Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora:
Aleksandra Matyja
Przedmiot:
Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć:
Las enfermedades de la civilización/Choroby cywilizacyjne
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, klasa II, poziom językowy A2
Podstawa programowa:
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
reaguje na polecenia;
określa główną myśl wypowiedzi;
określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
znajduje w wypowiedzi określone informacje.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
określa intencje nadawcy/autora tekstu;
znajduje w tekście określone informacje.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym.
IX. Uczeń posiada:
świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
używa w wypowiedziach nazw chorób cywilizacyjnych oraz nazw lekarzy specjalistów;
opisuje przyczyny chorób cywilizacyjnych.
Cele motywacyjne:
zaciekawienie ucznia tematem zdrowia oraz chorób cywilizacyjnych;
powiązanie nauki języka obcego z tematami znanymi uczniom z codziennego życia (np. problemy zdrowotne);
zachęcenie ucznia do rozmowy na temat chorób cywilizacyjnych.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (zastosowanie materiałów wizualnych i dźwiękowych);
strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie społeczne (opowiadanie o swoich doświadczeniach);
strategie afektywne (motywowanie do wyrażania własnego zdania).
Metody/techniki nauczania:
praca z materiałem dźwiękowym,
praca z materiałem graficznym,
praca z tekstem,
dyskusja.
Formy zajęć:
praca indywidualna,
praca w parach.
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku, zadaje pytanie: Qué tal?/Cómo estás?
Nauczyciel zapowiada temat lekcji oraz pyta uczniów, czy wiedzą, co oznacza termin las enfermedades de la civilización. Następnie nauczyciel podsumowuje wypowiedzi uczniów i dodaje kilka własnych przykładów.
Nauczyciel przedstawia cele lekcji i ciekawostkę.
Faza realizacyjna:
Przeczytaj.
Nauczyciel zadaje uczniom pytanie wprowadzające dotyczące przyczyn powstawania chorób cywilizacyjnych.
Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu.
Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie indywidualnie polecenia 1., a następnie w parach poleceń 2. i 3.
Nauczyciel przedstawia grafikę i wprowadza słownictwo dotyczące chorób cywilizacyjnych oraz nazwy lekarzy specjalistów.
Uczniowie wykonują w parach polecenie 4.
Nauczyciel przedstawia zagadnienia gramatyczne i prosi uczniów o samodzielne wykonanie polecenia 5.
Multimedium.
Nauczyciel zadaje pytanie wprowadzające i dodatkowo pyta uczniów, czy wiedzą, jak w języku hiszpańskim określa się lekarzy specjalistów.
Nauczyciel omawia mapę pojęć i odtwarza nagrania będące jej częścią.
Nauczyciel prosi uczniów o indywidualne wykonanie poleceń 1. i 2.
Następnie uczniowie w parach wykonują polecenie 3.
Nauczyciel zachęca uczniów do podsumowania, jakie nowe słowa zapamiętali oraz pyta, z pomocy jakich lekarzy specjalistów korzystają oni lub członkowie ich rodzin.
Sprawdź się.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne od 1. do 7.
Faza podsumowująca:
Uczniowie zgłaszają wątpliwości dotyczące rozwiązania zadań z części Sprawdź się.
Nauczyciel pyta uczniów:
Czy potrafisz wymienić kilka nazw chorób cywilizacyjnych?
Czy potrafisz powiedzieć, do jakiego lekarza powinna się udać osoba, która cierpi na którąś z tych chorób?
Po zakończeniu zajęć nauczyciel ocenia stopień osiągnięcia każdego z celów ze szczególnym uwzględnieniem opanowania słownictwa oraz umiejętności zastosowania wprowadzonych treści gramatycznych.
Praca domowa:
Ćwiczenie 8. z części Sprawdź się.
Materiały pomocnicze:
Nauczyciel może wykorzystać grafiki Pawła Kuczyńskiego ilustrujące problemy współczesności.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Uczniowie mogą samodzielnie analizować mapę pojęć i wynotowywać słowa, które są dla nich niejasne.