Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Klaudia Gajos
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany, jako drugi (j. hiszpański)
Temat zajęć: No puedo mover el brazo.
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11. zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. układa informacje w określonym porządku;
7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5. opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu)
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5. opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);
5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku, gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności,
3. kompetencje cyfrowe,
5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
tworzy zdania, w których mówi o tym, w jakiej pozycji się znajduje, wykonując daną czynność.
wymienia konsekwencja przyjmowania nieprawidłowej postawy ciała i mówi o sposobach ich zapobiegania lub łagodzenia.
Cele motywacyjne
rozbudzenie w uczniach przekonania, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
uświadomienie uczniom możliwości łatwego nawiązania kontaktu i nawiązania znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
uświadomienie uczniom jak duża populacja ludzi posługuje się językiem hiszpańskim.
Strategie uczenia się
Strategie pamięciowe (obraz i dźwięk),
strategie kognitywne (ćwiczenie jezyka obcego w naturalnych kontekstach)
strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych)
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą)
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);
Metody/techniki nauczania
Burza mózgów; prezentacja graficzna; słuchanie i czytanie; działania praktyczne.
Formy zajęć:
Praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
Komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytanie do kilku uczniów: „Qué tal?”/ „Cómo estás?”. Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.
Nauczyciel pyta uczniów, w jakiej pozycji spędzają większość czasu.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy:
uczniowie podkreślają słownictwo związane z konsekwencjami przyjmowania nieprawidłowej postawy ciała.
Kącik leksykalny:
nauczyciel uczula uczniów na to, iż wyrażenia estar sentado/a, estar tumbado/a, estar de pie to wyrażenia kładące nacisk na pozycję, stan, w jakim ktoś się znajduje w danym momencie, nie na akcję samą w sobie.
Multimedium:
uczniowie wypisują dolegliwości Nurii, jej mamy i Miguela oraz sposoby radzenia sobie z nimi;
uczniowie tworzą zdania z wypisanym słownictwem.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń, kontrolując ich pracę.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Zadaje uczniom pytania, np. En qué posición pasas la mayoría del día?, Qué actividades realizas cuando estás sentado?, etc.
Nauczyciel wymienia osiągnięte cele podczas lekcji.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić proces nabywania wiedzy uczniów na podstawie pytań:
Czy uczeń wie, jak nazywają się pozycje, w których się znajduje, wykonując różne czynności?
Czy uczeń potrafi opowiedzieć o dolegliwościach będących konsekwencjami przyjmowania nieprawidłowej postawy ciała?
Czy uczeń potrafi wymienić formy radzenia sobie z tymi dolegliwościami?
Praca domowa:
Materiały pomocnicze:
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Audiobook może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu - zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.