Imię i nazwisko autora:

Klaudia Gajos

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (j. hiszpański)

Temat zajęć:

Quiero devolver estos zapatos.

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa I

Podstawa programowa:

Cele i treści kształcenia.

I.  Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

7. zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, wymiana i zwrot towaru, promocje, korzystanie z usług).

II.  Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6. układa informacje w określonym porządku;

7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III.  Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje;

5. układa informacje w określonym porządku;

6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5. opisuje upodobania;

6. wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;

8.stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5. opisuje upodobania;

6. wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;

8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI.  Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

12. wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;

14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII.  Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);

4.wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

12. wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;

14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX.  Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym). XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych). XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych. XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku, gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych). XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

3. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• formułuje zdania wyrażające prośbę, opinię oraz chęć zrobienia czegoś;

• tworzy wypowiedzi niezbędne w sytuacji komunikacyjnej, jaką jest zwrot lub wymiana zakupionego towaru; 

• rozpoznaje dodatki odzieżowe oraz zna ich zastosowanie.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

• jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;

• ma możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;

• jest świadomy, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.

Strategie uczenia się:

• strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

• strategie kognitywne (ćwiczenie jezyka obcego w naturalnych kontekstach);

• strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

• strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie, działania praktyczne

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje kilkorgu uczniom pytanie: ¿Qué tal?/ ¿Cómo estás? Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.

2. Nauczyciel pyta uczniów, czy częściej kupują przez internet, czy też w sklepach stacjonarnych, i czy często zdarza im się zwracać lub wymieniać zakupiony towar. Uczniowie wspólnie z nauczycielem wyciągają wnioski dotyczące zwrotów bądź wymiany towarów w sklepach internetowych i stacjonarnych.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy:

• Uczniowie podkreślają wyrażenia związane ze zwrotem lub wymianą towaru.

2. Grafika: 

• Nauczyciel omawia grafikę. Przy każdym obrazku pyta uczniów, czy znają zastosowanie danego dodatku. Prosi ich o stworzenie własnych definicji dodatków w języku hiszpańskim.

3. Multimedium: 

• Uczniowie wypisują produkty znajdujące się w sklepie, w którym jest Miguel. Na podstawie filmiku tworzą dialog między ekspedientką a Miguelem, w którym wyrażają chęć zakupu przez Miguela odzieży i dodatków. Uczniowie używają wyrażeń związanych z robieniem zakupów w tego typu sklepie, tj.: ¿Me lo puedo probar?, ¿Dónde están los probadores?, ¿Qué talla tiene? etc.

4. Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń, nadzorując ich pracę. Uczniowie samodzielnie lub w parach rozwiązują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne. 

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Pokazuje przygotowane wcześniej karteczki z nazwami dodatków odzieżowych poznanymi na zajęciach, prosząc kolejno uczniów o podanie ich nazw w języku hiszpańskim.

2. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.

3. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

• Czy uczeń zna nazwy dodatków, potrafi je rozróżnić i mówić o ich zastosowaniu?

• Czy uczeń zna wyrażenia niezbędne w sytuacjach zwrotu bądź wymiany towaru i potrafi ich używać w praktyce? 

• Czy uczeń swobodnie tworzy zdania porównujące przedmioty?

Praca domowa:

Uczniowie w parach tworzą dialog mający miejsce w wybranym sklepie. Dialog ma się opierać na sytuacji, w której klient chce zwrócić lub wymienić towar. Powinien on podać powód tej decyzji, natomiast zadaniem sprzedającego jest przedstawienie klientowi dostępnych opcji i uniknięcie zwrotu towaru.

Materiały pomocnicze:

karteczki z obrazkami prezentującymi dodatki odzieżowe

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Film edukacyjny może posłużyć uczniowi w trakcie samodzielnej pracy w domu, zarówno podczas powtarzania materiału, jak i odrabiania pracy domowej.