Imię i nazwisko autorki:

Agata Siębida

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć:

¡Hola! ¡Buenos días! ¡Bienvenidos!

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny; 7 klasa (zakres podstawowy); A1.

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

Cele kształcenia – wymagania ogólne

1) Znajomość środków językowych.

Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

2) Rozumienie wypowiedzi.

Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

3) Tworzenie wypowiedzi.

Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

4) Reagowanie na wypowiedzi.

Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

5) Przetwarzanie wypowiedzi.

Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Cele kształcenia – wymagania szczegółowe

1) Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

1. człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);

2) Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

a. reaguje na polecenia;

b. określa główną myśl wypowiedzi;

c. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

d. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

e. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

f. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

3) Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

a. określa główną myśl tekstu;

b. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

c. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

d. znajduje w tekście określone informacje;

e. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

4) Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

h. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

5) Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

h. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

6) Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

b. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

c. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

m. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

7) Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

b. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

c.uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

m. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

8) Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

a. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

b. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

c. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

9) Uczeń posiada:

a. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

b. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

10) Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

11) Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

12) Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

13) Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

14) Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

• kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

• kompetencje cyfrowe,

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

• kompetencje obywatelskie,

• kompetencje w zakresie przedsiębiorczości,

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne

Uczeń:

• poznaje i formułuje proste wypowiedzi w języku hiszpańskim służące przywitaniu się i pożegnaniu się;

• tworzy pytania służące poznaniu samopoczucia innych;

• stosuje wyrażenia i zwroty grzecznościowe w celu rozmowy w sposób formalny lub nieformalny;

• stosuje podstawowe zasady wymowy oraz interpunkcji w wypowiedziach ustnych oraz pisemnych;

• analizuje i stosuje zasady wymowy dźwięków w celu przeczytania krótkich tekstów.

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości oraz zaangażowanie ucznia w lekcję poprzez przedstawienie aspektów socjokulturowych i nawiązanie do hiszpańskich zwyczajów;

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do ich poziomu;

• uświadomienie uczniom, że po lekcji są w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hispanojęzycznymi.

Strategie uczenia się:

• strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);

• strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);

• strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);

• strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);

• strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);

• strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów; opis wyjaśniający; animacja dydaktyczna; drama; słuchanie, czytanie.

Formy zajęć:

praca w parach; praca całą klasą; praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów i przedstawia się po hiszpańsku. 

2. Nawiązuje do tematu lekcji i pyta uczniów, czy znają sposoby lub wyrażenia, których używają Hiszpanie w celu przywitania się.

3. Uczniowie zapoznają się z ciekawostką na temat przywitania Hiszpanów. Następnie nauczyciel pytach ich, czy w Polsce przywitania wyglądają tak samo.

4. Przedstawia temat lekcji oraz cele.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

2. Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym. Następnie wypisują wyrażenia, które usłyszeli.

3. Grafiki wprowadzające:

• Uczniowie zapoznają się z grafikami wprowadzającymi. Nauczyciel prosi uczniów o wskazanie różnicy w dialogach formalnych i nieformalnych. Następnie pyta uczniów, w jakich sytuacjach zastosują dialog formalny.

• Nauczyciel omawia z uczniami wyrażenia służące przywitaniu się, pytaniu o samopoczucie oraz pożegnaniu się.

• Nauczyciel zadaje krótkie pytania wybranym uczniom, używając stylu formalnego i nieformalnego. Uczniowie samodzielnie formułują odpowiedzi.

4. Wymowa oraz interpunkcja:

• Nauczyciel wprowadza podstawowe zasady wymowy oraz interpunkcji w języku hiszpańskim.

• Początkowo czyta na głos słowa i prosi uczniów o wskazanie różnicy w wymowie. Następnie zapoznaje uczniów z zasadami wymowy oraz interpunkcji.

• Opcjonalnie: uczniowie losują karteczki ze słowami w języku hiszpańskim i czytają ich nazwy na głos.

5. Multimedium (prezentacja multimedialna):

• Nauczyciel przechodzi do części multimedialnej. Uczniowie przed obejrzeniem animacji zapoznają się z pytaniami 1‑3.

6. Część ćwiczeniowa:

• W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Ćwiczenia zaproponowane są ze wzrastającym stopniem trudności, od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych, w których uczniowie samodzielnie tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.

• W ćwiczeniu 1. można zaproponować uczniom wymówienie wyrażeń z odpowiednią intonacją.

• W ćwiczeniu 3. można poprosić uczniów o przeczytanie słów na głos.

• W ćwiczeniu 8. można poprosić uczniów o zaprezentowanie dialogów na forum klasy.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów:

• jakich wyrażeń użyjecie, aby zapytać o samopoczucie?

• jak przywitać się w sposób formalny?

• jak pożegnać się w sposób nieformalny?

3. Pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu na skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:

• znam wyrażenia służące przywitaniu się, mówieniu o samopoczuciu oraz pożegnaniu się;

• potrafię wypowiadać hiszpańskie słowa;

• potrafię użyć stylu formalnego i nieformalnego w celu nawiązania podstawowego kontaktu z drugą osobą w języku hiszpańskim.

Praca domowa:

Uczniowie mają za zadanie napisać dialog formalny, a następnie przekształcić go na dialog nieformalny.

Materiały pomocnicze:

Karteczki ze słowami hiszpańskimi w celu przećwiczenia wymowy danych dźwięków.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Prezentacja multimedialna może służyć uczniom do sprawdzenia wiedzy lub przećwiczenia słownictwa w domu. Mogą wracać do niej kilka razy sprawdzając, jak szybko wykonują ćwiczenia. Może też być punktem wyjścia do pracy w parach, do tworzenia dialogów oraz symulacji różnych czynności.