metoda podająca: opis i wyjaśnienie

  • metoda aktywizująca: blended learning

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w grupach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer, tablica interaktywna, tablety/smartfony

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel pokazuje uczniom zdjęcia zwierząt opisanych w Coin lecture (kameleon, lemur, kagu itd.). Uczniowie próbują nazwać pokazane zwierzęta. Nauczyciel pomaga, podpowiadając, jeśli nazwa jest podobna do tej w języku polskim. Następnie uczniowie formułują hipotezy na temat miejsc, w których pokazane zwierzęta występują. Nauczyciel komentuje hipotezy uczniów i je uzupełnia.

Faza realizacyjna:

Uczniowie czytają tekst źródłowy i samodzielnie rozwiązują zaproponowane do niego ćwiczenia. 

Następnie uczniowie analizują słownictwo z kącika leksykalnego. Nauczyciel proponuje ćwiczenie utrwalające słownictwo. Ćwiczenie wzorowane jest na grze Taboo. Nauczyciel rozdaje uczniom przygotowane wcześniej karty z nazwami zwierząt lub części ciała. Uczniowie opisują dane zwierzę, pamiętając o tym, jakich słów nie mogą użyć w opisie. Przykład karty: AIGLE (oiseau, voler, bec). Pozostali uczniowie odgadują zapisane słowa.

Następnie nauczyciel wyjaśnia zasady stosowania zaimków względnych złożonych. Proponuje jedno ćwiczenie w celu utrwalenia tych zasad (np. polecenie 5). Każdy uczeń losuje nazwę dzikiego zwierzęcia i ma za zadanie opisać je w formie zagadki, wykorzystując zaimki względne. Uczniowie odczytują zagadki na forum klasy.

Nauczyciel proponuje pracę z katalogiem interaktywnym oraz zadania do multimedium.

Faza podsumowująca:

Na zakończenie lekcji, nauczyciel zadaje uczniom pytania podsumowujące. Przykładowe pytania:

  • Quels animaux emblématiques de Madagascar/de la Nouvelle‑Calédonie/de Pologne connaissez‑vous ?

  • Comment s’appelle la partie du corps grâce à laquelle les oiseaux volent ?/avec laquelle les oiseaux mangent ?/qui couvre la peau des oiseaux ?

  • Quels reptiles pouvez‑vous nommer ?

  • Quels animaux carnivores/herbivores pouvez‑vous nommer ?

Praca domowa:

Ćwiczenie 7. i 8. z bloku Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

karty do gry w Taboo dostosowane do tematu lekcji

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Multimedium może posłużyć do ćwiczenia umiejętności porównywania. Który park jest większy, bardziej popularny, który ma więcej do zaoferowania?

Multimedium może być wykorzystane jako inspiracja do omówienia sposobów spędzania wolnego czasu.

Słownik