Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Małgorzata Tomaszewska

Przedmiot: Język obcy nowożytny (j. francuski)

Temat zajęć: Veux‑tu aller chercher un cadeau avec moi ?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

6) składa życzenia i gratulacje, odpowiada na życzenia i gratulacje;

7) zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)

Cele kształcenia – wymagania ogólne

I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

1) człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);

5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, urodziny, święta);

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi;

3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1) określa główną myśl tekstu;

2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4) znajduje w tekście określone informacje;

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia; pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje;

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
kompetencje w zakresie wielojęzyczności,
kompetencje cyfrowe,
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

przypomina sobie i utrwala odmianę czasowników pouvoir (móc) oraz vouloir (chcieć) w czasie teraźniejszym trybu oznajmującego;
zna wybrane święta obchodzone we Francji i porównuje je ze świętami obchodzonymi w Polsce,
potrafi zaproponować oraz przyjąć i odrzucić propozycję.

Cele motywacyjne

Uczeń poszerza swoje słownictwo i znajomość gramatyki. Przekonuje się, iż jego poziom opanowania języka pozwala na coraz swobodniejsze wypowiedzi oraz poruszanie nowych tematów.

Strategie uczenia się

metoda skojarzeń,
kognitywna
kompensacyjna,
współpraca z innymi uczniami na tym samym poziomie językowym.

Metody/techniki nauczania

podające: pogadanka, opis, czytanka,
programowane: z użyciem komputera,
praktyczne: ćwiczenia przedmiotowe.

Formy zajęć:

praca całego zespołu klasowego,
praca indywidualna,
praca w parach.

Środki dydaktyczne:

tablica interaktywna, tablety lub smartfony z możliwością odtworzenia gry edukacyjnej albo dostęp do sali komputerowej

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel wykonuje czynności organizacyjne. Zwraca uwagę uczniów na grafikę wprowadzającą i pyta, co może być tematem lekcji.

Faza realizacyjna:

Następnie nauczyciel przechodzi do bloku tekstowego. Prosi uczniów o sugestie, czego mogą dotyczyć poszczególne wypowiedzi. Nauczyciel sprawdza zrozumienie, ewentualnie wyjaśnia nowe słowa, prosi o powtórzenie indywidualnie / grupowo, zwraca uwagę na poprawną wymowę.

Uczniowie wykonują ćwiczenia do tekstu, mogą pracować w parach. Nauczyciel sprawdza odpowiedzi.

Następnie nauczyciel przechodzi do części gramatycznej i leksykalnej. Rozdaje uczniom kartoniki z zaimkami osobowymi : je, tu, il, elle, on, nous, vous, ils, elles oraz odpowiadającymi im formami czasowników pouvoir oraz vouloir w czasie teraźniejszym. Uczniowie podchodzą kolejno do tablicy i zawieszają na niej kartoniki tak, by powstał wzorzec odmiany obydwu czasowników w liczbie pojedynczej i mnogiej. Porównują je z planszami w części Przeczytaj, omawiając różnice i podobieństwa w formach czasowników.

Nauczyciel pyta, w jaki sposób za pomocą tych czasowników można zbudować zdanie zwierające propozycję. Może w ramach ćwiczeń poprosić uczniów o sformułowanie jednej prostej propozycji dla kolegi/koleżanki, po czym zapoznaje uczniów z planszą w kąciku leksykalnym.

Uczniowie wykonują ćwiczenie do części leksykalnej. Nauczyciel sprawdza poprawność odpowiedzi. W celu przećwiczenia wymowy może prosić wybranych uczniów o przeczytanie poszczególnych przykładów oraz o odpowiedzenie na zawarte w nich propozycje.

Nauczyciel przechodzi do części Multimedium. Uczniowie zapoznają się z katalogiem interaktywnym.

Nauczyciel zwraca uwagę na nowe słownictwo i jego wymowę. Nauczyciel prosi jeszcze raz o przypomnienie, o jakich świętach była mowa. Zapisuje na tablicy podawane przez uczniów nazwy świąt oraz inicjuje wymianę zdań na temat podobieństw i różnic między świętami obchodzonymi we Francji i w Polsce. Uczniowie wykonują samodzielnie ćwiczenia do tej części lekcji. Ćwicz. 4 może posłużyć do przeprowadzenia ankiety na temat świąt najczęściej obchodzonych w rodzinach uczniów, najczęstszych sposobów ich świętowania oraz prezentów. Wyniki takiej ankiety mogą następnie zostać użyte do stworzenia katalogu takich świąt w Polsce, na wzór katalogu z części multimedialnej (uczniowie mogą pracować w grupach, każda nad opisem jednego dnia świątecznego).

Faza podsumowująca:

Nauczyciel wprowadza uczniów do fazy ćwiczeń. Uczniowie pracują całym zespołem klasowym. Wykonują ćwiczenia 1 – 6. Wskazani uczestnicy lekcji podchodzą do tablicy interaktywnej i rozwiązują ćwiczenia. Pozostali uczniowie wspierają kolegów/koleżanki, naprowadzając na poprawne odpowiedzi. Na zakończenie nauczyciel proponuje grę‑zabawę kartonowymi kostkami. Najpierw dzieli uczniów na grupy (minimum dwuosobowe) i każdej z nich wręcza dwie siatki sześcianu. Zanim uczniowie wytną je i skleją w kostki, mają za zadanie uzupełnić jedną z nich sześcioma słowami będącymi przedmiotem propozycji, np. cinéma, parc, repas itp., a drugą zadaniami: faire une proposition, accepter une proposition, refuser une proposition. Wybrana do odpowiedzi osoba z jednej drużyny rzuca dwiema kostkami naraz. Jej zadaniem jest ułożyć wypowiedź według wytycznych, jakie wypadły na kostkach, np. jeśli jedna kostka wskazuje faire une proposition, a druga słowo parc, to odpowiadająca osoba układa propozycję wyjścia do parku. Wybiera z grupy osobę, która odpowie na tę propozycję, po czym przekazuje jej dwie kostki.

Praca domowa:

Nauczyciel prosi o wykonanie ćwiczeń otwartych 7 i 8 sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

kartoniki z zaimkami osobowymi i formami czasowników pouvoir, vouloir, siatki sześcianów do przygotowania kostek

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Multimedium może posłużyć na każdym etapie nauki jako wprowadzenie do omawiania różnych rodzajów świąt, różnic w sposobach ich świętowania w Polsce i we Francji oraz jako materiał powtórkowy do sposobów składania propozycji.

Słownik